Proverbios 14
1 LA mujer sabia edifica su casa: mas la necia con sus manos la derriba.
Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
2 El que camina en su rectitud teme á Jehová: mas el pervertido en sus caminos lo menosprecia.
Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
3 En la boca del necio está la vara de la soberbia: mas los labios de los sabios los guardarán.
Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
4 Sin bueyes el granero está limpio: mas por la fuerza del buey hay abundancia de pan.
Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
5 El testigo verdadero no mentirá: mas el testigo falso hablará mentiras.
Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
6 Busca el escarnecedor la sabiduría, y no [la halla]: mas la sabiduría al hombre entendido es fácil.
Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
7 Vete de delante del hombre necio, porque [en él] no advertirás labios de ciencia.
Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
8 La ciencia del cuerdo es entender su camino: mas la indiscreción de los necios es engaño.
Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
9 Los necios se mofan del pecado: mas entre los rectos hay favor.
Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
10 El corazón conoce la amargura de su alma; y extraño no se entrometerá en su alegría.
Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
11 La casa de los impíos será asolada: mas florecerá la tienda de los rectos.
Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
12 Hay camino que al hombre parece derecho; empero su fin son caminos de muerte.
Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
13 Aun en la risa tendrá dolor el corazón; y el término de la alegría es congoja.
Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
14 De sus caminos será harto el apartado de razón: y el hombre de bien [estará contento] del [suyo].
Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
15 El simple cree á toda palabra: mas el avisado entiende sus pasos.
Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
16 El sabio teme, y se aparta del mal: mas el necio se arrebata, y confía.
Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
17 El que presto se enoja, hará locura: y el hombre malicioso será aborrecido.
Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
18 Los simples heredarán necedad: mas los cuerdos se coronarán de sabiduría.
Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
19 Los malos se inclinarán delante de los buenos, y los impíos á las puertas del justo.
Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
20 El pobre es odioso aun á su amigo: pero muchos son los que aman al rico.
Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
21 Peca el que menosprecia á su prójimo: mas el que tiene misericordia de los pobres, es bienaventurado.
Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
22 ¿No yerran los que piensan mal? Misericordia empero y verdad [alcanzarán] los que piensan bien.
Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
23 En toda labor hay fruto: mas la palabra de los labios solamente empobrece.
Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
24 Las riquezas de los sabios son su corona: [mas] es infatuación la insensatez de los necios.
Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
25 El testigo verdadero libra las almas: mas el engañoso hablará mentiras.
Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
26 En el temor de Jehová está la fuerte confianza; y esperanza tendrán sus hijos.
Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
27 El temor de Jehová es manantial de vida, para apartarse de los lazos de la muerte.
Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
28 En la multitud de pueblo está la gloria del rey: y en la falta de pueblo la flaqueza del príncipe.
Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
29 El que tarde se aira, es grande de entendimiento: mas el corto de espíritu engrandece el desatino.
Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
30 El corazón apacible es vida de las carnes: mas la envidia, pudrimiento de huesos.
Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
31 El que oprime al pobre, afrenta á su Hacedor: mas el que tiene misericordia del pobre, lo honra.
Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
32 Por su maldad será lanzado el impío: mas el justo en su muerte tiene esperanza.
Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
33 En el corazón del cuerdo reposa la sabiduría; y es conocida en medio de los necios.
Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
34 La justicia engrandece la nación: mas el pecado es afrenta de las naciones.
Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
35 La benevolencia del rey es para con el ministro entendido: mas su enojo [contra] el que [lo] avergüenza.
Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
