Proverbios 12
1 EL que ama la corrección ama la sabiduría: mas el que aborrece la reprensión, es ignorante.
Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.
2 El bueno alcanzará favor de Jehová: mas él condenará al hombre de malos pensamientos.
Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.
3 El hombre no se afirmará por medio de la impiedad: mas la raíz de los justos no será movida.
Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
4 La mujer virtuosa corona es de su marido: mas la mala, como carcoma en sus huesos.
Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.
5 Los pensamientos de los justos son rectitud; [mas] los consejos de los impíos, engaño.
Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.
6 Las palabras de los impíos son para acechar la sangre: mas la boca de los rectos los librará.
Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.
7 [Dios] trastornará á los impíos, y no serán más: mas la casa de los justos permanecerá.
Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.
8 Según su sabiduría es alabado el hombre: mas el perverso de corazón será en menosprecio.
Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.
9 Mejor es el que es menospreciado y tiene servidores, que el que se precia, y carece de pan.
Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.
10 El justo atiende á la vida de su bestia: mas las entrañas de los impíos son crueles.
Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
11 El que labra su tierra, se hartará de pan: mas el que sigue los vagabundos es falto de entendimiento.
Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
12 Desea el impío la red de los malos: mas la raíz de los justos dará [fruto].
Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.
13 El impío es enredado en la prevaricación de sus labios: mas el justo saldrá de la tribulación.
W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
14 El hombre será harto de bien del fruto de su boca: y la paga de las manos del hombre le será dada.
Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
15 El camino del necio es derecho en su opinión: mas el que obedece al consejo es sabio.
Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
16 El necio luego al punto da á conocer su ira: mas el que disimula la injuria es cuerdo.
Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.
17 El que habla verdad, declara justicia; mas el testigo mentiroso, engaño.
Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.
18 Hay quienes hablan como [dando] estocadas de espada: mas la lengua de los sabios es medicina.
Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.
19 El labio de verdad permanecerá para siempre: mas la lengua de mentira por un momento.
Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.
20 Engaño hay en el corazón de los que piensan mal: mas alegría en el de los que piensan bien.
Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.
21 Ninguna adversidad acontecerá al justo: mas los impíos serán llenos de mal.
Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.
22 Los labios mentirosos son abominación á Jehová: mas los obradores de verdad su contentamiento.
Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.
23 El hombre cuerdo encubre la ciencia: mas el corazón de los necios publica la necedad.
Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.
24 La mano de los diligentes se enseñoreará: mas la negligencia será tributaria.
Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.
25 El cuidado congojoso en el corazón del hombre, lo abate; mas la buena palabra lo alegra.
Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.
26 El justo hace ventaja á su prójimo: mas el camino de los impíos les hace errar.
Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.
27 El indolente no chamuscará su caza: mas el haber precioso del hombre [es] la diligencia.
Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.
28 En el camino de la justicia está la vida; y la senda de su vereda no es muerte.
Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.
