San Mateo 22
1 Y RESPONDIENDO Jesús, les volvió á hablar en parábolas, diciendo:
Jezus pa je odgovoril in jim ponovno govoril v prispodobah ter rekel:
2 El reino de los cielos es semejante á un hombre rey, que hizo bodas á su hijo;
»Nebeško kraljestvo je podobno nekemu kralju, ki je pripravil svatbo svojemu sinu
3 Y envió sus siervos para que llamasen los llamados á las bodas; mas no quisieron venir.
in poslal je svoje služabnike, da pokličejo na poroko te, ki so bili povabljeni, pa oni niso hoteli priti.
4 Volvió á enviar otros siervos, diciendo: Decid á los llamados: He aquí, mi comida he aparejado; mis toros y animales engordados son muertos, y todo está prevenido: venid á las bodas.
Ponovno pošlje druge služabnike, rekoč: ›Povejte tem, ki so povabljeni: ›Glejte, pripravil sem svojo večerjo. Moji voli in moji pitanci so zaklani in vse stvari so pripravljene. Pridite na svatbo.‹‹
5 Mas ellos no se cuidaron, y se fueron, uno á su labranza, y otro á sus negocios;
Toda to so jemali na lahko in odšli [po] svojih poteh, en k svoji kmetiji, drugi k svojemu trgovanju,
6 Y otros, tomando á sus siervos, los afrentaron y los mataron.
preostali pa so prijeli njegove služabnike in [z njimi] hudobno ravnali ter jih usmrtili.
7 Y el rey, oyendo [esto], se enojó; y enviando sus ejércitos, destruyó á aquellos homicidas, y puso fuego á su ciudad.
Toda ko je kralj slišal o tem, je bil ogorčen. In poslal je svoje vojske in uničil te morilce ter požgal njihovo mesto.
8 Entonces dice á sus siervos: Las bodas á la verdad están aparejadas; mas los que eran llamados no eran dignos.
Potem reče svojim služabnikom: ›Poroka je pripravljena, toda tisti, ki so bili povabljeni, niso bili vredni.‹
9 Id pues á las salidas de los caminos, y llamad á las bodas á cuantos hallareis.
Pojdite torej na glavne ceste in toliko, kolikor jih najdete, jih povabite na svatbo.
10 Y saliendo los siervos por los caminos, juntaron á todos los que hallaron, juntamente malos y buenos: y las bodas fueron llenas de convidados.
Tako so ti služabniki odšli ven na glavne ceste in zbrali skupaj vse, tako veliko, kot so jih našli, tako hudobne kakor dobre, in poroka je bila napolnjena z gosti.
11 Y entró el rey para ver los convidados, y vió allí un hombre no vestido de boda.
In ko je kralj vstopil, da vidi goste, je zagledal tam človeka, ki ni imel nadete poročne obleke
12 Y le dijo: Amigo, ¿cómo entraste aquí no teniendo vestido de boda? Mas él cerró la boca.
in mu reče: ›Prijatelj, kako si prišel sèm, ne da bi imel poročno obleko?‹ Ta pa je bil brez besed.
13 Entonces el rey dijo á los que servían: Atado de pies y de manos tomadle, y echadle en las tinieblas de afuera: allí será el lloro y el crujir de dientes.
Tedaj je kralj rekel služabnikom: ›Zvežite mu roko in stopalo ter ga odvedite proč in ga vrzite v zunanjo temo. Tam bo jokanje in škripanje z zobmi.‹
14 Porque muchos son llamados, y pocos escogidos.
Kajti mnogo je poklicanih, toda malo je izbranih.«
15 Entonces, idos los Fariseos, consultaron cómo le tomarían en [alguna] palabra.
Tedaj so farizeji odšli in se posvetovali, kako bi ga lahko ujeli v njegovem govorjenju.
16 Y envían á él los discípulos de ellos, con los Herodianos, diciendo: Maestro, sabemos que eres amador de la verdad, y [que] enseñas con verdad el camino de Dios, y [que] no te curas de nadie, porque no tienes acepción de persona de hombres.
In k njemu so poslali svoje učence s herodovci, rekoč: »›Učitelj, vemo, da si pošten in v resnici učiš Božjo pot niti se ne oziraš na nobenega človeka, kajti ne oziraš se na zunanjost ljudi.‹
17 Dinos pues, ¿qué te parece? ¿es lícito dar tributo á César, ó no?
Povej nam torej: ›Kaj misliš? Ali je zakonito dajati cesarju davek ali ne?‹«
18 Mas Jesús, entendida la malicia de ellos, [les] dice: ¿Por qué me tentáis, hipócritas?
Toda Jezus je zaznal njihovo zlobnost in rekel: »Zakaj me skušate, vi hinavci?
19 Mostradme la moneda del tributo. Y ellos le presentaron un denario.
Pokažite mi davčni denar.« In prinesli so mu denar.
20 Entonces les dice: ¿Cúya es esta figura, y lo que está encima escrito?
In reče jim: »Čigava sta ta podoba in napis?«
21 Dícenle: De César. Y díceles: Pagad pues á César lo que es de César, y á Dios lo que es de Dios.
Rečejo mu: »Cesarjeva.« Tedaj jim reče: »Povrnite torej cesarju stvari, ki so cesarjeve, in Bogu stvari, ki so Božje.«
22 Y oyendo esto, se maravillaron; y dejándole se fueron.
Ko so slišali te besede, so se čudili in ga pustili ter odšli svojo pot.
23 Aquel día llegaron á él los Saduceos, que dicen no haber resurrección, y le preguntaron,
Isti dan so prišli k njemu saduceji, ki pravijo, da ni vstajenja in ga vprašali,
24 Diciendo: Maestro, Moisés dijo: Si alguno muriere sin hijos, su hermano se casará con su mujer, y despertará simiente á su hermano.
rekoč: »Učitelj, Mojzes je rekel: ›Če mož umre brez otrok, naj njegov brat poroči njegovo ženo in svojemu bratu obudi seme.‹
25 Fueron pues, entre nosotros siete hermanos: y el primero tomó mujer, y murió; y no teniendo generación, dejó su mujer á su hermano.
Torej z nami je bilo sedem bratov in ko je prvi poročil ženo, je umrl in ker ni imel otrok, je svojo ženo zapustil svojemu bratu.
26 De la misma manera también el segundo, y el tercero, hasta los siete.
Podobno tudi drugi in tretji, do sedmega.
27 Y después de todos murió también la mujer.
In zadnja od vseh je umrla tudi ženska.
28 En la resurrección pues, ¿de cuál de los siete será ella mujer? porque todos la tuvieron.
Čigava žena, od teh sedmih, bo torej ob vstajenju? Kajti vsi so jo imeli.«
29 Entonces respondiendo Jesús, les dijo: Erráis ignorando las Escrituras, y el poder de Dios.
Jezus jim je odgovoril in rekel: »Motite se, ker ne poznate ne pisem niti ne Božje moči.
30 Porque en la resurrección, ni los hombres tomarán mujeres, ni las mujeres maridos; mas son como los ángeles de Dios en el cielo.
Kajti ob vstajenju se niti ne poročajo niti niso dane v zakon, temveč so kakor Božji angeli v nebesih.
31 Y de la resurrección de los muertos, ¿no habéis leído lo que os es dicho por Dios, que dice:
Toda kar se tiče vstajenja mrtvih, kaj niste brali tega, kar vam je bilo rečeno od Boga, rekoč:
32 Yo soy el Dios de Abraham, y el Dios de Isaac, y el Dios de Jacob? Dios no es Dios de muertos, sino de vivos.
›Jaz sem Bog Abrahamov in Bog Izakov in Bog Jakobov‹? Bog ni Bog mrtvih, temveč živih.«
33 Y oyendo esto las gentes, estaban atónitas de su doctrina.
In ko je množica to slišala, je bila osupla nad tem naukom.
34 Entonces los Fariseos, oyendo que había cerrado la boca á los Saduceos, se juntaron á una.
Toda ko so farizeji slišali, da je utišal saduceje, so se zbrali skupaj.
35 Y preguntó uno de ellos, intérprete de la ley, tentándole y diciendo:
Potem mu je eden izmed njih, ki je bil izvedenec v postavi, zastavil vprašanje, ter ga skušal in rekel:
36 Maestro, ¿cuál es el mandamiento grande en la ley?
»Učitelj, katera je največja zapoved v postavi?«
37 Y Jesús le dijo: Amarás al Señor tu Dios de todo tu corazón, y de toda tu alma, y de toda tu mente.
Jezus mu je rekel: »›Ljubil boš Gospoda, svojega Boga, z vsem svojim srcem in z vso svojo dušo in z vsem svojim mišljenjem.‹
38 Este es el primero y el grande mandamiento.
To je prva in velika zapoved.
39 Y el segundo es semejante á éste: Amarás á tu prójimo como á ti mismo.
Druga pa ji je podobna: ›Svojega bližnjega boš ljubil kakor samega sebe.‹
40 De estos dos mandamientos depende toda la ley y los profetas.
Na teh dveh zapovedih visita vsa postava in preroki.«
41 Y estando juntos los Fariseos, Jesús les preguntó,
Medtem ko so bili farizeji zbrani skupaj, jih je Jezus vprašal,
42 Diciendo: ¿Qué os parece del Cristo? ¿de quién es Hijo? Dícenle: De David.
rekoč: »Kaj mislite o Kristusu? Čigav sin je?« Rečejo mu: ›Davidov Sin.‹
43 El les dice: ¿Pues cómo David en Espíritu le llama Señor, diciendo:
Reče jim: »Kako mu torej David v duhu reče Gospod, rekoč:
44 Dijo el Señor á mi Señor: Siéntate á mi diestra, entre tanto que pongo tus enemigos por estrado de tus pies?
› Gospod je rekel mojemu Gospodu: ›Sédi na mojo desnico, dokler ne storim tvojih sovražnikov za tvojo pručko?‹‹
45 Pues si David le llama Señor, ¿cómo es su Hijo?
Če ga torej David imenuje Gospod, kako je njegov sin?«
46 Y nadie le podía responder palabra; ni osó alguno desde aquel día preguntarle más.
In noben človek mu ni bil zmožen odgovoriti besede niti se mu noben človek od tega dne dalje ni drznil zastaviti še več vprašanj.
