< Marcos 8 >
1 EN aquellos días, como hubo gran gentío, y no tenían qué comer, Jesús llamó á sus discípulos, y les dijo:
Hiche laichun mipi ho chu atamlheh jengtan chule neh ding ima aneilou jeh un Yeshuan aseijuite chu akouvin ajah uva,
2 Tengo compasión de la multitud, porque ya hace tres días que están conmigo, y no tienen qué comer:
“Mi honpi hi kakoma aumnau nithum ahitan, amahon nehding ima aneipouve,
3 Y si los enviare en ayunas á sus casas, desmayarán en el camino; porque algunos de ellos han venido de lejos.
Chule annelouvin a-inlam chan uva solleng lampia lhasampa ding ahiuve. Akimkhat hi gamlatah a kon hung ahiuve,” ati.
4 Y sus discípulos le respondieron: ¿De dónde podrá alguien hartar á estos de pan aquí en el desierto?
Aseijuiten adonbut un, “Hikom gamthip laiya mi hichengpi lhingset'a vahna ding changlhah kon hoiya alahding ham?” atiuvin ahi.
5 Y les preguntó: ¿Cuántos panes tenéis? Y ellos dijeron: Siete.
Yeshuan adongin, “Changlhah pheng ijat naneiyum?” ati leh, “Pheng sagi aum e,” atiuvin ahi.
6 Entonces mandó á la multitud que se recostase en tierra; y tomando los siete panes, habiendo dado gracias, partió, y dió á sus discípulos que los pusiesen delante: y los pusieron delante á la multitud.
Chuin Aman mihonpi chu tolla tou din asolin, changlhah pheng sagi chu alan, athangvah-in, chujouvin ahehbalbalin a-angsunguva luipeh dingin aseijuite chu apen, amahon mipi anga chun aluipeh-ui.
7 Tenían también unos pocos pececillos: y los bendijo, y mandó que también los pusiesen delante.
Chule aseijuiten nga neochacha phabep khat jong aneiyun, hijong chu phatthei aboh-in a-angsunguva luipeh dingin asoltan ahi.
8 Y comieron, y se hartaron: y levantaron de los pedazos que habían sobrado, siete espuertas.
Chuin amahon aneuvin, avasoh keiyun, anehmoh-u anong aval chu longkai sagi alohdoh-un ahi.
9 Y eran los que comieron, como cuatro mil: y los despidió.
Amaho chu numei-chapang simlouvin mi sangli jen ahiuvin, anehva jouvun Yeshuan in lamah asoltauve.
10 Y luego entrando en el barco con sus discípulos, vino á las partes de Dalmanutha.
Phat chomkhat jouvin, Ama aseijuite toh konga alutpaiyun, Dalmanutha gam alhung tauve.
11 Y vinieron los Fariseos, y comenzaron á altercar con él, pidiéndole señal del cielo, tentándole.
Pharisee hon Yeshua ahunglhung taiti ajah phatnun, kinelkalpi dingin ahungun ahi. Athuneina photchenna dingin van'a kon melchihna avetsah diuvin angeh-un ahi.
12 Y gimiendo en su espíritu, dice: ¿Por qué pide señal esta generación? De cierto os digo que no se dará señal á esta generación.
Chuin alungsungah akhoisan, “Tukhang mite hin ibol a melchihna ahol uham? Tahbeha kasei ahi, hiche tukhang mite hi imacha melchihna kipelou ding ahi,” atitai.
13 Y dejándolos, volvió á entrar en el barco, y se fué de la otra parte.
Chuin amaho chu adalhan, konga alut kit'in, langkhat panga dingin akipat dohtai.
14 Y se habían olvidado de tomar pan, y no tenían sino un pan consigo en el barco.
Hinlah aseijuiten changlhah kipoh ding ahin haimil tauve. Konga chunla changlhah phengkhat tailou adang aum hihhel in ahi.
15 Y les mandó, diciendo: Mirad, guardaos de la levadura de los Fariseos, y de la levadura de Herodes.
Chuin Aman amaho chu ahilchah-in, “Chingtheiyun, Pharisee ho le Herod chol lah-a kihongpha uvin,” ati.
16 Y altercaban los unos con los otros diciendo: Pan no tenemos.
Hiche aseiya kon chun changlhah ahin poh haimil jeh-un amaho akihoulimun, akioimoto uvin ahi.
17 Y como Jesús lo entendió, les dice: ¿Qué altercáis, porque no tenéis pan? ¿no consideráis ni entendéis? ¿aun tenéis endurecido vuestro corazón?
Akihounau chu Yeshuan ahen, ajah uva, “Changlhah naneilou jeh uva ibola kioimoto le nahiuvem? Tugeiya nalunguva hedoh loulai nahiuvem? Hetthemna dinga nalungu hibangloma tah lheh jeng ham?
18 ¿Teniendo ojos no veis, y teniendo oídos no oís? ¿y no os acordáis?
Mit neiyuva—mutheilou nahiuvem? Nakhang neiyuva—jatheilou nahiuvem? Gel jong nagel dohlou monguham?
19 Cuando partí los cinco panes entre cinco mil, ¿cuántas espuertas llenas de los pedazos alzasteis? Y ellos dijeron: Doce.
Mi sang-nga changlhah pheng nga kahoppeh-a chu amoh-ahal paipeh ijat nalodimum?” atileh amahon, “Somleni ahi,” atiuvin ahi.
20 Y cuando los siete panes entre cuatro mil, ¿cuántas espuertas llenas de los pedazos alzasteis? Y ellos dijeron: Siete.
Mi sangli lah-a changlhah pheng sagi kihoppeh-a chu nehmoh aval longkai ijat nalodimum? ati kit leh, “Sagi ahi,” atiuvin,
21 Y les dijo: ¿Cómo aun no entendéis?
“Achutile tugeiya jong hedoh loulai nahiu ham?” atin ahi.
22 Y vino á Bethsaida; y le traen un ciego, y le ruegan que le tocase.
Amaho Bethsaida alhun phat'un, mi phabep in mitchopa chu Yeshua henglama ahin puiyun, chule amahon atohkhah-a adamsah din angeh-uvin ahi.
23 Entonces, tomando la mano del ciego, le sacó fuera de la aldea; y escupiendo en sus ojos, y poniéndole las manos encima, le preguntó si veía algo.
Yeshuan mitchopa chu akhut in atuh-in, khosunga konin apuidohtan ahi. Chuin amit a achil aset in achunga akhut angam in, “Tua hi kho namum?” tin adongin ahi.
24 Y él mirando, dijo: Veo los hombres, pues veo que andan como árboles.
Mipa chun akimvel dung aven, “Henge, miho kamun, ahinla kichentah'in ka muthei poi, thingphungte chat lele tobang'in kamui,” ati.
25 Luego le puso otra vez las manos sobre sus ojos, y le hizo que mirase; y fué restablecido, y vió de lejos y claramente á todos.
Chujouvin amit akhut'in atham kit'in, ave changmelin ahileh adamhel jengtan, ima jouse kichentah'in amu thei tan ahi.
26 Y envióle á su casa, diciendo: No entres en la aldea, ni [lo] digas á nadie en la aldea.
Yeshuan ama asoldoh in, “Khosunga chun lutpa tahih-in,” tin akham'in ahi.
27 Y salió Jesús y sus discípulos por las aldeas de Cesarea de Filipo. Y en el camino preguntó á sus discípulos, diciéndoles: ¿Quién dicen los hombres que soy yo?
Yeshua le aseijuiten Galilee gam adalha uvin, Caesarea Philippi koma khohoa chun ache leuvin ahi. Lampia alamjot laiyun thu adongin, “Keima hi mihon koi ahi eitiuvem?” ati leh,
28 Y ellos respondieron: Juan Bautista; y otros, Elías; y otros, Alguno de los profetas.
Aseijuiten, “Loikhat in John Baptist, loikhat in Elijah chule loikhat kit chun Nangma hi themgaoho lah a achom khat hinte atiuve,” tin adonbut uve.
29 Entonces él les dice: Y vosotros, ¿quién decís que soy yo? Y respondiendo Pedro, le dice: Tú eres el Cristo.
Chuin Yeshuan, “Ahileh nanghonla keihi koi ahi neitiuvem?” tia adoh leh, Peter in, “Nangma Messiah chu nahi,” ati.
30 Y les apercibió que no hablasen de él á ninguno.
Ahinlah Yeshuan koimacha koma aseidohlou beh diuvin ahilchahtan ahi.
31 Y comenzó á enseñarles, que convenía que el Hijo del hombre padeciese mucho, y ser reprobado de los ancianos, y de los príncipes de los sacerdotes, y de los escribas, y ser muerto, y resucitar después de tres días.
Chuin Aman amaho chu Mihem Chapan thohgimna tamtah athoh-a, vaipo upa hole thempu pipuho chule danthu sunhon adoudal diu thuho aseipeh-e. Chule thalih-a auma, nithum jouleh thoudoh kit teiding ahi chu ahil pantan ahi.
32 Y claramente decía esta palabra. Entonces Pedro le tomó, y le comenzó á reprender.
Aman hichu phongtaha aseijuite koma asei jinglaiyin, Peter in apuidohin hitobang thuho chu aseilou din angeh-in ahi.
33 Y él, volviéndose y mirando á sus discípulos, riñó á Pedro, diciendo: Apártate de mí, Satanás; porque no sabes las cosas que son de Dios, sino las que son de los hombres.
Ahin Ama akiheiyin, aseijuiteho aven Peter chu aphoh-in, “Kanung lama chen, Satan! Nangman Pathen thulam gellouvin, mihem thulam jeng nagele,” atin ahi.
34 Y llamando á la gente con sus discípulos, les dijo: Cualquiera que quisiere venir en pos de mí, niéguese á sí mismo, y tome su cruz, y sígame.
Chuin Aman aseijuiho le mihonpi chu ahenglama akouvin, “Nalah-uva koi hijongleh eijui noma chun, nacham chonnauva kon'a nahung kiheiyuva, na thingpel nakiput uva, chule neijui dingu ahi.
35 Porque el que quisiere salvar su vida, la perderá; y el que perdiere su vida por causa de mí y del evangelio, la salvará.
Ijeh inem itileh koi hile ahinna huhhing nom'a chun alhaso ding ahi. Amavang koi hile keima jal le Kipana Thupha jal'a ahinna lhaso'a chun akihuhhing joh ding ahi.
36 Porque ¿qué aprovechará al hombre, si granjeare todo el mundo, y pierde su alma?
Ijeh-inem itileh min vannoi pumpi neihenlang ahinna chan taleh, ipi phatchomna anei ding ham?
37 ¿O qué recompensa dará el hombre por su alma?
Min ahinna khel'a ipi apeh dingham?
38 Porque el que se avergonzare de mí y de mis palabras en esta generación adulterina y pecadora, el Hijo del hombre se avergonzará también de él, cuando vendrá en la gloria de su Padre con los santos ángeles.
Ijeh inem itileh koihileh tulai chonthanhoinale chonsetna khanga keima le kathuhil jachatpi chu Mihem Chapan jong apa loupina-a vantil thengtetoh ahung nileh, amapa chu ajachatpi ding ahi,” ati.