Marcos 15
1 Y LUEGO por la mañana, habiendo tenido consejo los príncipes de los sacerdotes con los ancianos, y con los escribas, y con todo el concilio, llevaron á Jesús atado, y le entregaron á Pilato.
อถ ปฺรภาเต สติ ปฺรธานยาชกา: ปฺราญฺจ อุปาธฺยายา: สรฺเวฺว มนฺตฺริณศฺจ สภำ กฺฤตฺวา ยีศุํ พนฺธยิตฺว ปีลาตาขฺยสฺย เทศาธิปเต: สวิธํ นีตฺวา สมรฺปยามาสุ: ฯ
2 Y Pilato le preguntó: ¿Eres tú el Rey de los Judíos? Y respondiendo él, le dijo: Tú [lo] dices.
ตทา ปีลาตสฺตํ ปฺฤษฺฏวานฺ ตฺวํ กึ ยิหูทียโลกานำ ราชา? ตต: ส ปฺรตฺยุกฺตวานฺ สตฺยํ วทสิฯ
3 Y los príncipes de los sacerdotes le acusaban mucho.
อปรํ ปฺรธานยาชกาสฺตสฺย พหุษุ วาเกฺยษุ โทษมาโรปยาญฺจกฺรุ: กินฺตุ ส กิมปิ น ปฺรตฺยุวาจฯ
4 Y le preguntó otra vez Pilato, diciendo: ¿No respondes algo? Mira de cuántas cosas te acusan.
ตทานีํ ปีลาตสฺตํ ปุน: ปปฺรจฺฉ ตฺวํ กึ โนตฺตรยสิ? ปไศฺยเต ตฺวทฺวิรุทฺธํ กติษุ สาเธฺยษุ สากฺษํ ททติฯ
5 Mas Jesús ni aun con eso respondió; de modo que Pilato se maravillaba.
กนฺตุ ยีศุสฺตทาปิ โนตฺตรํ ทเทา ตต: ปีลาต อาศฺจรฺยฺยํ ชคามฯ
6 Empero en el día de la fiesta les soltaba un preso, cualquiera que pidiesen.
อปรญฺจ การาพทฺเธ กสฺตึศฺจิตฺ ชเน ตนฺมโหตฺสวกาเล โลไก รฺยาจิเต เทศาธิปติสฺตํ โมจยติฯ
7 Y había uno, que se llamaba Barrabás, preso con sus compañeros de motín que habían hecho muerte en una revuelta.
เย จ ปูรฺวฺวมุปปฺลวมการฺษุรุปปฺลเว วธมปิ กฺฤตวนฺตเสฺตษำ มเธฺย ตทาโนํ พรพฺพานามก เอโก พทฺธ อาสีตฺฯ
8 Y viniendo la multitud, comenzó á pedir [hiciese] como siempre les había hecho.
อโต เหโต: ปูรฺวฺวาปรียำ รีติกถำ กถยิตฺวา โลกา อุจฺไจรุวนฺต: ปีลาตสฺย สมกฺษํ นิเวทยามาสุ: ฯ
9 Y Pilato les respondió, diciendo: ¿Queréis que os suelte al Rey de los Judíos?
ตทา ปีลาตสฺตานาจเขฺยา ตรฺหิ กึ ยิหูทียานำ ราชานํ โมจยิษฺยามิ? ยุษฺมาภิ: กิมิษฺยเต?
10 Porque conocía que por envidia le habían entregado los príncipes de los sacerdotes.
ยต: ปฺรธานยาชกา อีรฺษฺยาต เอว ยีศุํ สมารฺปยนฺนิติ ส วิเวทฯ
11 Mas los príncipes de los sacerdotes incitaron á la multitud, que les soltase antes á Barrabás.
กินฺตุ ยถา พรพฺพำ โมจยติ ตถา ปฺรารฺถยิตุํ ปฺรธานยาชกา โลกานฺ ปฺรวรฺตฺตยามาสุ: ฯ
12 Y respondiendo Pilato, les dice otra vez: ¿Qué pues queréis que haga del que llamáis Rey de los Judíos?
อถ ปีลาต: ปุน: ปฺฤษฺฏวานฺ ตรฺหิ ยํ ยิหูทียานำ ราเชติ วทถ ตสฺย กึ กริษฺยามิ ยุษฺมาภิ: กิมิษฺยเต?
13 Y ellos volvieron á dar voces: Crucifícale.
ตทา เต ปุนรปิ โปฺรจฺไจ: โปฺรจุสฺตํ กฺรุเศ เวธยฯ
14 Mas Pilato les decía: ¿Pues qué mal ha hecho? Y ellos daban más voces: Crucifícale.
ตสฺมาตฺ ปีลาต: กถิตวานฺ กุต: ? ส กึ กุกรฺมฺม กฺฤตวานฺ? กินฺตุ เต ปุนศฺจ รุวนฺโต วฺยาชหฺรุสฺตํ กฺรุเศ เวธยฯ
15 Y Pilato, queriendo satisfacer al pueblo, les soltó á Barrabás, y entregó á Jesús, después de azotarle, para que fuese crucificado.
ตทา ปีลาต: สรฺวฺวาโลฺลกานฺ โตษยิตุมิจฺฉนฺ พรพฺพำ โมจยิตฺวา ยีศุํ กศาภิ: ปฺรหฺฤตฺย กฺรุเศ เวทฺธุํ ตํ สมรฺปยามฺพภูวฯ
16 Entonces los soldados le llevaron dentro de la sala, es á saber, al Pretorio; y convocan toda la cohorte.
อนนฺตรํ ไสนฺยคโณ'ฏฺฏาลิกามฺ อรฺถาทฺ อธิปเต รฺคฺฤหํ ยีศุํ นีตฺวา เสนานิวหํ สมาหุยตฺฯ
17 Y le visten de púrpura; y poniéndole una corona tejida de espinas,
ปศฺจาตฺ เต ตํ ธูมลวรฺณวสฺตฺรํ ปริธาปฺย กณฺฏกมุกุฏํ รจยิตฺวา ศิรสิ สมาโรปฺย
18 Comenzaron luego á saludarle: ¡Salve, Rey de los Judíos!
เห ยิหูทียานำ ราชนฺ นมสฺการ อิตฺยุกฺตฺวา ตํ นมสฺกรฺตฺตามาเรภิเรฯ
19 Y le herían en la cabeza con una caña, y escupían en él, y le adoraban hincadas las rodillas.
ตโสฺยตฺตมางฺเค เวตฺราฆาตํ จกฺรุสฺตทฺคาเตฺร นิษฺฐีวญฺจ นิจิกฺษิปุ: , ตถา ตสฺย สมฺมุเข ชานุปาตํ ปฺรโณมุ:
20 Y cuando le hubieron escarnecido, le desnudaron la púrpura, y le vistieron sus propios vestidos, y le sacaron para crucificarle.
อิตฺถมุปหสฺย ธูมฺรวรฺณวสฺตฺรมฺ อุตฺตารฺยฺย ตสฺย วสฺตฺรํ ตํ ปรฺยฺยธาปยนฺ กฺรุเศ เวทฺธุํ พหิรฺนินฺยุศฺจฯ
21 Y cargaron á uno que pasaba, Simón Cireneo, padre de Alejandro y de Rufo, que venía del campo, para que llevase su cruz.
ตต: ปรํ เสกนฺทรสฺย รุผสฺย จ ปิตา ศิโมนฺนามา กุรีณียโลก เอก: กุตศฺจิทฺ คฺรามาเทตฺย ปถิ ยาติ ตํ เต ยีโศ: กฺรุศํ โวฒุํ พลาทฺ ทธฺนุ: ฯ
22 Y le llevan al lugar de Gólgotha, que declarado quiere decir: Lugar de la Calavera.
อถ คุลฺคลฺตา อรฺถาตฺ ศิร: กปาลนามกํ สฺถานํ ยีศุมานีย
23 Y le dieron á beber vino mezclado con mirra; mas él no lo tomó.
เต คนฺธรสมิศฺริตํ ทฺรากฺษารสํ ปาตุํ ตไสฺม ททุ: กินฺตุ ส น ชคฺราหฯ
24 Y cuando le hubieron crucificado, repartieron sus vestidos, echando suertes sobre ellos, qué llevaría cada uno.
ตสฺมินฺ กฺรุเศ วิทฺเธ สติ เตษาเมไกกศ: กึ ปฺราปฺสฺยตีติ นิรฺณยาย
25 Y era la hora de las tres cuando le crucificaron.
ตสฺย ปริเธยานำ วิภาคารฺถํ คุฏิกาปาตํ จกฺรุ: ฯ
26 Y el título escrito de su causa era: EL REY DE LOS JUDIOS.
อปรมฺ เอษ ยิหูทียานำ ราเชติ ลิขิตํ โทษปตฺรํ ตสฺย ศิรอูรฺทฺวฺวมฺ อาโรปยาญฺจกฺรุ: ฯ
27 Y crucificaron con él dos ladrones, uno á su derecha, y el otro á su izquierda.
ตสฺย วามทกฺษิณโย รฺเทฺวา เจาเรา กฺรุศโย รฺวิวิธาเตฯ
28 Y se cumplió la Escritura, que dice: Y con los inicuos fué contado.
เตไนว "อปราธิชไน: สารฺทฺธํ ส คณิโต ภวิษฺยติ," อิติ ศาสฺโตฺรกฺตํ วจนํ สิทฺธมภูตฯ
29 Y los que pasaban le denostaban, meneando sus cabezas, y diciendo: ¡Ah! tú que derribas el templo de Dios, y en tres días lo edificas,
อนนฺตรํ มารฺเค เย เย โลกา คมนาคมเน จกฺรุเสฺต สรฺวฺว เอว ศิรำสฺยานฺโทลฺย นินฺทนฺโต ชคทุ: , เร มนฺทิรนาศก เร ทินตฺรยมเธฺย ตนฺนิรฺมฺมายก,
30 Sálvate á ti mismo, y desciende de la cruz.
อธุนาตฺมานมฺ อวิตฺวา กฺรุศาทวโรหฯ
31 Y de esta manera también los príncipes de los sacerdotes escarneciendo, decían unos á otros, con los escribas: A otros salvó, á sí mismo no se puede salvar.
กิญฺจ ปฺรธานยาชกา อธฺยาปกาศฺจ ตทฺวตฺ ติรสฺกฺฤตฺย ปรสฺปรํ จจกฺษิเร เอษ ปรานาวตฺ กินฺตุ สฺวมวิตุํ น ศกฺโนติฯ
32 El Cristo, Rey de Israel, descienda ahora de la cruz, para que veamos y creamos. También los que estaban crucificados con él le denostaban.
ยทีสฺราเยโล ราชาภิษิกฺตสฺตฺราตา ภวติ ตรฺหฺยธุไนน กฺรุศาทวโรหตุ วยํ ตทฺ ทฺฤษฺฏฺวา วิศฺวสิษฺยาม: ; กิญฺจ เยา โลเกา เตน สารฺทฺธํ กฺรุเศ 'วิเธฺยตำ ตาวปิ ตํ นิรฺภรฺตฺสยามาสตุ: ฯ
33 Y cuando vino la hora de sexta, fueron hechas tinieblas sobre toda la tierra hasta la hora de nona.
อถ ทฺวิตียยามาตฺ ตฺฤตียยามํ ยาวตฺ สรฺโวฺว เทศ: สานฺธกาโรภูตฺฯ
34 Y á la hora de nona, exclamó Jesús á gran voz, diciendo: Eloi, Eloi, ¿lama sabachthani? que declarado, quiere decir: Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has desamparado?
ตตสฺตฺฤตียปฺรหเร ยีศุรุจฺไจรวทตฺ เอลี เอลี ลามา ศิวกฺตนี อรฺถาทฺ "เห มทีศ มทีศ ตฺวํ ปรฺยฺยตฺยากฺษี: กุโต หิ มำ?"
35 Y oyéndole unos de los que estaban [allí], decían: He aquí, llama á Elías.
ตทา สมีปสฺถโลกานำ เกจิตฺ ตทฺวากฺยํ นิศมฺยาจขฺยุ: ปไศฺยษ เอลิยมฺ อาหูยติฯ
36 Y corrió uno, y empapando una esponja en vinagre, y poniéndola en una caña, le dió á beber, diciendo: Dejad, veamos si vendrá Elías á quitarle.
ตต เอโก ชโน ธาวิตฺวาคตฺย สฺปญฺเช 'มฺลรสํ ปูรยิตฺวา ตํ นฑาเคฺร นิธาย ปาตุํ ตไสฺม ทตฺตฺวาวทตฺ ติษฺฐ เอลิย เอนมวโรหยิตุมฺ เอติ น เวติ ปศฺยามิฯ
37 Mas Jesús, dando una grande voz, espiró.
อถ ยีศุรุจฺไจ: สมาหูย ปฺราณานฺ ชเหาฯ
38 Entonces el velo del templo se rasgó en dos, de alto á bajo.
ตทา มนฺทิรสฺย ชวนิโกรฺทฺวฺวาทธ: รฺยฺยนฺตา วิทีรฺณา ทฺวิขณฺฑาภูตฺฯ
39 Y el centurión que estaba delante de él, viendo que había espirado así clamando, dijo: Verdaderamente este hombre era el Hijo de Dios.
กิญฺจ อิตฺถมุจฺไจราหูย ปฺราณานฺ ตฺยชนฺตํ ตํ ทฺฤษฺทฺวา ตทฺรกฺษณาย นิยุกฺโต ย: เสนาปติราสีตฺ โสวทตฺ นโรยมฺ อีศฺวรปุตฺร อิติ สตฺยมฺฯ
40 Y también estaban [algunas] mujeres mirando de lejos; entre las cuales estaba María Magdalena, y María la madre de Jacobo el menor y de José, y Salomé;
ตทานีํ มคฺทลีนี มริสมฺ กนิษฺฐยากูโพ โยเสศฺจ มาตานฺยมริยมฺ ศาโลมี จ ยา: สฺตฺริโย
41 Las cuales, estando aún él en Galilea, le habían seguido, y le servían; y otras muchas que juntamente con él habían subido á Jerusalem.
คาลีลฺปฺรเทเศ ยีศุํ เสวิตฺวา ตทนุคามิโนฺย ชาตา อิมาสฺตทนฺยาศฺจ ยา อเนกา นาโรฺย ยีศุนา สารฺทฺธํ ยิรูศาลมมายาตาสฺตาศฺจ ทูราตฺ ตานิ ททฺฤศุ: ฯ
42 Y cuando fué la tarde, porque era la preparación, es decir, la víspera del sábado,
อถาสาทนทินสฺยารฺถาทฺ วิศฺรามวาราตฺ ปูรฺวฺวทินสฺย สายํกาล อาคต
43 José de Arimatea, senador noble, que también esperaba el reino de Dios, vino, y osadamente entró á Pilato, y pidió el cuerpo de Jesús.
อีศฺวรราชฺยาเปกฺษฺยริมถียยูษผนามา มานฺยมนฺตฺรี สเมตฺย ปีลาตสวิธํ นิรฺภโย คตฺวา ยีโศรฺเทหํ ยยาเจฯ
44 Y Pilato se maravilló que ya fuese muerto; y haciendo venir al centurión, preguntóle si era ya muerto.
กินฺตุ ส อิทานีํ มฺฤต: ปีลาต อิตฺยสมฺภวํ มตฺวา ศตเสนาปติมาหูย ส กทา มฺฤต อิติ ปปฺรจฺฉฯ
45 Y enterado del centurión, dió el cuerpo á José:
ศตเสมนาปติมุขาตฺ ตชฺชฺญาตฺวา ยูษเผ ยีโศรฺเทหํ ทเทาฯ
46 El cual compró una sábana, y quitándole, le envolvió en la sábana: y le puso en un sepulcro que estaba cavado en una peña; y revolvió una piedra á la puerta del sepulcro.
ปศฺจาตฺ ส สูกฺษฺมํ วาส: กฺรีตฺวา ยีโศ: กายมวโรหฺย เตน วาสสา เวษฺฏายิตฺวา คิเรา ขาตศฺมศาเน สฺถาปิตวานฺ ปาษาณํ โลฐยิตฺวา ทฺวาริ นิทเธฯ
47 Y María Magdalena, y María [madre] de José, miraban donde era puesto.
กินฺตุ ยตฺร โสสฺถาปฺยต ตต มคฺทลีนี มริยมฺ โยสิมาตฺฤมริยมฺ จ ททฺฤศตฺฤ: ฯ
