< Marcos 14 >

1 Y DOS días después era la Pascua y [los días] de los panes sin levadura: y procuraban los príncipes de los sacerdotes y los escribas cómo le prenderían por engaño, y le matarían.
Hichun Kalchuh Kut le Cholsolou Changlhah Kut kimanna ding nini aumtan ahi. Thempu pipui holeh dan thusun hon Yeshua chu, guhthima mat'a thatheina ding lampi anahol jing nalaiyun ahi.
2 Y decían: No en el día de la fiesta, porque no se haga alboroto del pueblo.
Ahin, “Kalchuh Kut sung hidahen, achuti loulegh mipi lah-a thunoh umget inte,” tin akinopto uve.
3 Y estando él en Bethania en casa de Simón el leproso, y sentado á la mesa, vino una mujer teniendo un alabastro de ungüento de nardo espique de mucho precio; y quebrando el alabastro, derramóselo sobre su cabeza.
Chuin Yeshua chu Bethany muna Simon phah anaveipa, in'ah alhunge. Chua an aneh laiyin numei khat'in songval bomin thaonamtui mantamtah ahin choiyin, abom chu asukeh-in aluchungah abunglhan ahi.
4 Y hubo algunos que se enojaron dentro de sí, y dijeron: ¿Para qué se ha hecho este desperdicio de ungüento?
Ahin alah uva loikhat chu alungnommo'uvin, “Ibol'a hitia hi thaonamtui mantam kimoh suhmang hitam?
5 Porque podía esto ser vendido por más de trescientos denarios, y darse á los pobres. Y murmuraban contra ella.
Ijeh-inem itileh hiche thaonamtui hi kijohleh kum lhunga thalo jat toh kikot intin, hichu vaicha gentheiho pehthei hiding!” atiuvin aphunkhum tauvin ahi.
6 Mas Jesús dijo: Dejadla; ¿por qué la fatigáis? buena obra me ha hecho;
Ahinlah Yeshuan adonbut in, “Amanu chu oimo hih-un, keima'a dinga thilphatah abol ahitai.
7 Que siempre tendréis los pobres con vosotros, y cuando quisiereis les podréis hacer bien; mas á mí no siempre me tendréis.
Ijeh inem iti leh vaicha le gentheiho nakomuva aum jing nauve, nagot chan uva nahu theiyu ahi. Kei vang nakom uva um jing ding kahipoi.
8 Esta ha hecho lo que podía; porque se ha anticipado á ungir mi cuerpo para la sepultura.
Amanun abolthei chan abol ahitai. Ka thilong chu vuiya ahung umtheina dinga thao einu masat ahitai.
9 De cierto os digo que donde quiera que fuere predicado este evangelio en todo el mundo, también esto que ha hecho ésta, será dicho para memoria de ella.
Keiman tahbeh'a kaseipeh nahiuve, vannoi pumpia Kipana Thupha kilhangsapna chan'a hiche numeinu thilbol jong hi amanu hetjingna'a kisei toupeh ding ahi,” ati.
10 Entonces Judas Iscariote, uno de los doce, vino á los príncipes de los sacerdotes, para entregársele.
Chuin somleni ho lah'a mi khat Juda Iscariot chun Yeshua chu matsah theina dingin thempu ho henga aga chen ahi.
11 Y ellos oyéndolo se holgaron, y prometieron que le darían dineros. Y buscaba oportunidad cómo le entregaría.
Amahon ahet phat'un akipatdoh un, ama chu sumpeh ding in atem tauvin ahi. Chuin aman Yeshua chu pehdoha matsah theina ding agomkom aholtan ahi.
12 Y el primer día de los panes sin levadura, cuando sacrificaban la pascua, sus discípulos le dicen: ¿Dónde quieres que vayamos á disponer para que comas la pascua?
Cholsolou Changlhah Kut nimasa nia Kalchuh Kut kelngoi atha pet uvin aseijuiten ajah-ah, “Kalchuh Kut Ankong hoikoma kagon diu nadeiyem?” atiuvin ahi.
13 Y envía dos de sus discípulos, y les dice: Id á la ciudad, y os encontrará un hombre que lleva un cántaro de agua; seguidle;
Hichun aseijui mi ni khopi sunga gache lhon din asolin, “Khopi sung nalut lhon teng, twibel pua mi khat nato lhon ding ahi. Amachu jui lhonin.
14 Y donde entrare, decid al señor de la casa: El Maestro dice: ¿Dónde está el aposento donde he de comer la pascua con mis discípulos?
Ama alutna inneipa jah-a chun, ‘Houhil'in: kaseijuite toh Kalchuh Kut ankong kasokhomna diu indan chu hoilai ham? ati,’ gati lhon in.
15 Y él os mostrará un gran cenáculo ya preparado: aderezad para nosotros allí.
Chule ama tah-in insong chunga indan lentah gontupsa a kikoi khat navetsah lhon ding ahi. Hikom chu ahi inehkhomna diuva nagonna diu mun chu,” ati.
16 Y fueron sus discípulos, y vinieron á la ciudad, y hallaron como les había dicho; y aderezaron la pascua.
Chuin seijui teni chu apot lhon in, khopi sungah alut lhon in, akisei bang chun imajouse chu agatoh lhonin, Kalchuh Kut an ding chu agagong lhon tai.
17 Y llegada la tarde, fué con los doce.
Hichun nilhah-in Yeshua aseijuite toh chua chun agalhung tauve.
18 Y como se sentaron á la mesa y comiesen, dice Jesús: De cierto os digo que uno de vosotros, que come conmigo, me ha de entregar.
Atou uva an aneh laitah-un, Yeshuan aseiyin, “Tahbeha kasei ahi, tua kaneh khompi lah-a khat hin eipeh doh ding ahi,” ati.
19 Entonces ellos comenzaron á entristecerse, y á decirle cada uno por sí: ¿[Seré] yo? Y el otro: ¿[Seré] yo?
Amaho alungkham pan tauvin, banneichan khat khat in ahin dongui, “Kei kahim?” tin.
20 Y él respondiendo les dijo: [Es] uno de los doce que moja conmigo en el plato.
Aman adonbut in, “Nangho somleni lah'a khat, tua lhengkong kasokhompi hi ahi.
21 A la verdad el Hijo del hombre va, como está de él escrito; mas ¡ay de aquel hombre por quien el Hijo del hombre es entregado! bueno le fuera á aquel hombre si nunca hubiera nacido.
Mihem Chapa chu athi ding dol masanglai peh'a pat Thubua anakiseisa ahitai. Hinama jongleh, Mihem Chapa melmate khut'a pedoh-a johdohpa chu—Ohe, ada nading e! Ama chu apen'a anapenglou hile ama dinga phajo dinga!” ati.
22 Y estando ellos comiendo, tomó Jesús pan, y bendiciendo, partió y les dió, y dijo: Tomad, esto es mi cuerpo.
Chuin a-anneh laitah'un Yeshuan changlhah phabep alan, hichu phatthei aboh in, chuin ahehbalbal'in aseijuiteho apen, “Hichehi katahsa ahi, neuvin,” ati.
23 Y tomando el vaso, habiendo hecho gracias, les dió: y bebieron de él todos.
Chule khon'a lengpitwi alan, phatthei aboh-in amahochu apen, chutichun abonchauvin adonsohkei tauvin ahi.
24 Y les dice: Esto es mi sangre del nuevo pacto, que por muchos es derramada.
Chuin Aman ajah'uva aseiyin, “Hiche hi ka thisan, Pathen le amite kah'a kitepna thah um photchetna ahi. Hiche hi mi tamtah chonset ngaidamna dinga longdoh ahi.
25 De cierto os digo que no beberé más del fruto de la vid, hasta aquel día cuando lo beberé nuevo en el reino de Dios.
Tahbeha kaseipeh nahiuve, keiman Pathen Lenggama athah-a kadon kit ni ding tailou lengpitwi hi kadonlou ding ahitai,” ati.
26 Y como hubieron cantado el himno, se salieron al monte de las Olivas.
Hichun la asauvin, chujouvin apotdoh'un Olive Lhang lamah ache tauvin ahi.
27 Jesús entonces les dice: Todos seréis escandalizados en mí esta noche; porque escrito está: Heriré al pastor, y serán derramadas las ovejas.
Lampia achepet'un Yeshuan ajah'uva aseiye, “Nangho naboncha uva nalungthoi sohkeidiu ahi. Ijeh-inem iti leh, Pathen thubun: ‘Keiman kelngoi chingpa kavohlhuh ding ahi, chujou teng akelngoite chu chehchao diu ahi,’ ati.
28 Mas después que haya resucitado, iré delante de vosotros á Galilea.
Ahinlah keima thina-a kon kahung thodoh jouteng Galilee gam lama namasanguva kache ding chua chu neimu diu ahi,” ati.
29 Entonces Pedro le dijo: Aunque todos sean escandalizados, mas no yo.
Chuin Peter in aseiyin, “Aboncha uvin lungthoi jongleu, kei vang lungthoi ponge,” ati.
30 Y le dice Jesús: De cierto te digo que tú, hoy, en esta noche, antes que el gallo haya cantado dos veces, me negarás tres veces.
Hichun Yeshuan, “Keiman tahbeh'a kasei ahi, Peter—nangman tu jan'a ah ni vei akhon masanga thumvei neiseilep ding ahi,” atipeh-e.
31 Mas él con mayor porfía decía: Si me fuere menester morir contigo, no te negaré. También todos decían lo mismo.
Peter in, “Kanompoi! Nang matoh thitha teiding hijongleng, naseilep hihhel ing kate,” atichang melin ahi. Chule abonchauvin achuti seicheh-un ahi.
32 Y vienen al lugar que se llama Gethsemaní, y dice á sus discípulos: Sentaos aquí, entre tanto que yo oro.
Amaho olive thinglei lah-a Gethsemane atiu honsung achun ahungun, chuah Yeshuan aseiyin, “Keima katao sungsen nangho hikoma hin anatou jingun,” ati.
33 Y toma consigo á Pedro y á Jacobo y á Juan, y comenzó á atemorizarse, y á angustiarse.
Aman Peter, James chule John akipuiyin, alunghem lheh jeng tai.
34 Y les dice: Está muy triste mi alma, hasta la muerte: esperad aquí y velad.
Chuin Yeshuan, “Thina khop helin kalung hesoh behseh jengtai. Hikoma hin um unlang eina kiginpeh-un,” ati.
35 Y yéndose un poco adelante, se postró en tierra, y oró que si fuese posible, pasase de él aquella hora.
Chule amasang lamah neokhat ache chon'in tollah akhupboh-in alhun, ahitheile hiche phat chu Ama-a kon'a akitolmang theina dingin ataove.
36 Y decía: Abba, Padre, todas las cosas son á ti posibles; traspasa de mí este vaso; empero no lo que yo quiero, sino lo que tú.
Akapjah-in, “Abba, Hepa! Imajouse Nanga dinga hithei ahi. Ahitheile hiche gimthohna khon hi keiya konin kitolmang hen. Hinla Nangma lunggot bang joh hihen lang, keima lunggot bang hida hen,” tin ataotai.
37 Y vino y los halló durmiendo; y dice á Pedro: ¿Simón, duermes? ¿No has podido velar una hora?
Chujouvin ahungdohle khatteho chu ana imutlhuh-u ahung toh'in, Peter jah-a, “Simon, na-imut hitam? Nidan khat jeng jong kiginga umjoulou nahim?
38 Velad y orad, para que no entréis en tentación: el espíritu á la verdad es presto, mas la carne enferma.
Lhepna-a nalhahlouna dingun, kigingun, taovun ijeh-inem iti leh lhagaovin agonan, tahsan ajolou ahi,” ati.
39 Y volviéndose á ir, oró, y dijo las mismas palabras.
Chuin amaho adalhan, ache kit'in atao ngai bangin agatao kittai.
40 Y vuelto, los halló otra vez durmiendo, porque los ojos de ellos estaban cargados; y no sabían qué responderle.
Chuin ahung kile kit'in ahile amaho chu ana-imut'u ahung toh kit'in, aimutso behseh jeh-un adonbutje ahepouve.
41 Y vino la tercera vez, y les dice: Dormid ya y descansad: basta, la hora es venida; he aquí, el Hijo del hombre es entregado en manos de los pecadores.
Athumvei channa-a ahung kile kit chun ajah uva, “Tun i-mu uvin lang kithaol tauvin. Aphasettai, phat alhingtai. Hinla—veuvin, Mihem Chapa hi michonsete khut'a kipedoh ahitai.
42 Levantaos, vamos: he aquí, el que me entrega está cerca.
Kipat'un, chetauhite. Veuvin, eipedohpa hiakhun aumtai!” ati.
43 Y luego, aun hablando él, vino Judas, que era uno de los doce, y con él una compañía con espadas y palos, de parte de los príncipes de los sacerdotes, y de los escribas y de los ancianos.
Yeshuan hichu asei jou jouvin, hetman louvin, Judas, aseijuiho lah'a khat, chu mihonpi moltum le chemjam kichoi puma hungho toh ahung kilhon khom'in ahi. Amaho chu thempu pipui holeh hou lamkai hon ahinsol'u ahi.
44 Y el que le entregaba les había dado señal común, diciendo: Al que yo besare, aquél es: prendedle, y llevadle con seguridad.
Ajohdoh-a pangpa, Juda Iscariot chun melchihna ahil masan, “Namat diu chu chibai kaboh-a kachop penpen chu hiding ahi. Ama chu puimang un,” ati.
45 Y como vino, se acercó luego á él, y le dice: Maestro, Maestro. Y le besó.
Ahung lhun lhun'un Juda chu Yeshua hengah achen, “Houhil!” tin chibai bohnan achoptai.
46 Entonces ellos echaron en él sus manos, y le prendieron.
Chuin akhut alhauvin Yeshua amantauvin ahi.
47 Y uno de los que estaban allí, sacando la espada, hirió al siervo del sumo sacerdote, y le cortó la oreja.
Yeshua nungjuiho lah'a mi khat'in achemjam asatdohin thempu chungnung sohpa asat leh abilkol langkhat asatlhan ahi.
48 Y respondiendo Jesús, les dijo: ¿Como á ladrón habéis salido con espadas y con palos á tomarme?
Yeshuan adongin, “Galguh bolho mandinga kon banga moltumle chemjam thoa keiman dinga nahung uham?
49 Cada día estaba con vosotros enseñando en el templo, y no me tomasteis; pero [es así], para que se cumplan las Escrituras.
Houin sunga kaum laiya ibola neimatlou uham? Niseh leh nalah'uva thujong kanahil jinge. Ahinlah Thubua thukiseisa aguilhunna dinga hitia hi thilsoh vang ahinai,” ati.
50 Entonces dejándole todos [sus discípulos], huyeron.
Chuin aseijuite jouse akithecheh-un, ajamgam tauve.
51 Empero un mancebillo le seguía cubierto de una sábana sobre [el cuerpo] desnudo; y los mancebos le prendieron:
Alah'uva gollhang khat asangkhol tupat ponnem khatseh kiah aumin, ama chu ahungkon hon amat'ule,
52 Mas él, dejando la sábana, se huyó de ellos desnudo.
Aman apon-ah chu akhut'uva adalhan, asagohkeovin ajam mangtai.
53 Y trajeron á Jesús al sumo sacerdote; y se juntaron á él todos los príncipes de los sacerdotes y los ancianos y los escribas.
Amahon Yeshua chu thempu chungnung hengah akaiyun, chua chun thempu pipui chengse le vaipo upa ho chule danthusunho ahung kikhomun ahi.
54 Empero Pedro le siguió de lejos hasta dentro del patio del sumo sacerdote; y estaba sentado con los servidores, y calentándose al fuego.
Peter in galkangin ahin juipeh-in chule jangpet'in thempu chungnung inpi leitol sungnung geiyin ajuilutpeh in chua chun sottolleho lah'a atouve.
55 Y los príncipes de los sacerdotes y todo el concilio buscaban testimonio contra Jesús, para entregarle á la muerte; mas no lo hallaban.
Asunglamah, thempu pipui holeh houlamkaiho chengsen Yeshua tha theinadia hehsetna le themmo channa ding pansattheina ding ahol un ahivanginla amupouvin ahi.
56 Porque muchos decían falso testimonio contra él; mas sus testimonios no concertaban.
Jouthu tamtah'in ahehseuvin, ahinlah akitoh tapouvin ahi.
57 Entonces levantándose unos, dieron falso testimonio contra él, diciendo:
Akhonna-in, mi phabep akipatdoh'un,
58 Nosotros le hemos oído decir: Yo derribaré este templo que es hecho de mano, y en tres días edificaré otro echo sin mano.
“Amaa kon'a kajah-u chu: khut'a kisa hiche houinthenghi suse-ingting, nithum jouleh khut'a sahlou achom dang khat katundoh ding ahi,” ati-e tin ahin hehse tauvin ahi.
59 Mas ni aun así se concertaba el testimonio de ellos.
Ahivanginla hichea jongchun athuseiyu akitoh kitpouvin ahi.
60 Entonces el sumo sacerdote, levantándose en medio, preguntó á Jesús, diciendo: ¿No respondes algo? ¿Qué atestiguan éstos contra ti?
Chuin thempu chungnung chu mipi masanga adingdoh in, Yeshua thudoh abolin, “Hitehon nahehnau thu aseiyuhi nadonbut lou dingham?” ati.
61 Mas él callaba, y nada respondía. El sumo sacerdote le volvió á preguntar, y le dice: ¿Eres tú el Cristo, el Hijo del Bendito?
Ahivangin Yeshuan donbut louvin thipbeh'in aumin, chuin thempu chungnungin adongin, “Nangma Nunnom Chapa, Messiah chu nahim?” atitai.
62 Y Jesús le dijo: Yo soy; y veréis al Hijo del hombre sentado á la diestra de la potencia [de Dios], y viniendo en las nubes del cielo.
Yeshuan adonbut in, “Kahi,” atin, chuleh, “Nanghon Mihem Chapa hi thuneina mun'a Pathen jetlam'a atouva chule van meilah-a ahung namu dingu ahinalaiye,” ati.
63 Entonces el sumo sacerdote, rasgando sus vestidos, dijo: ¿Qué más tenemos necesidad de testigos?
Chuin Thempu chungnung chun alunghan vetsahnan aponsil abotkeh-in, “Hettohsahna ipi iholbe nahlai dingu ham?
64 Oído habéis la blasfemia: ¿qué os parece? Y ellos todos le condenaron ser culpado de muerte.
Pathen ataitomna thu naja tauve. Nanghon iti nagel um?” atileh abonchauvin asam'un, “Athidinga lom ahi!” tin aeo lahlah jengun ahi.
65 Y algunos comenzaron á escupir en él, y cubrir su rostro, y á darle bofetadas, y decirle: Profetiza. Y los servidores le herían de bofetadas.
Mi abangkhat'in achil asetkhum'un chule amit akanpeh-un, akhutnun achumun, “Gaothu neiseipeh-un,” tin eltolin ahouvun, angeiphe abengun apuimang tauve.
66 Y estando Pedro abajo en el atrio, vino una de las criadas del sumo sacerdote;
Hichepet'a chu Peter noilama leitola uma ahin, thempu chungnung ole numei khat ahungin ahile,
67 Y como vió á Pedro que se calentaba, mirándole, dice: Y tú con Jesús el Nazareno estabas.
Peter in mei aoi chu amun, amanu chun aven ajah a, “Nang jong Nazareth Yeshua toh kiloi nahi,” ati.
68 Mas él negó, diciendo: No conozco, ni sé lo que dices. Y se salió fuera á la entrada; y cantó el gallo.
Ahinlah Peter in, “Nasei chu kahehih hel'e,” tin adonbut'in, leitol maiya apotdohleh ahchal akhongtai.
69 Y la criada viéndole otra vez, comenzó á decir á los que estaban allí: Este es de ellos.
Chuin sohnu chun amun akoma dingho jah-a, “Hichepa hi amaho lah'a khat ahi!” atikit e.
70 Mas él negó otra vez. Y poco después, los que estaban allí dijeron otra vez á Pedro: Verdaderamente tú eres de ellos; porque eres Galileo, y tu habla es semejante.
Ahinlah Peter akilepkittai. Chomkhat jouvin, akoma dingho chun, “Amaho lah'a khat mong mong nahi, ajehchu Galilee mi nahi-e,” atikit tauvin ahi.
71 Y él comenzó á maldecir y á jurar: No conozco á este hombre de quien habláis.
Ahivangin aman, “Kajou kasei leh gaosap chang inge—naseipau hi kahekha hihbeh-e!” atijeng tai.
72 Y el gallo cantó la segunda vez: y Pedro se acordó de las palabras que Jesús le había dicho: Antes que el gallo cante dos veces, me negarás tres veces. Y pensando en esto, lloraba.
Chujou jouvin aniveina'in ah ahung khong paitan ahi. Chutah chun, Yeshua thusei: Ah ni vei akhon masanga thumvei neiseilep ding ahi, ati chu ageldoh tan, hakan akaptan ahi.

< Marcos 14 >