< Lamentaciones 5 >

1 ACUÉRDATE, oh Jehová, de lo que nos ha sucedido: ve y mira nuestro oprobio.
Sonje, O SENYÈ, sa ki te rive nou an. Gade pou wè repwòch nou.
2 Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, nuestras casas á forasteros.
Eritaj nou te bay kon don a etranje yo, kay nou yo a moun nou pa konnen.
3 Huérfanos somos sin padre, nuestras madres como viudas.
Nou te devni òfelen san papa. Manman nou yo tankou vèv.
4 Nuestra agua bebemos por dinero; nuestra leña por precio compramos.
Nou oblije achte dlo pou nou bwè. Bwa nou se pou vann, yo vann nou li.
5 Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.
Sila k ap kouri dèyè nou yo rive sou kou nou. Nou vin bouke nèt. Nanpwen repo pou nou.
6 Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.
Nou te vin soumèt devan Egypte ak Assyrie pou nou jwenn ase pen.
7 Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.
Papa zansèt nou yo te peche, men yo pa la ankò; se nou menm ki te pote inikite pa yo.
8 Siervos se enseñorearon de nosotros; no hubo quien de su mano nos librase.
Se esklav yo k ap domine sou nou; nanpwen moun ki pou delivre nou nan men yo.
9 Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante del cuchillo del desierto.
Nou riske lavi nou pou jwenn pen akoz nepe nan dezè a.
10 Nuestra piel se ennegreció como un horno á causa del ardor del hambre.
Po nou vin kwit tankou yon fou, akoz gwo chalè grangou a.
11 Violaron á las mujeres en Sión, á las vírgenes en las ciudades de Judá.
Yo te ravaje tout fanm Sion yo; vyèj lavil a Juda yo.
12 A los príncipes colgaron por su mano; no respetaron el rostro de los viejos.
Prens yo te pann pa men yo; ansyen yo te vin pa respekte.
13 Llevaron los mozos á moler, y los muchachos desfallecieron en la leña.
Jennonm yo te fòse travay devan moulen an e timoun yo te kilbite anba gwo chaj bwa yo.
14 Los ancianos cesaron de la puerta, los mancebos de sus canciones.
Ansyen yo ale kite pòtay la; jennonm yo ale kite mizik yo.
15 Cesó el gozo de nuestro corazón; nuestro corro se tornó en luto.
Jwa nan kè nou vin sispann; danse vin ranplase pa fè dèy.
16 Cayó la corona de nuestra cabeza: ¡ay ahora de nosotros! porque pecamos.
Kouwòn nan soti sou tèt nou; malè a nou menm, paske nou te peche!
17 Por esto fué entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestros ojos:
Akoz sa, kè nou febli; akoz bagay sa yo, zye nou pa wè klè.
18 Por el monte de Sión que está asolado; zorras andan en él.
Akoz Mòn Sion ki kouche dezole nèt, rena yo fè patwouj ladann.
19 Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre: tu trono de generación en generación.
Ou menm, O SENYÈ, Ou renye jis pou tout tan; twòn Ou se de jenerasyon an jenerasyon.
20 ¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, y nos dejarás por largos días?
Poukisa Ou bliye nou jis pou tout tan? Poukisa Ou abandone nou jis rive tout tan sa a?
21 Vuélvenos, oh Jehová, á ti, y nos volveremos: renueva nuestros días como al principio.
Restore nou a Ou menm O SENYÈ, pou nou ka vin restore. Fè jou nou yo vin jan yo te ye nan tan pase yo.
22 Porque repeliendo nos has desechado; te has airado contra nosotros en gran manera.
Men Ou deja fin rejte nou nèt. Ou rete byen fache nèt ak nou.

< Lamentaciones 5 >