< Job 9 >
1 Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
2 Ciertamente yo conozco que es así: ¿y cómo se justificará el hombre con Dios?
Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
3 Si quisiere contender con él, no le podrá responder á una [cosa] de mil.
Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
4 El es sabio de corazón, y poderoso en fortaleza: ¿quién se endureció contra él, y quedó en paz?
Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
5 Que arranca los montes con su furor, y no conocen quién los trastornó:
On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
6 Que remueve la tierra de su lugar, y hace temblar sus columnas:
On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
7 Que manda al sol, y no sale; y sella las estrellas:
Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
8 El que extiende solo los cielos, y anda sobre las alturas de la mar:
On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
9 El que hizo el Arcturo, y el Orión, y las Pléyadas, y los lugares secretos del mediodía:
On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
10 El que hace cosas grandes é incomprensibles, y maravillosas, sin número.
On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
11 He aquí que él pasará delante de mí, y yo no lo veré; y pasará, y no lo entenderé.
Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
12 He aquí, arrebatará; ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá, Qué haces?
Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
13 Dios no tornará atrás su ira, y debajo de él se encorvan los que ayudan á los soberbios.
Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
14 ¿Cuánto menos le responderé yo, y hablaré con él palabras estudiadas?
Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
15 Que aunque fuese yo justo, no responderé; antes habré de rogar á mi juez.
Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
16 Que si yo le invocase, y él me respondiese, aun no creeré que haya escuchado mi voz.
Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
17 Porque me ha quebrado con tempestad, y ha aumentado mis heridas sin causa.
Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
18 No me ha concedido que tome mi aliento; mas hame hartado de amarguras.
Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
19 Si [habláremos] de [su] potencia, fuerte por cierto es; si de juicio, ¿quién me emplazará?
Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
20 Si yo me justificare, me condenará mi boca; si [me dijere] perfecto, esto me hará inicuo.
Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
21 [Bien que] yo [fuese] íntegro, no conozco mi alma: reprocharé mi vida.
Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
22 Una cosa resta que yo diga: Al perfecto y al impío él los consume.
Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
23 Si azote mata de presto, ríese de la prueba de los inocentes.
Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
24 La tierra es entregada en manos de los impíos, y él cubre el rostro de sus jueces. Si no [es él], ¿quién [es]? ¿dónde está?
Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
25 Mis días han sido más ligeros que un correo; huyeron, y no vieron el bien.
Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
26 Pasaron cual navíos veloces: como el águila que se arroja á la comida.
Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
27 Si digo: Olvidaré mi queja, dejaré mi aburrimiento, y esforzaréme:
Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
28 Contúrbanme todos mis trabajos; sé que no me darás por libre.
Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
29 Yo soy impío, ¿para qué trabajaré en vano?
Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
30 Aunque me lave con aguas de nieve, y limpie mis manos con la misma limpieza,
A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
31 Aun me hundirás en el hoyo, y mis propios vestidos me abominarán.
Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
32 Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, y vengamos juntamente á juicio.
Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
33 No hay entre nosotros árbitro que ponga su mano sobre nosotros ambos.
Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
34 Quite de sobre mí su vara, y su terror no me espante.
Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
35 Entonces hablaré, y no le temeré: porque así no estoy en mí mismo.
Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.