< Job 5 >
1 AHORA pues da voces, si habrá quien te responda; ¿y á cuál de los santos te volverás?
Tena ra, karanga; ka whakao ranei tetahi ki a koe? a ka anga atu koe ki a wai o te hunga tapu?
2 Es cierto que al necio la ira lo mata, y al codicioso consume la envidia.
E patua ana hoki te kuware e te aritarita, e whakamatea ana te whakaarokore e te hae.
3 Yo he visto al necio que echaba raíces, y en la misma hora maldije su habitación.
I kite ahau i te kuware e hou ana ona pakiaka; kitea rawatia ake kua kanga e ahau tona nohoanga.
4 Sus hijos estarán lejos de la salud, y en la puerta serán quebrantados, y no habrá quien los libre.
Kei tawhiti atu ana tama i te ora, mongamonga noa ratou i te kuwaha, kahore hoki he kaiwhakaora.
5 Su mies comerán los hambrientos, y sacaránla de entre las espinas, y los sedientos beberán su hacienda.
Ko ana hua ka kainga e te tangata matekai, ka riro i a ia ahakoa i roto i te tataramoa, a ka hamama te mahanga ki o ratou rawa.
6 Porque la iniquidad no sale del polvo, ni la molestia brota de la tierra.
Na e kore te he e puta ake i te puehu, e kore ano te raruraru e tupu ake i te oneone;
7 Empero como las centellas se levantan para volar por [el aire], así el hombre nace para la aflicción.
I whanau te tangata ki te raruraru, tona rite kei nga korakora e rere nei whakarunga.
8 Ciertamente yo buscaría á Dios, y depositaría en él mis negocios:
Ko ahau ia ka rapu i ta te Atua; me tuku atu taku korero ki te Atua,
9 El cual hace cosas grandes é inescrutables, y maravillas que no tienen cuento:
E mahi nei i nga mea nunui e kore nei e taea te rapu atu, i nga mea whakamiharo e kore nei e taea te tatau;
10 Que da la lluvia sobre la haz de la tierra, y envía las aguas por los campos:
E homai nei i te ua ki te mata o te whenua, e unga nei i te wai ki te mata o nga parae;
11 Que pone los humildes en altura, y los enlutados son levantados á salud:
E whakanoho nei i te hunga iti ki te wahi tiketike, a whakanekehia ake ana te hunga pouri ki te ora.
12 Que frustra los pensamientos de los astutos, para que sus manos no hagan nada:
E haukoti nei i nga whakaaro o te hunga tinihanga, te taea e o ratou ringa ta ratou i mea ai.
13 Que prende á los sabios en la astucia de ellos, y el consejo de los perversos es entontecido;
Mau ake i a ia te hunga whakaaro i to ratou tinihanga: pororaru iho nga whakaaro o te hunga kotiti ke.
14 De día se topan con tinieblas, y en mitad del día andan á tientas como de noche:
I te awatea nei, tutaki ana ratou ki te pouri; whawha ana ratou i te poutumarotanga, ano ko te po.
15 Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, y de la mano violenta;
Otiia e whakaorangia ana e ia te rawakore i te hoari, i to ratou mangai, i te ringa ano o te tangata kaha.
16 Pues es esperanza al menesteroso, y la iniquidad cerrará su boca.
Ka ai ano he tumanakohanga atu mo te ware; kokopi tonu ia te mangai o te kino.
17 He aquí, bienaventurado es el hombre á quien Dios castiga: por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.
Nana, ka hari te tangata e akona ana e te Atua: na kaua e whakahawea ki te papaki a te Kaha Rawa.
18 Porque él es el que hace la llaga, y él [la] vendará: él hiere, y sus manos curan.
He whakamamae hoki tana, he takai ano; e patu ana ia, a ko ona ringa ano hei whakaora.
19 En seis tribulaciones te librará, y en la séptima no te tocará el mal.
E ono nga matenga e whakaora ai ia i a koe; ahakoa e whitu, e kore te he e pa ki a koe.
20 En el hambre te redimirá de la muerte, y en la guerra de las manos de la espada.
I te matekai ka hokona koe e ia kei mate; i te tatauranga ano, kei pangia e te hoari.
21 Del azote de la lengua serás encubierto; ni temerás de la destrucción cuando viniere.
Ka huna koe i te whiu a te arero, e kore ano koe e wehi i te whakangaromanga ina tae mai.
22 De la destrucción y del hambre te reirás, y no temerás de las bestias del campo:
E kata ano koe ki te whakangaromanga raua ko te hemokai; e kore hoki koe e wehi i nga kirehe o te whenua.
23 Pues aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, y las bestias del campo te serán pacíficas.
No te mea ka takoto tau kawenata ki nga kohatu o te parae; ka mau ano ta koutou rongo ko nga kirehe o te parae.
24 Y sabrás que hay paz en tu tienda; y visitarás tu morada, y no pecarás.
Ka mohio ano koe e tu ana tou teneti i te aionuku, ka haereere ano koe ki tou nohoanga, te ai he hara.
25 Asimismo echarás de ver que tu simiente es mucha, y tu prole como la hierba de la tierra.
Ka mohio ano koe he nui ou uri, he pera ano tou whanau me te tarutaru o te whenua.
26 Y vendrás en la vejez á la sepultura, como el montón de trigo que se coge á su tiempo.
Ka ata rite ou tau ina tae koe ki te urupa, ka pera ano me te puranga witi e hikitia ake ana i tona wa e rite ai.
27 He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: óyelo, y juzga tú para contigo.
Nana, tenei, he mea rapu na matou ko te mea tika hoki ia; whakarangona mai, ka mohio iho hei pai mou.