< Job 41 >

1 ¿SACARÁS tú al leviathán con el anzuelo, ó con la cuerda que le echares en su lengua?
«ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟
2 ¿Pondrás tú garfio en sus narices, y horadarás con espinas su quijada?
ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟
3 ¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿hablaráte él lisonjas?
ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟
4 ¿Hará concierto contigo para que lo tomes por siervo perpetuo?
ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟
5 ¿Jugarás tú con él como con pájaro, ó lo atarás para tus niñas?
ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟
6 ¿Harán de él banquete los compañeros? ¿partiránlo entre los mercaderes?
ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟
7 ¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, ó con asta de pescadores su cabeza?
ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟
8 Pon tu mano sobre él; te acordarás de la batalla, y nunca más tornarás.
دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە!
9 He aquí que la esperanza acerca de él será burlada: porque aun á su sola vista se desmayarán.
هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت.
10 Nadie hay tan osado que lo despierte: ¿quién pues podrá estar delante de mí?
کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟
11 ¿Quién me ha anticipado, para que yo restituya? [Todo lo que hay] debajo del cielo es mío.
کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە.
12 Yo no callaré sus miembros, ni lo de sus fuerzas y la gracia de su disposición.
«بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی.
13 ¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿quién se llegará á él con freno doble?
کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟
14 ¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los órdenes de sus dientes espantan.
کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە.
15 La gloria [de su vestido son] escudos fuertes, cerrados entre sí estrechamente.
پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛
16 El uno se junta con el otro, que viento no entra entre ellos.
بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات.
17 Pegado está el uno con el otro, están trabados entre sí, que no se pueden apartar.
هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە.
18 Con sus estornudos encienden lumbre, y sus ojos son como los párpados del alba.
کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن.
19 De su boca salen hachas de fuego; centellas de fuego proceden.
لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە.
20 De sus narices sale humo, como de una olla ó caldero que hierve.
لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ.
21 Su aliento enciende los carbones, y de su boca sale llama.
هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت.
22 En su cerviz mora la fortaleza, y espárcese el desaliento delante de él.
هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن.
23 Las partes momias de su carne están apretadas: están en él firmes, y no se mueven.
گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە.
24 Su corazón es firme como una piedra, y fuerte como la muela de abajo.
سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە.
25 De su grandeza tienen temor los fuertes, y á causa de su desfallecimiento hacen por purificarse.
کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن.
26 Cuando alguno lo alcanzare, ni espada, ni lanza, ni dardo, ni coselete durará.
شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر.
27 El hierro estima por pajas, y el acero por leño podrido.
ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر.
28 Saeta no le hace huir; las piedras de honda se le tornan aristas.
تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن.
29 Tiene toda arma por hojarascas, y del blandir de la pica se burla.
گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت.
30 Por debajo [tiene] agudas conchas; Imprime [su] agudez en el suelo.
ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت.
31 Hace hervir como una olla la profunda mar, y tórnala como una olla de ungüento.
وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات.
32 En pos de sí hace resplandecer la senda, que parece que la mar es cana.
لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات.
33 No hay sobre la tierra su semejante, hecho para nada temer.
لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە.
34 Menosprecia toda cosa alta: es rey sobre todos los soberbios.
بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.»

< Job 41 >