Job 4
1 Y RESPONDIÓ Eliphaz el Temanita, y dijo:
Sumagot si Elifaz ang Temaneo at sinabing,
2 Si probáremos á hablarte, serte ha molesto; mas ¿quién podrá detener las palabras?
“Kung sakaling may kumausap sa iyo, malulungkot ka ba? Pero sino ba ang makakapigil sa kaniyang sarili para magsalita?
3 He aquí, tú enseñabas á muchos, y las manos flacas corroborabas;
Tingnan mo nga naman, nagturo ka sa marami, pinalakas mo ang mga nanghihinang kamay.
4 Al que vacilaba, enderezaban tus palabras, y esforzabas las rodillas que decaían.
Inalalayan ng iyong salita ang mga nahuhulog, at ang mga nanlalambot na tuhod ay pinatigas mo.
5 Mas ahora que [el mal] sobre ti ha venido, te es duro; y cuando ha llegado hasta ti, te turbas.
Pero ngayong ikaw naman ang may kaguluhan, nanghihina ka; ikaw ay dinapuan ng kaguluhan, at ikaw ay naguluhan.
6 ¿Es este tu temor, tu confianza, tu esperanza, y la perfección de tus caminos?
Hindi ba dapat ang takot mo sa Diyos ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob? Hindi ba ang integridad mo sa iyong mga ginagawa ang nagbibigay sa iyo ng pag-asa?
7 Recapacita ahora, ¿quién que fuera inocente se perdiera? y ¿en dónde los rectos fueron cortados?
Parang awa mo na, isipin mo itong mabuti: may inosente bang naghirap? O kaya may matuwid bang pinalayas?
8 Como yo he visto, los que aran iniquidad y siembran injuria, la siegan.
Ayon sa aking natunghayan, siyang nagbungkal ng kasalanan, at nagtanim ng kaguluhan, ay umani rin nito.
9 Perecen por el aliento de Dios, y por el espíritu de su furor son consumidos.
Sila ay mamamatay sa pamamagitan ng hininga ng Diyos; sa pagsabog ng kaniyang galit sila ay matutupok.
10 El bramido del león, y la voz del león, y los dientes de los leoncillos son quebrantados.
Ang atungal ng mga leon, ang tinig ng mabangis na leon, maging ang pangil ng mga batang leon—ang lahat ay nabasag.
11 El león viejo perece por falta de presa, y los hijos del león son esparcidos.
Ang matandang leon ay namatay dahil sa kawalan ng mga biktima; ang mga batang leon ng inahin ay nagkalat saan mang lugar.
12 El negocio también me era á mí oculto; mas mi oído ha percibido algo de ello.
Subalit ngayon, may lihim na dumating sa akin, may bumulong sa aking tainga tungkol dito.
13 En imaginaciones de visiones nocturnas, cuando el sueño cae sobre los hombres,
Sa mga kahulugan ng mga pangitain sa gabi, habang ang mga tao ay natutulog nang mahimbing.
14 Sobrevínome un espanto y un temblor, que estremeció todos mis huesos:
Matinding takot ang siyang lumukob sa akin, at sa aking mga buto ay nanginig.
15 Y un espíritu pasó por delante de mí, que hizo se erizara el pelo de mi carne.
Pagkatapos isang espiritu ang dumaan sa aking harapan, at ang mga balahibo ko ay nagsipagtayuan.
16 Paróse un fantasma delante de mis ojos, cuyo rostro yo no conocí, y quedo, oí que decía:
Ang espiritu ay tumigil at tumayo, pero di ko maaninag ang kaniyang anyo. Isang anyo ang nasa aking harapan, tahimik ang paligid at may bigla akong narinig,
17 ¿Si será el hombre más justo que Dios? ¿si será el varón más limpio que el que lo hizo?
“Ang isang mortal na tao ba ay mas matuwid kaysa sa Diyos? Mas dalisay ba ang tao kaysa sa kaniyang Manlilikha?
18 He aquí que en sus siervos no confía, y notó necedad en sus ángeles;
Tingnan mo, kung hindi pinagkakatiwalaan ng Diyos ang kaniyang mga lingkod, at pinaparatangan ang kaniyang mga anghel nang kahangalan,
19 ¡Cuánto más en los que habitan en casas de lodo, cuyo fundamento está en el polvo, y que serán quebrantados de la polilla!
ano pa kaya silang mga nakatira sa mga bahay na gawa sa putik, at ang mga pundasyon ay nasa buhangin, na mas marupok sa mga kulisap na madaling durugin?
20 De la mañana á la tarde son quebrantados, y se pierden para siempre, sin haber quien lo considere.
Sa pagitan ng umaga at gabi sila ay winasak; naglaho na sila magpakailanman nang walang nakakapansin sa kanila.
21 ¿Su hermosura, no se pierde con ellos mismos? Mueren, y sin sabiduría.
Hindi ba nabunot ang tali ng kanilang mga tolda? Namatay sila, namatay sila nang walang karunungan.
