Job 39

1 ¿Sabes tú el tiempo en que paren las cabras monteses? ¿ó miraste tú las ciervas cuando están pariendo?

Znaš li vrijeme kad se divokoze koze? i jesi li vidio kad se košute legu?

2 ¿Contaste tú los meses de su preñez, y sabes el tiempo cuando han de parir?

Jesi li izbrojio mjesece, dokle nose? znaš li vrijeme kad se legu?

3 Encórvanse, hacen salir sus hijos, pasan sus dolores.

Kako se savijaju, mlad svoju ispuštaju, i opraštaju se bolova?

4 Sus hijos están sanos, crecen con el pasto: salen y no vuelven á ellas.

Kako jaèa mlad njihova, raste po polju i otišavši ne vraæa se k njima?

5 ¿Quién echó libre al asno montés, y quién soltó sus ataduras?

Ko je pustio divljega magarca da je slobodan, i remene divljemu magarcu ko je razdriješio?

6 Al cual yo puse casa en la soledad, y sus moradas en lugares estériles.

Kojemu odredih pustinju za kuæu i za stan slatinu.

7 Búrlase de la multitud de la ciudad: no oye las voces del arriero.

On se smije vrevi gradskoj, i ne sluša vike nastojnikove.

8 Lo oculto de los montes es su pasto, y anda buscando todo lo que está verde.

Što nalazi u gorama, ono mu je piæa, i traži svaku zelen.

9 ¿Querrá el unicornio servirte á ti, ni quedar á tu pesebre?

Bi li ti jednorog htio služiti? bi li noæivao za jaslima tvojim?

10 ¿Atarás tú al unicornio con su coyunda para el surco? ¿labrará los valles en pos de ti?

Možeš li vezati užem jednoroga da ore? hoæe li vlaèiti brazde za tobom?

11 ¿Confiarás tú en él, por ser grande su fortaleza, y le fiarás tu labor?

Hoæeš li se osloniti na nj što mu je snaga velika? i ostaviti na njemu svoj posao?

12 ¿Fiarás de él que te tornará tu simiente, y que [la] allegará en tu era?

Hoæeš li se pouzdati u nj da æe ti svesti ljetinu i na gumno tvoje složiti?

13 ¿[Diste tú] hermosas alas al pavo real, ó alas y plumas al avestruz?

Jesi li ti dao paunu lijepa krila i perje èaplji ili noju?

14 El cual desampara en la tierra sus huevos, y sobre el polvo los calienta,

Koji snese na zemlji jajca svoja, i ostavi da ih prah grije;

15 Y olvídase de que los pisará el pie, y que los quebrará bestia del campo.

I ne misli da æe ih noga razbiti i zvijer poljska zgaziti;

16 Endurécese para con sus hijos, como si no fuesen suyos, no temiendo que su trabajo haya sido en vano:

Nemilostiv je ptiæima svojim kao da nijesu njegovi, i da mu trud ne bude uzalud ne boji se.

17 Porque le privó Dios de sabiduría, y no le dió inteligencia.

Jer mu Bog nije dao mudrost niti mu je udijelio razuma.

18 Luego que se levanta en alto, búrlase del caballo y de su jinete.

Kad se podigne u vis, smije se konju i konjiku.

19 ¿Diste tú al caballo la fortaleza? ¿vestiste tú su cerviz de relincho?

Jesi li ti dao konju jaèinu? jesi li ti okitio vrat njegov rzanjem?

20 ¿Le intimidarás tú como á alguna langosta? El resoplido de su nariz es formidable:

Hoæeš li ga poplašiti kao skakavca? frkanje nozdrva njegovijeh strašno je;

21 Escarba la tierra, alégrase en su fuerza, sale al encuentro de las armas:

Kopa zemlju, veseo je od sile, ide na susret oružju;

22 Hace burla del espanto, y no teme, ni vuelve el rostro delante de la espada.

Smije se strahu i ne plaši se niti uzmièe ispred maèa;

23 Contra él suena la aljaba, el hierro de la lanza y de la pica:

Kad zvekæe nad njim tul i sijeva koplje i sulica;

24 Y él con ímpetu y furor escarba la tierra, sin importarle el sonido de la bocina;

Od nemirnoæe i ljutine kopa zemlju, i ne može da stoji kad truba zatrubi.

25 [Antes como] que dice entre los clarines: ¡Ea!, y desde lejos huele la batalla, el grito de los capitanes, y la vocería.

Kad truba zatrubi, on vrišti, izdaleka èuje boj, viku vojvoda i pokliè.

26 ¿Vuela el gavilán por tu industria, y extiende hacia el mediodía sus alas?

Eda li po tvome razumu leti jastrijeb? širi krila svoja na jug?

27 ¿Se remonta el águila por tu mandamiento, y pone en alto su nido?

Eda li se na tvoju zapovijest diže u vis orao, i na visini vije gnijezdo?

28 Ella habita y está en la piedra, en la cumbre del peñasco y de la roca.

Na stijeni stanuje i bavi se, navrh stijene, na tvrdu mjestu.

29 Desde allí acecha la comida: sus ojos observan de muy lejos.

Odatle gleda hrane, daleko mu vide oèi.

30 Sus pollos chupan la sangre: y donde hubiere cadáveres, allí está.

I ptiæi njegovi piju krv, i gdje su mrtva tjelesa ondje je on.