Job 37

1 A ESTO también se espanta mi corazón, y salta de su lugar.

A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.

2 Oid atentamente su voz terrible, y el sonido que sale de su boca.

Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.

3 Debajo de todos los cielos lo dirige, y su luz hasta los fines de la tierra.

Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.

4 Después de ella bramará el sonido, tronará él con la voz de su magnificencia; y aunque sea oída su voz, no los detiene.

Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.

5 Tronará Dios maravillosamente con su voz; él hace grandes cosas, que nosotros no entendemos.

Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.

6 Porque á la nieve dice: Desciende á la tierra; también á la llovizna, y á los aguaceros de su fortaleza.

Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.

7 Así hace retirarse á todo hombre, para que los hombres todos reconozcan su obra.

Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.

8 La bestia se entrará en su escondrijo, y estaráse en sus moradas.

Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.

9 Del mediodía viene el torbellino, y el frío de los vientos del norte.

Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.

10 Por el soplo de Dios se da el hielo, y las anchas aguas son constreñidas.

Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.

11 Regando también llega á disipar la densa nube, y con su luz esparce la niebla.

Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.

12 Asimismo por sus designios se revuelven las nubes en derredor, para hacer sobre la haz del mundo, en la tierra, lo que él les mandara.

A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.

13 Unas veces por azote, otras por causa de su tierra, otras por misericordia las hará parecer.

A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.

14 Escucha esto, Job; repósate, y considera las maravillas de Dios.

Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.

15 ¿Supiste tú cuándo Dios las ponía en concierto, y hacía levantar la luz de su nube?

Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?

16 ¿Has tú conocido las diferencias de las nubes, las maravillas del Perfecto en sabiduría?

Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?

17 ¿Por qué están calientes tus vestidos cuando se fija el [viento del] mediodía sobre la tierra?

Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?

18 ¿Extendiste tú con él los cielos, firmes como un espejo sólido?

Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?

19 Muéstranos qué le hemos de decir; [porque] nosotros no podemos componer [las ideas] á causa de las tinieblas.

Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.

20 ¿Será preciso contarle cuando yo hablaré? Por más que el hombre razone, quedará como abismado.

Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.

21 He aquí aún: no se puede mirar la luz esplendente en los cielos, luego que pasa el viento y los limpia,

Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.

22 Viniendo de la parte del norte la dorada claridad. En Dios hay una majestad terrible.

Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.

23 El [es] Todopoderoso, al cual no alcanzamos, grande en potencia; y en juicio y en multitud de justicia no afligirá.

Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.

24 Temerlo han por tanto los hombres: él no mira á los sabios de corazón.

Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.