< Job 30 >

1 MAS ahora los más mozos de días que yo, se ríen de mí; cuyos padres yo desdeñara ponerlos con los perros de mi ganado.
Be wali na afoha ayeligi dunu da nama habosesesa. Ilia eda da dunu hamedeiba: le, ilia da na wa: me amo na sibi wa: i sosodo aligimusa: fidima: ne, na da logo hame doasimu galu.
2 Porque ¿para qué yo habría menester la fuerza de sus manos, en los cuales había perecido con el tiempo?
Ilia da gasa guminisi dunu, gasa hameba: le, na hawa: hamosu hamomu hamedei ba: i.
3 Por causa de la pobreza y del hambre [andaban] solos; huían á la soledad, á lugar tenebroso, asolado y desierto.
Ilia da hame gagui amola ha: aligiba: le, ilia da gasia hafoga: i sogebiga, hafoga: i ifa difi gagisu.
4 Que cogían malvas entre los arbustos, y raíces de enebro para calentarse.
Ilia da hafoga: i soge ifalabo liligi a: le fasili, nasu. Hame hedai ‘isu doa: su’ ifa ea difi amolawane nasu.
5 Eran echados de entre [las gentes], y todos les daban grita como al ladrón.
Dunu eno da wamolasu dunuma wele sia: ne, sefasibi defele, ilima wele sia: ne sefasi.
6 Habitaban en las barrancas de los arroyos, en las cavernas de la tierra, y en las rocas.
Ilia da magufu gelabo, gafulu ganodini dogoi, amo ganodini golasu.
7 Bramaban entre las matas, y se reunían debajo de las espinas.
Ilia da wadela: i sogega sigua ohe defele hulalu. Ilia da ifalabo haguduga gogodogagini esalusu.
8 Hijos de viles, y hombres sin nombre, más bajos que la misma tierra.
Ilia da dio hamedene, hamedeidafa dunu esalu. Eno dunu ilia da sogega gadili sefasi.
9 Y ahora yo soy su canción, y he sido hecho su refrán.
Be wali ilia da misini, nama oufesega: ne habosesesa. Na da ilima oufesega: su liligi fawane gala.
10 Abomínanme, aléjanse de mí, y aun de mi rostro no detuvieron su saliva.
Ilia da nama higale hamosa. Ilia da ili hou da na hou bagade baligisa dawa: Amola ilia da misini, na odagia defo adugagala: sa.
11 Porque [Dios] desató mi cuerda, y me afligió, por eso se desenfrenaron delante de mi rostro.
Gode da na gasa hame amola hahani hamoi dagoi. Amaiba: le, amo hamedei dunu da ougi bagadewane nama doagala: sa.
12 A la mano derecha se levantaron los jóvenes; empujaron mis pies, y sentaron contra mí las vías de su ruina.
Amo dunu wa: i da na odagiaba doagala: sa. Na iliba: le beda: ga hobeasa. Ilia da na dafawanedafa hasalima: ne ilegelala.
13 Mi senda desbarataron, aprovecháronse de mi quebrantamiento, contra los cuales no hubo ayudador.
Ilia da na hobeamu logo hedofasa. Ilia na gugunufinisimusa: , logo hogosa. Ilia logo hedofamu dunu da hame gala.
14 Vinieron como por portillo ancho, revolviéronse á [mi] calamidad.
Ilia da na gaga: i dobea holelesisi gelabodili nama soagalaguda: sa.
15 Hanse revuelto turbaciones sobre mí; combatieron como viento mi alma, y mi salud pasó como nube.
Na da beda: su hou amoga hasali dagoi. Na hahawane hou da hedolo fo mabe agoai, asi dagoi ba: sa. Na bagade gagui hou da mu mobi defele, asi dagoi ba: sa.
16 Y ahora mi alma está derramada en mí; días de aflicción me han aprehendido.
Na da wali bogomu gadenei galebe. Na se nabasu amo uhimu da hamedei.
17 De noche taladra sobre mí mis huesos, y mis pulsos no reposan.
Gasia, na gasa huluane da sesedudaha. Se da na da: iba: le gadigadidudabe da hame yolesa.
18 Con la grande copia [de materia] mi vestidura está demudada; cíñeme como el cuello de mi túnica.
Gode da na abula mugia gaguli, bebenoagisisa.
19 Derribóme en el lodo, y soy semejante al polvo y á la ceniza.
E da na gaguli, fafua gisalugala: sa. Na hou da osobo gulu hame baligisa.
20 Clamo á ti, y no me oyes; preséntome, y no me atiendes.
Gode! Na da Dima wele sia: sa, be Di da nama hame adole iaha. Na Dima sia: ne gadosea, Di da na sia: hame naba.
21 Haste tornado cruel para mí: con la fortaleza de tu mano me amenazas.
Di da nama mae asigiliwane hamosa. Dia gasa huluane amoga nama se iaha.
22 Levantásteme, é hicísteme cabalgar sobre el viento, y disolviste mi sustancia.
Dia da na foga mini masa: ne, logo doasisa. Di da gibula bobodobe isu amoga, na mini laha.
23 Porque yo conozco que me reduces á la muerte; y á la casa determinada á todo viviente.
Na dawa: ! Dunu huluane ilima misunu hou defele, Di da na bogoma: ne oule ahoa.
24 Mas él no extenderá la mano contra el sepulcro; ¿clamarán [los sepultados] cuando él los quebrantare?
Na da wadela: lesi dagoi. Di da nama asigima: ne fawane, na edegesa. Dia abuliba: le nama doagala: sala: ?
25 ¿No lloré yo al afligido? Y mi alma ¿no se entristeció sobre el menesteroso?
Na da bidi hamosu lai dunuma asigiba: le, dinanu. Amola hame gagui dunuma asigilalu.
26 Cuando esperaba yo el bien, entonces vino el mal; y cuando esperaba luz, la oscuridad vino.
Na da hahawane hou amola hadigi hou nama misa: ne dawa: i. Be bidi hamosu amola gasi amo fawane nama doaga: i.
27 Mis entrañas hierven, y no reposan; días de aflicción me han sobrecogido.
Na da da: i dioi amola se nabasu amoga fawane sagodigi diala. Na da eso huluane se fawane nabala.
28 Denegrido ando, y no por el sol: levantádome he en la congregación, y clamado.
Na da alaloyo amo ganodini ahoa. Na da dunu ilia odagiaba wa: legadole, fidima: ne adole ba: sa.
29 He venido á ser hermano de los dragones, y compañero de los buhos.
Na sia: da sigua wa: me amola wida (osadaligi) ilia ga: be defele, da: i dioi amola fofagi agoai naba.
30 Mi piel está denegrida sobre mí, y mis huesos se secaron con ardentía.
Na gadofo da afadenene, bunumai hamoi dagoi. Na da asugiga dogolosa.
31 Y hase tornado mi arpa en luto, y mi órgano en voz de lamentadores.
Na da musa: hahawane gesami hea: su nabi. Be wali na da disa gugulubi fawane naba.

< Job 30 >