Job 29

1 Y VOLVIÓ Job á tomar su propósito, y dijo:

Mipadayon sa pagsulti si Job ug miingon,

2 ¡Quién me tornase como en los meses pasados, como en los días que Dios me guardaba,

“O, unta anaa ako sa mga nilabay nga mga bulan sa dihang giamuma pa ako sa Dios,

3 Cuando hacía resplandecer su candela sobre mi cabeza, á la luz de la cual yo caminaba en la oscuridad;

sa dihang ang iyang lampara misidlak sa akong ulohan, ug sa dihang naglakaw ako sa kangitngit pinaagi sa iyang kahayag.

4 Como fué en los días de mi mocedad, cuando el secreto de Dios estaba en mi tienda;

O, unta anaa ako sa panahon nga ako hinog sa dihang ang pagpakighigala sa Dios anaa sa akong tolda,

5 Cuando aun el Omnipotente estaba conmigo, y mis hijos alrededor de mí;

sa dihang ang Labawng Makagagahom uban pa kanako, ug ang akong mga anak naglibot pa kanako,

6 Cuando lavaba yo mis caminos con manteca, y la piedra me derramaba ríos de aceite!

sa dihang ginahugasan ug mantikilya ang akong dalan, ug ang bato nagbubo kanako ug mga tubod sa lana!

7 Cuando salía á la puerta á juicio, y en la plaza hacía preparar mi asiento,

Sa dihang migawas ako sa ganghaan sa siyudad, sa dihang milingkod ako dapit sa plasa sa siyudad,

8 Los mozos me veían, y se escondían; y los viejos se levantaban, y estaban en pie;

ang mga batan-ong lalaki nakakita kanako ug mipadaplin gikan kanako sa pagtahod, ug ang mga hamtong nga mga tawo mibarog alang kanako.

9 Los príncipes detenían sus palabras, ponían la mano sobre su boca;

Mihunong pagsulti ang mga prinsipe sa dihang miabot ako; ug gisampongan nila ang ilang mga baba pinaagi sa ilang mga kamot.

10 La voz de los principales se ocultaba, y su lengua se pegaba á su paladar:

Ang mga tingog sa bantogang mga tawo daw hunghong, ug ang ilang dila nipilit sa ibabaw sa ilang alingagngag.

11 Cuando los oídos que me oían, me llamaban bienaventurado, y los ojos que me veían, me daban testimonio:

Human nila nadungog ang akong gisulti, gipanalanginan nila ako; human nila ako nakita, gitagaan nila ako ug pagsaksi ug giuyonan nila ako,

12 Porque libraba al pobre que gritaba, y al huérfano que carecía de ayudador.

tungod kay giluwas ko ang mga tawong kabos nga nagpakitabang, ug kadtong mga walay amahan usab, nga wala gayo'y makatabang kaniya.

13 La bendición del que se iba á perder venía sobre mí; y al corazón de la viuda daba alegría.

Ang panalangin niadtong hapit na mamatay miabot kanako; ako ang hinungdan nganong nagkanta sa kalipay ang mga biyuda sa ilang kasingkasing.

14 Vestíame de justicia, y ella me vestía como un manto; y mi toca era juicio.

Gisul-ob ko ang pagkamatarong, ug gibisthan ako niini; ang akong katarong sama sa usa ka kupo ug purong sa ulo.

15 Yo era ojos al ciego, y pies al cojo.

Ako ang mga mata sa mga buta nga tawo; ug ako ang tiil sa mga tawo nga bakol.

16 A los menesterosos era padre; y de la causa que no entendía, me informaba con diligencia:

Amahan ako sa mga tawo nga timawa; ug akong gisusi ang kaso sa uban bisan ug wala ko sila mailhi.

17 Y quebraba los colmillos del inicuo, y de sus dientes hacía soltar la presa.

Gibuak nako ang panga sa tawong dili matarong; gikuha nako ang biktima gikan sa iyang mga ngipon.

18 Y decía yo: En mi nido moriré, y como arena multiplicaré días.

Unya miingon ako, 'Mamatay ako sa akong salag; ug padaghanon ko ang akong mga adlaw sama sa balas sa baybayon.

19 Mi raíz estaba abierta junto á las aguas, y en mis ramas permanecía el rocío.

Ang akong ugat nagkatag sa katubigan, ug ang yamog sa tibuok gabii anaa sa akong mga sanga.

20 Mi honra se renovaba en mí, y mi arco se corroboraba en mi mano.

Ang pagtahod kanako kanunay nga bag-o, ug ang akong kusog sama sa usa ka bag-ong pana sa akong kamot.

21 Oíanme, y esperaban; y callaban á mi consejo.

Naminaw ang mga tawo kanako; naghulat sila kanako; nagpabilin sila nga hilom aron sa pagpaminaw sa akong mga tambag.

22 Tras mi palabra no replicaban, y mi razón destilaba sobre ellos.

Sa dihang nahuman na ako sa pagpamulong; wala na silay ikasulti pa; ang akong mga pulong daw tubig nga gibubo diha kanila.

23 Y esperábanme como á la lluvia, y abrían su boca [como] á la lluvia tardía.

Kanunay silang naghulat kanako sama nga naghulat sila sa ulan; ilang ginganga ug dako ang ilang baba aron sa pag-inom sa akong mga pulong, sama sa ilang ginabuhat kung mag-ulan.

24 Si me reía con ellos, no lo creían: y no abatían la luz de mi rostro.

Mipahiyom ako kanila sa dihang wala sila magdahom niini; ug wala nila gisalikway ang kahayag sa akong panagway.

25 Calificaba yo el camino de ellos, y sentábame en cabecera; y moraba como rey en el ejército, como el que consuela llorosos.

Ako ang nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon nga ilang pangulo; nagpuyo ako ingon nga hari sa iyang kasundalohan; sama sa usa ka maghuhupay sa mga nagbangotan sa lamay.