Job 16

1 Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

Wtedy Hiob odpowiedział:

2 Muchas veces he oído cosas como estas: consoladores molestos sois todos vosotros.

Słyszałem wiele takich rzeczy; wy wszyscy jesteście przykrymi pocieszycielami.

3 ¿Tendrán fin las palabras ventosas? ó ¿qué te animará á responder?

Kiedy [będzie] koniec tych próżnych słów? Albo co cię skłania do tego, że tak odpowiadasz?

4 También yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, que yo os tendría compañía en las palabras, y sobre vosotros movería mi cabeza.

Ja także mógłbym mówić jak wy; gdybyście byli w moim położeniu, mógłbym nagromadzić słów przeciwko wam i potrząsać głową nad wami.

5 [Mas] yo os alentaría con mis palabras, y la consolación de mis labios apaciguaría [el dolor vuestro].

Ja jednak pokrzepiałbym was swoimi ustami i poruszanie moich warg ulżyłoby [waszym cierpieniom].

6 Si hablo, mi dolor no cesa; y si dejo [de hablar], no se aparta de mí.

[Ale] jeśli będę mówił, mojemu bólowi to nie ulży, a jeśli przestanę, czyż opuści mnie?

7 Empero ahora me ha fatigado: has tú asolado toda mi compañía.

A teraz zmęczył mnie. Spustoszyłeś całe moje zgromadzenie.

8 Tú me has arrugado; testigo es mi flacura, que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.

Pomarszczyłeś mnie na świadectwo, a moje wychudzenie powstaje i świadczy przeciwko mnie w twarz.

9 Su furor [me] destrizó, y me ha sido contrario: crujió sus dientes contra mí; contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.

Jego gniew [mnie] porwał, nienawidzi mnie; zgrzyta na mnie zębami. Mój wróg przeszywa mnie wzrokiem.

10 Abrieron contra mí su boca; hirieron mis mejillas con afrenta; contra mí se juntaron todos.

Otworzyli na mnie swe usta; znieważając, bili mnie po policzkach; zebrali się razem przeciwko mnie.

11 Hame entregado Dios al mentiroso, y en las manos de los impíos me hizo estremecer

Bóg wydał mnie przewrotnemu, oddał mnie w ręce niegodziwych.

12 Próspero estaba, y desmenuzóme: y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, y púsome por blanco suyo.

Żyłem w spokoju, ale on mnie pokruszył; chwycił mnie za kark, roztrzaskał i postawił sobie za cel.

13 Cercáronme sus flecheros, partió mis riñones, y no perdonó: mi hiel derramó por tierra.

Otoczyli mnie jego strzelcy; przeszywa moje nerki, a nie oszczędził; wylał na ziemię moją żółć.

14 Quebrantóme de quebranto sobre quebranto; corrió contra mí como un gigante.

Rozbija mnie, ranę za raną; naciera na mnie jak olbrzym.

15 Yo cosí saco sobre mi piel, y cargué mi cabeza de polvo.

Uszyłem wór na swoją skórę i prochem zbezcześciłem swój róg.

16 Mi rostro está enlodado con lloro, y mis párpados entenebrecidos:

Moja twarz jest czerwona od płaczu i na moich powiekach [jest] cień śmierci.

17 A pesar de no haber iniquidad en mis manos, y de haber sido mi oración pura.

Chociaż nie ma żadnej krzywdy na moich rękach, a moja modlitwa jest czysta.

18 ¡Oh tierra! no cubras mi sangre, y no haya lugar á mi clamor.

Ziemio, nie zakrywaj mojej krwi i niech moje wołanie nie znajdzie miejsca!

19 Mas he aquí que en los cielos está mi testigo, y mi testimonio en las alturas.

Oto teraz mój świadek jest w niebie, mój obrońca na wysokości.

20 Disputadores [son] mis amigos: [mas] á Dios destilarán mis ojos.

Moi przyjaciele szydzą ze mnie, ale moje oko wylewa łzy ku Bogu.

21 ¡Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios, como con su prójimo!

Oby ktoś spierał się z Bogiem o człowieka jak człowiek [spiera się] o swego bliźniego!

22 Mas los años contados vendrán, y yo iré el camino por donde no volveré.

Upłynie bowiem niewiele lat, a pójdę ścieżką, skąd nie powrócę.