< Job 15 >
1 Y RESPONDIÓ Eliphaz Temanita, y dijo:
Na Temanni Elifas buae se,
2 ¿Si proferirá el sabio vana sabiduría, y henchirá su vientre de viento solano?
“Enti onyansafo de nsɛm a aba biara nni mu beyi nʼano anaasɛ ɔde apuei mframa a emu yɛ hyew bɛhyɛ nʼafuru ma?
3 ¿Disputará con palabras inútiles, y con razones sin provecho?
Ɔde nsɛm huhuw begye akyinnye, aka nsɛm a mfaso biara nni so ana?
4 Tú también disipas el temor, y menoscabas la oración delante de Dios.
Wototo onyamesuro ase mmom na wusiw Onyankopɔn som ho kwan.
5 Porque tu boca declaró tu iniquidad, pues has escogido el hablar de los astutos.
Wo bɔne kyerɛ wʼano nea ɔnka; na woafa anitew tɛkrɛma.
6 Tu boca te condenará, y no yo; y tus labios testificarán contra ti.
Wʼankasa wʼano bu wo kumfɔ, ɛnyɛ me de; wʼankasa wʼano di adanse tia wo.
7 ¿Naciste tú primero que Adam? ¿ó fuiste formado antes que los collados?
“Wone onipa a wɔwoo wo dii kan ana? Wɔwoo wo ansa na wɔrewo nkoko ana?
8 ¿Oíste tú el secreto de Dios, que detienes en ti solo la sabiduría?
Wutie Onyankopɔn afotu ana? Wo nko ara na wunim nyansa ana?
9 ¿Qué sabes tú que no sepamos? ¿qué entiendes que no se halle en nosotros?
Dɛn na wunim a, yennim? Nhumu bɛn na wowɔ a yenni?
10 Entre nosotros también hay cano, también hay viejo mucho mayor en días que tu padre.
Nea wafuw dwen ne akwakoraa wɔ yɛn afa wɔn a wɔanyinyin sen wʼagya mpo.
11 ¿En tan poco tienes las consolaciones de Dios? ¿tienes acaso alguna cosa oculta cerca de ti?
Onyankopɔn awerɛkyekye ne nsɛm a wɔka no brɛoo kyerɛ wo no sua ma wo ana?
12 ¿Por qué te enajena tu corazón, y por qué guiñan tus ojos,
Adɛn nti na wo koma atwe wo akɔ adɛn nti na wʼani asɔ gya,
13 Pues haces frente á Dios con tu espíritu, y sacas [tales] palabras de tu boca?
na woadan wʼabufuw agu Onyankopɔn so na woma saa nsɛm yi pue fi wʼano?
14 ¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, y que se justifique el nacido de mujer?
“Ɔdesani ne hena a obetumi ayɛ pɛ, anaasɛ nea ɔbea awo no bɛn na obetumi ayɛ ɔtreneeni?
15 He aquí que en sus santos no confía, y ni los cielos son limpios delante de sus ojos:
Onyankopɔn nni ahotoso wɔ nʼakronkronfo mu ɔsorosoro mpo nyɛ kronkron wɔ nʼani so,
16 ¿Cuánto menos el hombre abominable y vil, que bebe la iniquidad como agua?
na me ne onipa debɔneyɛfo ne omumɔyɛfo a ɔnom bɔne sɛ nsu.
17 Escúchame; yo te mostraré y te contaré lo que he visto:
“Tie me, na mɛkyerɛ wo mu; ma menka nea mahu nkyerɛ wo,
18 (Lo que los sabios nos contaron de sus padres, y no lo encubrieron;
nea anyansafo apae mu aka, a wɔamfa biribiara a wonya fii wɔn agyanom hɔ no ansie
19 A los cuales solos fué dada la tierra, y no pasó extraño por medio de ellos: )
(wɔn nko ara na wɔde asase no maa wɔn bere a ananafo biara nni wɔn mu):
20 Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, y el número de años es escondido al violento.
Omumɔyɛfo kɔ ahohia mu, ne nkwanna nyinaa, na basabasayɛni nso, ne mfe a wɔahyehyɛ ama no nyinaa.
21 Estruendos espantosos hay en sus oídos; en la paz le vendrá quien lo asuele.
Nnyigyei a ɛyɛ hu hyɛ nʼasom ma; na sɛ ɛyɛ sɛ nneɛma rekɔ yiye ma no a, akorɔmfo tow hyɛ ne so.
22 El no creerá que ha de volver de las tinieblas, y está mirando al cuchillo.
Ɔpa abaw sɛ obeguan afi sum mu; wɔabɔ no ato hɔ ama afoa.
23 Desasosegado á comer siempre, sabe que le está aparejado día de tinieblas.
Okyinkyin hwehwɛ aduan; onim sɛ sum da no abɛn.
24 Tribulación y angustia le asombrarán, y esforzaránse contra él como un rey apercibido para la batalla.
Ɔhaw ne ahoyeraw yi no hu; ɛhyɛ ne so sɛ ɔhene a wasiesie ne ho ama ɔko,
25 Por cuanto él extendió su mano contra Dios, y se esforzó contra el Todopoderoso,
efisɛ ɔteɛteɛ ne nsa kyerɛ Onyankopɔn na ɔma ne ho so tia Otumfo,
26 El le acometerá en la cerviz, en lo grueso de las hombreras de sus escudos:
wɔde nkatabo a mu piw na ɛyɛ den kɔ ne so a, onsuro obiara.
27 Porque cubrió su rostro con su gordura, é hizo pliegues sobre los ijares;
“Ɛwɔ mu sɛ srade ama nʼafono atotɔ na nʼasen mu nam abubu agu so de,
28 Y habitó las ciudades asoladas, las casas inhabitadas, que estaban puestas en montones.
nanso ɔbɛtena nkurow a agu so na watena afi a obi nte mu, afi a ɛrebubu mu.
29 No enriquecerá, ni será firme su potencia, ni extenderá por la tierra su hermosura.
Ɔrenkɔ so nyɛ ɔdefo bio, na nʼahonya rennyina, na nʼagyapade so bɛtew na ayera wɔ asase so.
30 No se escapará de las tinieblas: la llama secará sus ramos, y con el aliento de su boca perecerá.
Ɔrenguan sum no; ogyaframa bɛhyew ne mman, na Onyankopɔn anom ahomegu bɛsoa no akɔ.
31 No confíe el iluso en la vanidad; porque ella será su recompensa.
Ɛnsɛ sɛ ɔde ne ho to nneɛma huhuw so de daadaa ne ho, efisɛ ɔrennya hwee mfi mu.
32 El será cortado antes de su tiempo, y sus renuevos no reverdecerán.
Ansa na ne da bedu no, wobetua no ka a bi nka, na ne mman renyɛ frɔmfrɔm.
33 El perderá su agraz como la vid, y derramará su flor como la oliva.
Ɔbɛyɛ sɛ bobedua a wɔaporow so aba a ennyin ɛ, te sɛ ngodua a ne nhwiren reporow gu fam.
34 Porque la sociedad de los hipócritas será asolada, y fuego consumirá las tiendas de soborno.
Na abɔnefo fekuw a wonnim Onyankopɔn no rensow aba, na ogya bɛhyew wɔn a wɔdɔ kɛtɛasehyɛ no ntamadan.
35 Concibieron dolor, y parieron iniquidad; y las entrañas de ellos meditan engaño.
Wonyinsɛn ɔhaw na wɔwo bɔne; wɔn awotwaa siesie nnaadaa.”