Job 15
1 Y RESPONDIÓ Eliphaz Temanita, y dijo:
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 ¿Si proferirá el sabio vana sabiduría, y henchirá su vientre de viento solano?
Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
3 ¿Disputará con palabras inútiles, y con razones sin provecho?
Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
4 Tú también disipas el temor, y menoscabas la oración delante de Dios.
Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
5 Porque tu boca declaró tu iniquidad, pues has escogido el hablar de los astutos.
Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
6 Tu boca te condenará, y no yo; y tus labios testificarán contra ti.
Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
7 ¿Naciste tú primero que Adam? ¿ó fuiste formado antes que los collados?
Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
8 ¿Oíste tú el secreto de Dios, que detienes en ti solo la sabiduría?
Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
9 ¿Qué sabes tú que no sepamos? ¿qué entiendes que no se halle en nosotros?
Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
10 Entre nosotros también hay cano, también hay viejo mucho mayor en días que tu padre.
Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
11 ¿En tan poco tienes las consolaciones de Dios? ¿tienes acaso alguna cosa oculta cerca de ti?
Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
12 ¿Por qué te enajena tu corazón, y por qué guiñan tus ojos,
Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
13 Pues haces frente á Dios con tu espíritu, y sacas [tales] palabras de tu boca?
Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
14 ¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, y que se justifique el nacido de mujer?
Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
15 He aquí que en sus santos no confía, y ni los cielos son limpios delante de sus ojos:
Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
16 ¿Cuánto menos el hombre abominable y vil, que bebe la iniquidad como agua?
Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
17 Escúchame; yo te mostraré y te contaré lo que he visto:
Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
18 (Lo que los sabios nos contaron de sus padres, y no lo encubrieron;
Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
19 A los cuales solos fué dada la tierra, y no pasó extraño por medio de ellos: )
Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
20 Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, y el número de años es escondido al violento.
Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
21 Estruendos espantosos hay en sus oídos; en la paz le vendrá quien lo asuele.
Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
22 El no creerá que ha de volver de las tinieblas, y está mirando al cuchillo.
Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
23 Desasosegado á comer siempre, sabe que le está aparejado día de tinieblas.
Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
24 Tribulación y angustia le asombrarán, y esforzaránse contra él como un rey apercibido para la batalla.
Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
25 Por cuanto él extendió su mano contra Dios, y se esforzó contra el Todopoderoso,
Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
26 El le acometerá en la cerviz, en lo grueso de las hombreras de sus escudos:
Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
27 Porque cubrió su rostro con su gordura, é hizo pliegues sobre los ijares;
Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
28 Y habitó las ciudades asoladas, las casas inhabitadas, que estaban puestas en montones.
Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
29 No enriquecerá, ni será firme su potencia, ni extenderá por la tierra su hermosura.
Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
30 No se escapará de las tinieblas: la llama secará sus ramos, y con el aliento de su boca perecerá.
Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
31 No confíe el iluso en la vanidad; porque ella será su recompensa.
Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
32 El será cortado antes de su tiempo, y sus renuevos no reverdecerán.
Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
33 El perderá su agraz como la vid, y derramará su flor como la oliva.
Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
34 Porque la sociedad de los hipócritas será asolada, y fuego consumirá las tiendas de soborno.
Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
35 Concibieron dolor, y parieron iniquidad; y las entrañas de ellos meditan engaño.
Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
