< Job 13 >
1 HE AQUÍ que todas estas cosas han visto mis ojos, y oído y entendido de por sí mis oídos.
Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
2 Como vosotros lo sabéis, lo sé yo; no soy menos que vosotros.
Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
3 Mas yo hablaría con el Todopoderoso, y querría razonar con Dios.
Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
4 Que ciertamente vosotros sois fraguadores de mentira; sois todos vosotros médicos nulos.
Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
5 Ojalá callarais del todo, porque os fuera sabiduría.
Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
6 Oid ahora mi razonamiento, y estad atentos á los argumentos de mis labios.
Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
7 ¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿habéis de hablar por él engaño?
Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
8 ¿Habéis de hacer acepción de su persona? ¿habéis de pleitear vosotros por Dios?
Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
9 ¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿os burlaréis de él como quien se burla de algún hombre?
Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
10 El os reprochará de seguro, si solapadamente hacéis acepción de personas.
Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
11 De cierto su alteza os había de espantar, y su pavor había de caer sobre vosotros.
Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
12 Vuestras memorias serán comparadas á la ceniza, y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.
Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
13 Escuchadme, y hablaré yo, y véngame después lo que viniere.
Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
14 ¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, y pondré mi alma en mi mano?
Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
15 He aquí, aunque me matare, en él esperaré; empero defenderé delante de él mis caminos.
Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
16 Y él mismo me será salud, porque no entrará en su presencia el hipócrita.
On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
17 Oid con atención mi razonamiento, y mi denunciación con vuestros oídos.
Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
18 He aquí ahora, si yo me apercibiere á juicio, sé que seré justificado.
Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
19 ¿Quién es el que pleiteará conmigo? porque si ahora yo callara, fenecería.
Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
20 A lo menos dos cosas no hagas conmigo; entonces no me esconderé de tu rostro:
Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
21 Aparta de mí tu mano, y no me asombre tu terror.
Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
22 Llama luego, y yo responderé; ó yo hablaré, y respóndeme tú.
Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
23 ¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? hazme entender mi prevaricación y mi pecado.
Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
24 ¿Por qué escondes tu rostro, y me cuentas por tu enemigo?
Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
25 ¿A la hoja arrebatada has de quebrantar? ¿y á una arista seca has de perseguir?
Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
26 ¿Por qué escribes contra mí amarguras, y me haces cargo de los pecados de mi mocedad?
Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
27 Pones además mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, imprimiéndolo á las raíces de mis pies.
Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
28 Y el [cuerpo mío] se va gastando como de carcoma, como vestido que se come de polilla.
Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.