Job 13
1 HE AQUÍ que todas estas cosas han visto mis ojos, y oído y entendido de por sí mis oídos.
| «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است. | ۱ |
2 Como vosotros lo sabéis, lo sé yo; no soy menos que vosotros.
| چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم. | ۲ |
3 Mas yo hablaría con el Todopoderoso, y querría razonar con Dios.
| لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم. | ۳ |
4 Que ciertamente vosotros sois fraguadores de mentira; sois todos vosotros médicos nulos.
| اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید. | ۴ |
5 Ojalá callarais del todo, porque os fuera sabiduría.
| کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود. | ۵ |
6 Oid ahora mi razonamiento, y estad atentos á los argumentos de mis labios.
| پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید. | ۶ |
7 ¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿habéis de hablar por él engaño?
| آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟ | ۷ |
8 ¿Habéis de hacer acepción de su persona? ¿habéis de pleitear vosotros por Dios?
| آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟ | ۸ |
9 ¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿os burlaréis de él como quien se burla de algún hombre?
| آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید. | ۹ |
10 El os reprochará de seguro, si solapadamente hacéis acepción de personas.
| البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید. | ۱۰ |
11 De cierto su alteza os había de espantar, y su pavor había de caer sobre vosotros.
| آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟ | ۱۱ |
12 Vuestras memorias serán comparadas á la ceniza, y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.
| ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است. | ۱۲ |
13 Escuchadme, y hablaré yo, y véngame después lo que viniere.
| «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود. | ۱۳ |
14 ¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, y pondré mi alma en mi mano?
| چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟ | ۱۴ |
15 He aquí, aunque me matare, en él esperaré; empero defenderé delante de él mis caminos.
| اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت. | ۱۵ |
16 Y él mismo me será salud, porque no entrará en su presencia el hipócrita.
| این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود. | ۱۶ |
17 Oid con atención mi razonamiento, y mi denunciación con vuestros oídos.
| بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد. | ۱۷ |
18 He aquí ahora, si yo me apercibiere á juicio, sé que seré justificado.
| اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد. | ۱۸ |
19 ¿Quién es el que pleiteará conmigo? porque si ahora yo callara, fenecería.
| کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد. | ۱۹ |
20 A lo menos dos cosas no hagas conmigo; entonces no me esconderé de tu rostro:
| فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت. | ۲۰ |
21 Aparta de mí tu mano, y no me asombre tu terror.
| دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد. | ۲۱ |
22 Llama luego, y yo responderé; ó yo hablaré, y respóndeme tú.
| آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده. | ۲۲ |
23 ¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? hazme entender mi prevaricación y mi pecado.
| خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان. | ۲۳ |
24 ¿Por qué escondes tu rostro, y me cuentas por tu enemigo?
| چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟ | ۲۴ |
25 ¿A la hoja arrebatada has de quebrantar? ¿y á una arista seca has de perseguir?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟ | ۲۵ |
26 ¿Por qué escribes contra mí amarguras, y me haces cargo de los pecados de mi mocedad?
| زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی. | ۲۶ |
27 Pones además mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, imprimiéndolo á las raíces de mis pies.
| و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛ | ۲۷ |
28 Y el [cuerpo mío] se va gastando como de carcoma, como vestido que se come de polilla.
| و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم. | ۲۸ |
