Job 13
1 HE AQUÍ que todas estas cosas han visto mis ojos, y oído y entendido de por sí mis oídos.
Zie, dit alles heb ik met eigen ogen aanschouwd, Mijn oor heeft het gehoord en verstaan.
2 Como vosotros lo sabéis, lo sé yo; no soy menos que vosotros.
Wat gij weet, weet ik even goed: Ik doe niet onder voor u.
3 Mas yo hablaría con el Todopoderoso, y querría razonar con Dios.
Daarom wil ik tot den Almachtige spreken, Mijn zaak bepleiten voor God!
4 Que ciertamente vosotros sois fraguadores de mentira; sois todos vosotros médicos nulos.
Want gij zijt leugensmeden, En kwakzalvers allemaal!
5 Ojalá callarais del todo, porque os fuera sabiduría.
Als gij er nu maar het zwijgen toe deedt, Rekende men het u als wijsheid aan.
6 Oid ahora mi razonamiento, y estad atentos á los argumentos de mis labios.
Luistert dus liever naar mijn pleit, En geeft acht op het pleidooi mijner lippen.
7 ¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿habéis de hablar por él engaño?
Moogt gij leugens spreken, om God te believen, Ter wille van Hem onwaarheid zeggen;
8 ¿Habéis de hacer acepción de su persona? ¿habéis de pleitear vosotros por Dios?
Moogt gij partijdig voor Hem zijn, Wanneer gij voor God denkt te pleiten?
9 ¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿os burlaréis de él como quien se burla de algún hombre?
Loopt dit goed voor u af, wanneer Hij u in verhoor neemt; Of denkt gij Hem te bedriegen, zoals men mensen bedriegt?
10 El os reprochará de seguro, si solapadamente hacéis acepción de personas.
Ten zwaarste zal Hij u straffen, Zo gij partijdig zijt in het geniep.
11 De cierto su alteza os había de espantar, y su pavor había de caer sobre vosotros.
Zal zijn Majesteit u dan niet ontstellen, Zijn verschrikkingen u niet overvallen?
12 Vuestras memorias serán comparadas á la ceniza, y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.
Want uw uitspraken zijn spreuken van as, Uw betogen, betogen van leem!
13 Escuchadme, y hablaré yo, y véngame después lo que viniere.
Zwijgt derhalve, en laat mij spreken; Laat er van komen wat wil!
14 ¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, y pondré mi alma en mi mano?
Ik pak mijn vlees tussen mijn tanden, En neem mijn leven in mijn hand.
15 He aquí, aunque me matare, en él esperaré; empero defenderé delante de él mis caminos.
Wil Hij me doden, ik wacht Hem af; Maar ik verdedig mijn wandel voor Hem!
16 Y él mismo me será salud, porque no entrará en su presencia el hipócrita.
Dit zal reeds een triomf voor mij zijn; Want de boze durft niet eens voor zijn aanschijn treden!
17 Oid con atención mi razonamiento, y mi denunciación con vuestros oídos.
Luistert dus goed naar mijn woord, Leent het oor aan mijn rede.
18 He aquí ahora, si yo me apercibiere á juicio, sé que seré justificado.
Zie, ik heb mijn pleit gereed, Ik ben mij bewust van mijn recht!
19 ¿Quién es el que pleiteará conmigo? porque si ahora yo callara, fenecería.
Wie brengt er iets tegen mij in? Ik zou aanstonds zwijgen en sterven.
20 A lo menos dos cosas no hagas conmigo; entonces no me esconderé de tu rostro:
Twee dingen moet Gij mij echter besparen, Dan verschuil ik mij niet voor uw aanschijn:
21 Aparta de mí tu mano, y no me asombre tu terror.
Neem uw hand van mij weg, En verbijster mij niet door uw verschrikking.
22 Llama luego, y yo responderé; ó yo hablaré, y respóndeme tú.
Daag mij dus uit, en ik zal antwoorden; Of laat mij spreken, en antwoord Gij:
23 ¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? hazme entender mi prevaricación y mi pecado.
Hoeveel fouten en zonden heb ik bedreven, Noem mij mijn misdaden en zonden op!
24 ¿Por qué escondes tu rostro, y me cuentas por tu enemigo?
Waarom verbergt Gij uw aanschijn, En beschouwt Gij mij als uw vijand?
25 ¿A la hoja arrebatada has de quebrantar? ¿y á una arista seca has de perseguir?
Wilt gij een weggewaaid blad nog verschrikken, Een verdorde halm nog vervolgen:
26 ¿Por qué escribes contra mí amarguras, y me haces cargo de los pecados de mi mocedad?
Dat Gij zo’n bitter lot mij bestemt, En de fouten wreekt van mijn jeugd;
27 Pones además mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, imprimiéndolo á las raíces de mis pies.
Mijn voeten steekt in een blok, al mijn gangen bewaakt, En mijn voetzolen bespiedt?
28 Y el [cuerpo mío] se va gastando como de carcoma, como vestido que se come de polilla.
