Job 12
1 Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
2 Ciertamente que vosotros sois el pueblo; y con vosotros morirá la sabiduría.
Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
3 También tengo yo seso como vosotros; no soy yo menos que vosotros: ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?
Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
4 Yo soy uno de quien su amigo se mofa, que invoca á Dios, y él le responde: con todo, el justo y perfecto es escarnecido.
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
5 Aquel cuyos pies van á resbalar, [es como] una lámpara despreciada de aquel que está á sus anchuras.
Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
6 Prosperan las tiendas de los ladrones, y los que provocan á Dios viven seguros; en cuyas manos él ha puesto [cuanto tienen].
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
7 Y en efecto, pregunta ahora á las bestias, que ellas te enseñarán; y á las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán:
A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
8 O habla á la tierra, que ella te enseñará; los peces de la mar te [lo] declararán también.
Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
9 ¿Qué cosa de todas estas no entiende que la mano de Jehová la hizo?
Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
10 En su mano está el alma de todo viviente, y el espíritu de toda carne humana.
W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
11 Ciertamente el oído distingue las palabras, y el paladar gusta las viandas.
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
12 En los viejos está la ciencia, y en la larga edad la inteligencia.
W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
13 Con Dios está la sabiduría y la fortaleza; suyo es el consejo y la inteligencia.
Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
14 He aquí, él derribará, y no será edificado: encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
15 He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán; él las enviará, y destruirán la tierra.
On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
16 Con él está la fortaleza y la existencia; suyo es el que yerra, y el que hace errar.
U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
17 El hace andar á los consejeros desnudos [de consejo], y hace enloquecer á los jueces.
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
18 El suelta la atadura de los tiranos, y ata el cinto á sus lomos.
On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
19 El lleva despojados á los príncipes, y trastorna á los poderosos.
Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
20 El impide el labio á los que dicen verdad, y quita á los ancianos el consejo.
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
21 El derrama menosprecio sobre los príncipes, y enflaquece la fuerza de los esforzados.
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
22 El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca á luz la sombra de muerte.
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
23 El multiplica las gentes, y él las destruye: él esparce las gentes, y las torna á recoger.
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
24 El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, y háceles que se pierdan vagueando sin camino:
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 Van á tientas como en tinieblas y sin luz, y los hace errar como borrachos.
Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
