Job 12

1 Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

Maar Job antwoordde en zeide:

2 Ciertamente que vosotros sois el pueblo; y con vosotros morirá la sabiduría.

Trouwens, omdat gijlieden het volk zijt, zo zal de wijsheid met ulieden sterven!

3 También tengo yo seso como vosotros; no soy yo menos que vosotros: ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?

Ik heb ook een hart even als gijlieden, ik zwicht niet voor u; en bij wien zijn niet dergelijke dingen?

4 Yo soy uno de quien su amigo se mofa, que invoca á Dios, y él le responde: con todo, el justo y perfecto es escarnecido.

Ik ben het, die zijn vriend een spot is, maar roepende tot God, Die hem verhoort; de rechtvaardige en oprechte is een spot.

5 Aquel cuyos pies van á resbalar, [es como] una lámpara despreciada de aquel que está á sus anchuras.

Hij is een verachte fakkel, naar de mening desgenen, die gerust is; hij is gereed met den voet te struikelen.

6 Prosperan las tiendas de los ladrones, y los que provocan á Dios viven seguros; en cuyas manos él ha puesto [cuanto tienen].

De tenten der verwoesters hebben rust, en die Gode tergen, hebben verzekerdheden, om hetgene God met Zijn hand toebrengt.

7 Y en efecto, pregunta ahora á las bestias, que ellas te enseñarán; y á las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán:

En waarlijk, vraag toch de beesten, en elkeen van die zal het u leren; en het gevogelte des hemels, dat zal het u te kennen geven.

8 O habla á la tierra, que ella te enseñará; los peces de la mar te [lo] declararán también.

Of spreek tot de aarde, en zij zal het u leren; ook zullen het u de vissen der zee vertellen.

9 ¿Qué cosa de todas estas no entiende que la mano de Jehová la hizo?

Wie weet niet uit alle deze, dat de hand des HEEREN dit doet?

10 En su mano está el alma de todo viviente, y el espíritu de toda carne humana.

In Wiens hand de ziel is van al wat leeft, en de geest van alle vlees des mensen.

11 Ciertamente el oído distingue las palabras, y el paladar gusta las viandas.

Zal niet het oor de woorden proeven, gelijk het gehemelte voor zich de spijze smaakt?

12 En los viejos está la ciencia, y en la larga edad la inteligencia.

In de stokouden is de wijsheid, en in de langheid der dagen het verstand.

13 Con Dios está la sabiduría y la fortaleza; suyo es el consejo y la inteligencia.

Bij Hem is wijsheid en macht; Hij heeft raad en verstand.

14 He aquí, él derribará, y no será edificado: encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.

Ziet, Hij breekt af, en het zal niet herbouwd worden; Hij besluit iemand, en er zal niet opengedaan worden.

15 He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán; él las enviará, y destruirán la tierra.

Ziet, Hij houdt de wateren op, en zij drogen uit; ook laat Hij ze uit, en zij keren de aarde om.

16 Con él está la fortaleza y la existencia; suyo es el que yerra, y el que hace errar.

Bij Hem is kracht en wijsheid; Zijns is de dwalende, en die doet dwalen.

17 El hace andar á los consejeros desnudos [de consejo], y hace enloquecer á los jueces.

Hij voert de raadsheren beroofd weg, en de rechters maakt Hij uitzinnig,

18 El suelta la atadura de los tiranos, y ata el cinto á sus lomos.

Den band der koningen maakt Hij los, en Hij bindt den gordel aan hun lenden.

19 El lleva despojados á los príncipes, y trastorna á los poderosos.

Hij voert de oversten beroofd weg, en de machtigen keert Hij om.

20 El impide el labio á los que dicen verdad, y quita á los ancianos el consejo.

Hij beneemt den getrouwen de spraak, en der ouden oordeel neemt Hij weg.

21 El derrama menosprecio sobre los príncipes, y enflaquece la fuerza de los esforzados.

Hij giet verachting over de prinsen uit, en Hij verslapt den riem der geweldigen.

22 El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca á luz la sombra de muerte.

Hij openbaart de diepten uit de duisternis, en des doods schaduwe brengt Hij voort in het licht.

23 El multiplica las gentes, y él las destruye: él esparce las gentes, y las torna á recoger.

Hij vermenigvuldigt de volken, en verderft ze; Hij breidt de volken uit, en leidt ze.

24 El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, y háceles que se pierdan vagueando sin camino:

Hij neemt het hart van de hoofden des volks der aarde weg, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.

25 Van á tientas como en tinieblas y sin luz, y los hace errar como borrachos.

Zij tasten in de duisternis, waar geen licht is; en Hij doet hen dwalen, als een dronkaard.