< Job 12 >
1 Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
Job antwoordde, en sprak:
2 Ciertamente que vosotros sois el pueblo; y con vosotros morirá la sabiduría.
Ja zeker, gij vertegenwoordigt het volk, En met u sterft de wijsheid uit!
3 También tengo yo seso como vosotros; no soy yo menos que vosotros: ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?
Ik heb evenveel verstand als gij Wie zou trouwens dit alles niet weten?
4 Yo soy uno de quien su amigo se mofa, que invoca á Dios, y él le responde: con todo, el justo y perfecto es escarnecido.
Laat mij de spot zijn van mijn vriend; Ik roep Jahweh aan, Hij zal mij verhoren! Bespotting voor de deugd van de vromen,
5 Aquel cuyos pies van á resbalar, [es como] una lámpara despreciada de aquel que está á sus anchuras.
Verachting voor de beproefden: denkt het gelukskind, En een trap voor hen, wier voeten wankelen;
6 Prosperan las tiendas de los ladrones, y los que provocan á Dios viven seguros; en cuyas manos él ha puesto [cuanto tienen].
Maar vrede voor de tenten der rovers, Onbezorgdheid voor hen, die God durven tarten, En die God naar hun hand willen zetten!
7 Y en efecto, pregunta ahora á las bestias, que ellas te enseñarán; y á las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán:
Ondervraag slechts het vee: het zal het u leren; De vogels uit de lucht; zij vertellen het u;
8 O habla á la tierra, que ella te enseñará; los peces de la mar te [lo] declararán también.
Of het kruipend gedierte op aarde: zij zullen het zeggen; De vissen der zee: zij lichten u in.
9 ¿Qué cosa de todas estas no entiende que la mano de Jehová la hizo?
Wie onder die allen, die het niet weet, Dat de hand van Jahweh dit wrocht!
10 En su mano está el alma de todo viviente, y el espíritu de toda carne humana.
Hij, die iedere levende ziel in zijn hand heeft, En de adem van alle menselijk vlees!
11 Ciertamente el oído distingue las palabras, y el paladar gusta las viandas.
Of kan het oor geen woorden meer toetsen, Het gehemelte geen spijzen meer proeven;
12 En los viejos está la ciencia, y en la larga edad la inteligencia.
Is er geen wijsheid meer bij bejaarden, Op hoge leeftijd geen inzicht?
13 Con Dios está la sabiduría y la fortaleza; suyo es el consejo y la inteligencia.
Bij Hem is wijsheid en macht, Bij Hem beleid en verstand.
14 He aquí, él derribará, y no será edificado: encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.
Haalt Hij omver, men bouwt niet op, Dien Hij kerkert, doet men niet open.
15 He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán; él las enviará, y destruirán la tierra.
Houdt Hij de wateren tegen, ze drogen op; Laat Hij ze los, ze woelen het land om.
16 Con él está la fortaleza y la existencia; suyo es el que yerra, y el que hace errar.
Bij Hem is kracht en vernuft, Hem behoort de verleide met den verleider;
17 El hace andar á los consejeros desnudos [de consejo], y hace enloquecer á los jueces.
Raadsheren laat Hij barrevoets gaan, En rechters maakt Hij tot dwazen;
18 El suelta la atadura de los tiranos, y ata el cinto á sus lomos.
De boeien der koningen maakt Hij los, En legt een koord om hun eigen heup.
19 El lleva despojados á los príncipes, y trastorna á los poderosos.
De priesters laat Hij barrevoets gaan, En oude geslachten brengt Hij ten val;
20 El impide el labio á los que dicen verdad, y quita á los ancianos el consejo.
Aan vertrouwbare mannen ontneemt Hij de spraak, En ontrooft de grijsaards hun oordeel;
21 El derrama menosprecio sobre los príncipes, y enflaquece la fuerza de los esforzados.
Hij stort verachting over edelen uit, En rukt de gordel der machtigen los.
22 El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca á luz la sombra de muerte.
23 El multiplica las gentes, y él las destruye: él esparce las gentes, y las torna á recoger.
Hij maakt naties groot, en richt ze ten gronde, Breidt volken uit, en stoot ze neer;
24 El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, y háceles que se pierdan vagueando sin camino:
Hij berooft de vorsten der aarde van hun verstand, En laat ze in de ongebaande wildernis dolen;
25 Van á tientas como en tinieblas y sin luz, y los hace errar como borrachos.
Ze tasten in de duisternis rond, zonder licht, Ze waggelen als een dronken man.