< Job 11 >
1 Y RESPONDIÓ Sophar Naamathita, y dijo:
Hichun Naamath mi Zophar chun Job adonbut in,
2 ¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿y el hombre parlero será justificado?
Twilon banga long thucheng hi mikhat beh in adonbut lou ding ham? Thu tamtah kisei hin mi khat chu nolna bei ahi ti aphotchet ding ham?
3 ¿Harán tus falacias callar á los hombres? ¿y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
Nasei sei laijahi kei kamoh umthim jeng ding ham?
4 Tú dices: Mi conversar es puro, y yo soy limpio delante de tus ojos.
“Katahsan athenge, chule Pathen mitmun keima kangime,” tin naseije.
5 Mas ¡oh quién diera que Dios hablara, y abriera sus labios contigo,
Pathen m among mongin seihen, m among mongin alunggel naseipeh ding hileh,
6 Y que te declarara los arcanos de la sabiduría, que [son] de doble [valor] que la hacienda! Conocerías entonces que Dios te ha castigado menos que tu iniquidad merece.
Ama mong mongin chihna thuguh ho chu naseipeh ding hihen, ajeh chu chihna dihtah chu thumai mai hilou ahi, ngaijin “Pathen in nathemmona sanga lhomjoa nabol genthei joh nahlai ahibouve.”
7 ¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿llegarás tú á la perfección del Todopoderoso?
Pathen chihna thutah'a kisel guh chu naholdoh jou ding ham? Hat chungung ahina ho jouse chu naholdoh jou mong ding hinam?
8 Es más alto que los cielos: ¿qué harás? Es más profundo que el infierno: ¿cómo lo conocerás? (Sheol )
Hiche tobang chihna hetna hi van sanga sangjo ahin chule nang koi nahija hiche hinoimigam sanga jong thuhjo ahi, nangin ipi nahet em? (Sheol )
9 Su dimensión es más larga que la tierra, y más ancha que la mar.
Hiche hi leiset sangin alenjon, chule twikhanglen sangin alenjoi.
10 Si cortare, ó encerrare, ó juntare, ¿quién podrá contrarrestarle?
Pathen chu hunga mihem khat songkul'a koihen ahiloule thutanna munna kou taleh ama chu kon apho tang thei ding ham?
11 Porque él conoce á los hombres vanos: ve asimismo la iniquidad, ¿y no hará caso?
Ajeh chu aman midihlou ho chu ahet ahin chule achonsetna hou aboncha amelchih ji ahi.
12 El hombre vano se hará entendido, aunque nazca como el pollino del asno montés.
Milhoh bei chu hung ching lou ding hicheng jouse chunga chu gamlah sangan in anou ahin thei joh ding ahi.
13 Si tú apercibieres tu corazón, y extendieres á él tus manos;
Ijemtia nangma tah in nalung nagel phatna, chule taona'a nakhut tenia amalam nasanna ahileh,
14 Si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;
Pathenin nachonsetna abonna na onthol sah a, chule themmona jouse nanunga nadalhah sah ding ahi.
15 Entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, y serás fuerte y no temerás:
Chutengle nolna beija namai hung vahdoh ding ahin hung hatdoh in natin chule gin nanei tahlou ding ahi.
16 Y olvidarás tu trabajo, ó te acordarás de él como de aguas que pasaron:
Nalung gentheina jouse sumil tan natin, twilong mang tobangbep hiding ahi.
17 Y en mitad de la siesta se levantará bonanza; resplandecerás, y serás como la mañana:
Nahinkho chu sunlai nisa sangin hung vah hoijon tin, muthim jeng jong jingkah sangin vah hoi jonte.
18 Y confiarás, que habrá esperanza; y cavarás, y dormirás seguro:
Kinepna nanei chun hansanna napen tin nahuhdoh a chule lhamong tah a nekicholdo ding ahi.
19 Y te acostarás, y no habrá quien te espante: y muchos te rogarán.
Kichatna neilouvin umen natin chule mitam tah in kithopi noma navet diu ahi.
20 Mas los ojos de los malos se consumirán, y no tendrán refugio; y su esperanza será agonía del alma.
Ahinla migiloute vang amitnu kisucho a, amahon jamdohna anei lou diu, amaho akinep nau chu thina bou chu hiding ahitai.