< Isaías 63 >
1 ¿QUIÉN es éste que viene de Edom, de Bosra con vestidos bermejos? ¿éste hermoso en su vestido, que marcha en la grandeza de su poder? Yo, el que hablo en justicia, grande para salvar.
Edoma kona hunga, Bozrah khopia konna hung'ah, aponsil thisan beh hi koi hija ham? Alalna sangkhol chol puma, athahatna’a hungpa chu koi hija ham? Hiche hi Keima, Pakai huhhing'a naumna ding phongdohpa chu kahi! Hiche hi Keima Pakai, nangho huhdoh thei thaneipa chu kahi!
2 ¿Por qué es bermejo tu vestido, y tus ropas como del que ha pisado en lagar?
Nangman lengpi-ga nachil khat tou hiya, ipi itia navon hi tia hi san ahidem?
3 Pisado he yo solo el lagar, y de los pueblos nadie fué conmigo: pisélos con mi ira, y hollélos con mi furor; y su sangre salpicó mis vestidos, y ensucié todas mis ropas.
Keiman kachangseh’a lengpi-ga chu kachil ahin, eipanpi ding koima aumpoi. Ka lunghan jeh’a ka melmate chu lengpiga kachil tobanga kaban chil jeng ahitauve. Athisanu chu kavon ho chunga behden’a ahije.
4 Porque el día de la venganza está en mi corazón, y el año de mis redimidos es venido.
Ajeh iham itileh ka mite abol hesoh nauva konna lhatdohna’a, phuba kalahna ding phat hung lhunga ahitai.
5 Y miré y no había quien ayudara, y maravilléme que no hubiera quien sustentase: y salvóme mi brazo, y sostúvome mi ira.
Keiman amaho agimbol pa’uva konna pan hu dinga koima cha akikum lou hi kadatmo lheh in ahi. Hijeh’a hi, keima tah mong kakikuma kabanjang thahatna amaho kahuhdoh kigot ahin, ka lunghanin eichoh thoudoh jenge.
6 Y con mi ira hollé los pueblos, y embriaguélos de mi furor, y derribé á tierra su fortaleza.
Keiman chitin-namtin hohi ka lunghanna’ a ka chilgoi ahin, chule amaho lon le leuva tolla lhu lhop’uva, athisannu leisetna ahin vatlhah sah ding’u ahi.
7 De las misericordias de Jehová haré memoria, de las alabanzas de Jehová, conforme á todo lo que Jehová nos ha dado, y de la grandeza de su beneficencia hacia la casa de Israel, que les ha hecho según sus misericordias, y según la multitud de sus miseraciones.
Keiman Pakai ngailutna lhadai ngailou chu kasei ding, athibol ho jouse jal'a hi Pakai chu ka vahchoi ding, akhotona le angailutna jal'a lungsetna anei chu, Israel dinga aphat behset jeh’a hi kipah thanom ding kahi.
8 Porque dijo: Ciertamente mi pueblo son, hijos que no mienten; y fué su Salvador.
Aman aseijin, “Ama ho hi Ka mite mong mong ahiuve. Ama hohin keima eipedoh kit talou diu ahi.” Chule Ama ahuhhingpu’u ahung hitai.
9 En toda angustia de ellos él fué angustiado, y el ángel de su faz los salvó: en su amor y en su clemencia los redimió, y los trajo, y los levantó todos los días del siglo.
Gim hesoh athoh nauva Aman jong agim pin, Ama tah amaho huhdoh in apange. Angailutna le akhotona jallin, amaho alhatdamin, Ama’n amaho hi kum sunghoa ahin domkhang’in chule apole’in ahi.
10 Mas ellos fueron rebeldes, é hicieron enojar su espíritu santo; por lo cual se les volvió enemigo, y él mismo peleó contra ellos.
Hinla amaho hi Ama douna’a akisauvin, a Lhagao Theng alung phatmo sah’uvin, hijeh chun Ama amaho dingin melma akisoh in, amaho ahin doutai.
11 Empero acordóse de los días antiguos, de Moisés [y] de su pueblo, [diciendo]: ¿Dónde está el que les hizo subir de la mar con el pastor de su rebaño? ¿dónde el que puso en medio de él su espíritu santo?
Chuphatnin amahon Mose in amite apuidoh lai phat’u, nikho chesaho chu ageldoh tauve. Chujeh in amahon asamuvin: Twipi-sanna Israel te hin pui galkaipa chu hoiya uma ham? Mose achingpau chu anahi lou ham? Lhagao Theng hinsolpa Amite umpipa chu hoiya uma ham?
12 ¿El que [los] guió por la diestra de Moisés con el brazo de su gloria; el que rompió las aguas delante de ellos, haciéndose así nombre perpetuo?
Mose in a khut ajah’a chu koiham athahatna hin vetsah’a chu? Amasang tah’uva twipi-san hop nia so’a, Ama tah minthanna atonsotna hin semdoh pachu hoiya umham?
13 ¿El que los condujo por los abismos, como un caballo por el desierto, sin que tropezaran?
Twi khanglen thuh tah noinung lampeh’a konna amiteho hin pui galkai’pachu hoi lamba hitam? Ama hohi Sakolchal til kilalou hoitah ho tobang'in gamthip gam'a ahung kilhaitet’uva jong kipal lou hel ahiuve.
14 El espíritu de Jehová los pastoreó, como á una bestia que desciende al valle; así pastoreaste tu pueblo, para hacerte nombre glorioso.
Gancha hotoh phaicham lhunga lung monga kilhonuva, Pakai Lhagaovin amaho chu akicholdo sah ahiiai. Pakai nangman namite chu napui jin, chua chun minthanna loupitah chu
15 Mira desde el cielo, y contempla desde la morada de tu santidad y de tu gloria: ¿dónde está tu celo, y tu fortaleza, la conmoción de tus entrañas y de tus miseraciones para conmigo? ¿hanse estrechado?
Pakai, vanna konin neihin vesuh’uvin: na chenna In thengtah le loupitah’a konin hin ven. Kachunguva neihin gelkhoh nau le nahatna neivetsah jiu chu hoilamba hitam?
16 Tú empero eres nuestro padre, si bien Abraham nos ignora, é Israel no nos conoce: tú, oh Jehová, eres nuestro padre; nuestro Redentor perpetuo [es] tu nombre.
Thonlou hella nangma ka Pa’u nahi jinge! Abraham le Jacob’in einol diu hijongleh, Pakai, nangma ka Pa’u nahi jing nahlai ding ahi. Nangma akhang akhana achesa phat hoa ei-Lhatdampu’u chu nahi.
17 ¿Por qué, oh Jehová, nos has hecho errar de tus caminos, y endureciste nuestro corazón á tu temor? Vuélvete por amor de tus siervos, por las tribus de tu heredad.
Pakai, iti danna na lampia konna kihei mang dinga neiphal jengu hitam? Ipi dinga Nangma kagin louna dinguva louchalna lungthim neipeh’u hitam? Hung kilehei kitnin lang chule nei pan piuvin, ajeh iham itileh keiho na lhachate kahiuvin, nangman na deilhen phunga mite kahiuve.
18 Por poco tiempo [lo] poseyó el pueblo de tu santidad: nuestros enemigos han hollado tu santuario.
Chomcha kahsung bou ahi nalaije na mun theng sung namiten kalo nau phatsung hi, hinla tun ka melma teuvin eisugam hel tauve.
19 Hemos venido á ser como aquellos de quienes nunca te enseñoreaste, sobre los cuales nunca fué llamado tu nombre.
Khatvei kom le keihohi nangma’a hikhalou helto kabang jitauvin, keiho hi nangma mite tia kihekhalou hel kabanguve.