< Génesis 12 >

1 EMPERO Jehová había dicho á Abram: Vete de tu tierra y de tu parentela, y de la casa de tu padre, á la tierra que te mostraré;
Angraeng mah Abram khaeah, Na prae, nangmah ih canawk hoi na imthung takohnawk to caehtaak loe, kang patuek han ih prae ah caeh ah.
2 Y haré de ti una nación grande, y bendecirte he, y engrandeceré tu nombre, y serás bendición:
Acaeng kalen kami ah kang sak han, tahamhoihaih kang paek moe, na hmin kang lensak han; tahamhoihaih na hnu tih.
3 Y bendeciré á los que te bendijeren, y á los que te maldijeren maldeciré: y serán benditas en ti todas las familias de la tierra.
Nang tahamhoihaih paek kaminawk to tahamhoihaih ka paek moe, nang tangoeng kaminawk to ka tangoeng han; nang rang hoiah long ah kaom kaminawk boih tahamhoih o tih.
4 Y fuése Abram, como Jehová le dijo; y fué con él Lot: y era Abram de edad de setenta y cinco años cuando salió de Harán.
Angraeng mah anih khaeah thuih pae ih lok baktih toengah, Abram mah loe caeh; Lot doeh anih hoi nawnto caeh; Haran vangpui hoi tacawt naah, Abram loe saning qui sarih, pangato oh boeh.
5 Y tomó Abram á Sarai su mujer, y á Lot hijo de su hermano, y toda su hacienda que habían ganado, y las almas que habían adquirido en Harán, y salieron para ir á tierra de Canaán; y á tierra de Canaán llegaron.
Abram loe a zu Sarai, amya capa Lot, a tawnh ih hmuennawk boih, Haran vangpui hoiah kawk ih kaminawk boih Kanaan prae ah caeh haih, Kanaan prae to a phak o.
6 Y pasó Abram por aquella tierra hasta el lugar de Sichêm, hasta el valle de Moreh: y el Cananeo estaba entonces en la tierra.
Abram loe kahoih Shekem ih ahmuen ah caeh moe, Moreh ih azawn to phak naah, Kanaan kaminawk loe to prae thungah khosak o boeh.
7 Y apareció Jehová á Abram, y le dijo: A tu simiente daré esta tierra. Y edificó allí un altar á Jehová, que le había aparecido.
Abram khaeah Angraeng angphong moe, hae prae hae na caanawk khaeah ka paek han, tiah a naa. To pongah anih khaeah amtueng, Angraeng hanah to ahmuen ah hmaicam maeto a sak pae.
8 Y pasóse de allí á un monte al oriente de Bethel, y tendió su tienda, teniendo á Bethel al occidente y Hai al oriente: y edificó allí altar á Jehová, é invocó el nombre de Jehová.
Anih loe to ahmuen hoiah angthawk moe, Bethel ni angyae bang kaom mae ah caeh pacoengah, ni duembang kaom Bethel vangpui hoi ni angyae bang kaom Ai vangpui salakah, kahni im to a sak; to ahmuen ah Angraeng khaeah hmaicam maeto a sak moe, Angraeng ih ahmin to palawk.
9 Y movió Abram [de allí], caminando y yendo hacia el Mediodía.
Abram loe to ahmuen hoiah angthawk let moe, aloih bangah caeh tatuk.
10 Y hubo hambre en la tierra, y descendió Abram á Egipto para peregrinar allá; porque era grande el hambre en la tierra.
To nathuem ah Kanaan prae thungah khokhahaih to oh; prae thungah khokha nung parai pongah, Abram loe Izip prae ah khosak han caeh tathuk.
11 Y aconteció que cuando estaba para entrar en Egipto, dijo á Sarai su mujer: He aquí, ahora conozco que eres mujer hermosa de vista;
Izip prae thung akun tom naah, a zu Sarai khaeah, Nang loe kranghoih nongpata ah na oh, tito ka panoek;
12 Y será que cuando te habrán visto los Egipcios, dirán: Su mujer es: y me matarán á mí, y á ti te reservarán la vida.
Izip kaminawk mah nang ang hnuk o naah, Hae nongpata loe anih ih zu ni, tiah thui o tih; nihcae kai hae na hum o ueloe, nang loe na loih o sak tih.
13 Ahora pues, di que eres mi hermana, para que yo haya bien por causa tuya, y viva mi alma por amor de ti.
To pongah kai loe anih ih tanuh ni, tiah thui ah; to tiah ni nang rang hoiah kai hae kahoih ah na khenzawn o ueloe, ka hinghaih loih tih, tiah a naa.
14 Y aconteció que, como entró Abram en Egipto, los Egipcios vieron la mujer que era hermosa en gran manera.
Abram Izip prae thung akun naah, Izip kaminawk mah anih ih zu to kranghoih parai ah hnuk o.
15 Viéronla también los príncipes de Faraón, y se la alabaron; y fué llevada la mujer á casa de Faraón:
Faro ih angraengnawk mah anih to hnuk o naah, Faro khaeah thuih pae o, nongpata to Faro siangpahrang im ah caeh o haih.
16 E hizo bien á Abram por causa de ella; y tuvo ovejas, y vacas, y asnos, y siervos, y criadas, y asnas y camellos.
Anih pongah Abram to Faro mah kahoih ah khetzawn; Abram hanah tuunawk, maitaw taenawk, laa hrang ataenawk, tamna nongpanawk hoi tamna nongpatanawk, laa hrang amnonawk hoi kaengkuu hrangnawk to a paek.
17 Mas Jehová hirió á Faraón y á su casa con grandes plagas, por causa de Sarai mujer de Abram.
Toe Abram ih zu Sarai pongah, Angraeng mah Faro hoi a imthung takoh nuiah kasae nathaih to phaksak.
18 Entonces Faraón llamó á Abram, y le dijo: ¿Qué es esto que has hecho conmigo? ¿Por qué no me declaraste que era tu mujer?
To pongah Faro mah Abram to kawk moe, Tipongah hae tiah nang sak loe? Tipongah anih loe ka zu ni, tiah nang thui ai loe? tiah a naa.
19 ¿Por qué dijiste: Es mi hermana? poniéndome en ocasión de tomarla para mí por mujer? Ahora pues, he aquí tu mujer, tómala y vete.
Tikhoe anih loe ka tanuh ni, tiah nang thuih moe, ka zu ah nang laksak loe? To pongah vaihi na zu hae lah loe, caeh lai ah, tiah a naa.
20 Entonces Faraón dió orden á [sus] gentes acerca de Abram; y le acompañaron, y á su mujer con todo lo que tenía.
Abram kawng pongah Faro mah angmah ih kaminawk khaeah thuih pae ih lok baktih toengah, nihcae mah Abram to a zu hoi a tawnh ih hmuennawk hoi nawnto patoeh o ving.

< Génesis 12 >