Hechos 4
1 Y HABLANDO ellos al pueblo, sobrevinieron los sacerdotes, y el magistrado del templo, y los Saduceos,
யஸ்மிந் ஸமயே பிதரயோஹநௌ லோகாந் உபதி³ஸ²தஸ்தஸ்மிந் ஸமயே யாஜகா மந்தி³ரஸ்ய ஸேநாபதய: ஸிதூ³கீக³ணஸ்²ச
2 Resentidos de que enseñasen al pueblo, y anunciasen en Jesús la resurrección de los muertos.
தயோர் உபதே³ஸ²கரணே க்²ரீஷ்டஸ்யோத்தா²நம் உபலக்ஷ்ய ஸர்வ்வேஷாம்’ ம்ரு’தாநாம் உத்தா²நப்ரஸ்தாவே ச வ்யக்³ரா: ஸந்தஸ்தாவுபாக³மந்|
3 Y les echaron mano, y los pusieron en la cárcel hasta el día siguiente; porque era ya tarde.
தௌ த்⁴ரு’த்வா தி³நாவஸாநகாரணாத் பரதி³நபர்ய்யநந்தம்’ ருத்³த்⁴வா ஸ்தா²பிதவந்த: |
4 Mas muchos de los que habían oído la palabra, creyeron; y fué el número de los varones como cinco mil.
ததா²பி யே லோகாஸ்தயோருபதே³ஸ²ம் அஸ்²ரு’ண்வந் தேஷாம்’ ப்ராயேண பஞ்சஸஹஸ்ராணி ஜநா வ்யஸ்²வஸந்|
5 Y aconteció al día siguiente, que se juntaron en Jerusalem los príncipes de ellos, y los ancianos, y los escribas;
பரே(அ)ஹநி அதி⁴பதய: ப்ராசீநா அத்⁴யாபகாஸ்²ச ஹாநநநாமா மஹாயாஜக:
6 Y Anás, príncipe de los sacerdotes, y Caifás, y Juan y Alejandro, y todos los que eran del linaje sacerdotal;
கியபா² யோஹந் ஸிகந்த³ர இத்யாத³யோ மஹாயாஜகஸ்ய ஜ்ஞாதய: ஸர்வ்வே யிரூஸா²லம்நக³ரே மிலிதா: |
7 Y haciéndolos presentar en medio, les preguntaron: ¿Con qué potestad, ó en qué nombre, habéis hecho vosotros esto?
அநந்தரம்’ ப்ரேரிதௌ மத்⁴யே ஸ்தா²பயித்வாப்ரு’ச்ச²ந் யுவாம்’ கயா ஸ²க்தயா வா கேந நாம்நா கர்ம்மாண்யேதாநி குருத²: ?
8 Entonces Pedro, lleno del Espíritu Santo, les dijo: Príncipes del pueblo, y ancianos de Israel:
ததா³ பிதர: பவித்ரேணாத்மநா பரிபூர்ண: ஸந் ப்ரத்யவாதீ³த், ஹே லோகாநாம் அதி⁴பதிக³ண ஹே இஸ்ராயேலீயப்ராசீநா: ,
9 Pues que somos hoy demandados acerca del beneficio hecho á un hombre enfermo, de qué manera éste haya sido sanado,
ஏதஸ்ய து³ர்ப்³ப³லமாநுஷஸ்ய ஹிதம்’ யத் கர்ம்மாக்ரியத, அர்தா²த், ஸ யேந ப்ரகாரேண ஸ்வஸ்தோ²ப⁴வத் தச்சேத்³ அத்³யாவாம்’ ப்ரு’ச்ச²த²,
10 Sea notorio á todos vosotros, y á todo el pueblo de Israel, que en el nombre de Jesucristo de Nazaret, al que vosotros crucificasteis y Dios le resucitó de los muertos, por él este hombre está en vuestra presencia sano.
தர்ஹி ஸர்வ்வ இஸ்ராயேலீயலோகா யூயம்’ ஜாநீத நாஸரதீயோ யோ யீஸு²க்²ரீஷ்ட: க்ருஸே² யுஷ்மாபி⁴ரவித்⁴யத யஸ்²சேஸ்²வரேண ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பித: , தஸ்ய நாம்நா ஜநோயம்’ ஸ்வஸ்த²: ஸந் யுஷ்மாகம்’ ஸம்முகே² ப்ரோத்திஷ்ட²தி|
11 Este es la piedra reprobada de vosotros los edificadores, la cual es puesta por cabeza del ángulo.
நிசேத்ரு’பி⁴ ர்யுஷ்மாபி⁴ரயம்’ ய: ப்ரஸ்தரோ(அ)வஜ்ஞாதோ(அ)ப⁴வத் ஸ ப்ரதா⁴நகோணஸ்ய ப்ரஸ்தரோ(அ)ப⁴வத்|
12 Y en ningún otro hay salud; porque no hay otro nombre debajo del cielo, dado á los hombres, en que podamos ser salvos.
தத்³பி⁴ந்நாத³பராத் கஸ்மாத³பி பரித்ராணம்’ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி, யேந த்ராணம்’ ப்ராப்யேத பூ⁴மண்ட³லஸ்யலோகாநாம்’ மத்⁴யே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ கிமபி நாம நாஸ்தி|
13 Entonces viendo la constancia de Pedro y de Juan, sabido que eran hombres sin letras é ignorantes, se maravillaban; y les conocían que habían estado con Jesús.
ததா³ பிதரயோஹநோரேதாத்³ரு’ஸீ²ம் அக்ஷேப⁴தாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாவவித்³வாம்’ஸௌ நீசலோகாவிதி பு³த்³த்⁴வா ஆஸ்²சர்ய்யம் அமந்யந்த தௌ ச யீஸோ²: ஸங்கி³நௌ ஜாதாவிதி ஜ்ஞாதும் அஸ²க்நுவந்|
14 Y viendo al hombre que había sido sanado, que estaba con ellos, no podían decir nada en contra.
கிந்து தாப்⁴யாம்’ ஸார்த்³த⁴ம்’ தம்’ ஸ்வஸ்த²மாநுஷம்’ திஷ்ட²ந்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தே காமப்யபராம் ஆபத்திம்’ கர்த்தம்’ நாஸ²க்நுந்|
15 Mas les mandaron que se saliesen fuera del concilio; y conferían entre sí,
ததா³ தே ஸபா⁴த: ஸ்தா²நாந்தரம்’ க³ந்தும்’ தாந் ஆஜ்ஞாப்ய ஸ்வயம்’ பரஸ்பரம் இதி மந்த்ரணாமகுர்வ்வந்
16 Diciendo: ¿Qué hemos de hacer á estos hombres? porque de cierto, señal manifiesta ha sido hecha por ellos, notoria á todos los que moran en Jerusalem, y no lo podemos negar.
தௌ மாநவௌ ப்ரதி கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? தாவேகம்’ ப்ரஸித்³த⁴ம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம க்ரு’தவந்தௌ தத்³ யிரூஸா²லம்நிவாஸிநாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ ஸமீபே ப்ராகாஸ²த தச்ச வயமபஹ்நோதும்’ ந ஸ²க்நும: |
17 Todavía, porque no se divulgue más por el pueblo, amenacémoslos que no hablen de aquí adelante á hombre alguno en este nombre.
கிந்து லோகாநாம்’ மத்⁴யம் ஏதத்³ யதா² ந வ்யாப்நோதி தத³ர்த²ம்’ தௌ ப⁴யம்’ ப்ரத³ர்ஸ்²ய தேந நாம்நா கமபி மநுஷ்யம்’ நோபதி³ஸ²தம் இதி த்³ரு’ட⁴ம்’ நிஷேதா⁴ம: |
18 Y llamándolos, les intimaron que en ninguna manera hablasen ni enseñasen en el nombre de Jesús.
ததஸ்தே ப்ரேரிதாவாஹூய ஏததா³ஜ்ஞாபயந் இத: பரம்’ யீஸோ² ர்நாம்நா கதா³பி காமபி கதா²ம்’ மா கத²யதம்’ கிமபி நோபதி³ஸ²ஞ்ச|
19 Entonces Pedro y Juan, respondiendo, les dijeron: Juzgad si es justo delante de Dios obedecer antes á vosotros que á Dios:
தத: பிதரயோஹநௌ ப்ரத்யவத³தாம் ஈஸ்²வரஸ்யாஜ்ஞாக்³ரஹணம்’ வா யுஷ்மாகம் ஆஜ்ஞாக்³ரஹணம் ஏதயோ ர்மத்⁴யே ஈஸ்²வரஸ்ய கோ³சரே கிம்’ விஹிதம்’? யூயம்’ தஸ்ய விவேசநாம்’ குருத|
20 Porque no podemos dejar de decir lo que hemos visto y oído.
வயம்’ யத்³ அபஸ்²யாம யத³ஸ்²ரு’ணும ச தந்ந ப்ரசாரயிஷ்யாம ஏதத் கதா³பி ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
21 Ellos entonces los despacharon amenazándolos, no hallando ningún modo de castigarlos, por causa del pueblo; porque todos glorificaban á Dios de lo que había sido hecho.
யத³க⁴டத தத்³ த்³ரு’ஷ்டா ஸர்வ்வே லோகா ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் அந்வவத³ந் தஸ்மாத் லோகப⁴யாத் தௌ த³ண்ட³யிதும்’ கமப்யுபாயம்’ ந ப்ராப்ய தே புநரபி தர்ஜயித்வா தாவத்யஜந்|
22 Porque el hombre en quien había sido hecho este milagro de sanidad, era de más de cuarenta años.
யஸ்ய மாநுஷஸ்யைதத் ஸ்வாஸ்த்²யகரணம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்மாக்ரியத தஸ்ய வயஸ்²சத்வாரிம்’ஸ²த்³வத்ஸரா வ்யதீதா: |
23 Y sueltos, vinieron á los suyos, y contaron todo lo que los príncipes de los sacerdotes y los ancianos les habían dicho.
தத: பரம்’ தௌ விஸ்ரு’ஷ்டௌ ஸந்தௌ ஸ்வஸங்கி³நாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா ப்ரதா⁴நயாஜகை: ப்ராசீநலோகைஸ்²ச ப்ரோக்தா: ஸர்வ்வா: கதா² ஜ்ஞாபிதவந்தௌ|
24 Y ellos, habiéndolo oído, alzaron unánimes la voz á Dios, y dijeron: Señor, tú eres el Dios que hiciste el cielo y la tierra, la mar, y todo lo que en ellos hay;
தச்ச்²ருத்வா ஸர்வ்வ ஏகசித்தீபூ⁴ய ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ப்ரோச்சைரேதத் ப்ரார்த²யந்த, ஹே ப்ரபோ⁴ க³க³ணப்ரு’தி²வீபயோதீ⁴நாம்’ தேஷு ச யத்³யத்³ ஆஸ்தே தேஷாம்’ ஸ்ரஷ்டேஸ்²வரஸ்த்வம்’|
25 Que por boca de David, tu siervo, dijiste: ¿Por qué han bramado las gentes, y los pueblos han pensado cosas vanas?
த்வம்’ நிஜஸேவகேந தா³யூதா³ வாக்யமித³ம் உவசித², மநுஷ்யா அந்யதே³ஸீ²யா: குர்வ்வந்தி கலஹம்’ குத: | லோகா: ஸர்வ்வே கிமர்த²ம்’ வா சிந்தாம்’ குர்வ்வந்தி நிஷ்ப²லாம்’|
26 Asistieron los reyes de la tierra, y los príncipes se juntaron en uno contra el Señor, y contra su Cristo.
பரமேஸ²ஸ்ய தேநைவாபி⁴ஷிக்தஸ்ய ஜநஸ்ய ச| விருத்³த⁴மபி⁴திஷ்ட²ந்தி ப்ரு’தி²வ்யா: பதய: குத: ||
27 Porque verdaderamente se juntaron en esta ciudad contra tu santo Hijo Jesús, al cual ungiste, Herodes y Poncio Pilato, con los Gentiles y los pueblos de Israel,
ப²லதஸ்தவ ஹஸ்தேந மந்த்ரணயா ச பூர்வ்வ யத்³யத் ஸ்தி²ரீக்ரு’தம்’ தத்³ யதா² ஸித்³த⁴ம்’ ப⁴வதி தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ யம் அதி²ஷிக்தவாந் ஸ ஏவ பவித்ரோ யீஸு²ஸ்தஸ்ய ப்ராதிகூல்யேந ஹேரோத்³ பந்தீயபீலாதோ
28 Para hacer lo que tu mano y tu consejo habían antes determinado que había de ser hecho.
(அ)ந்யதே³ஸீ²யலோகா இஸ்ராயேல்லோகாஸ்²ச ஸர்வ்வ ஏதே ஸபா⁴யாம் அதிஷ்ட²ந்|
29 Y ahora, Señor, mira sus amenazas, y da á tus siervos que con toda confianza hablen tu palabra;
ஹே பரமேஸ்²வர அது⁴நா தேஷாம்’ தர்ஜநம்’ க³ர்ஜநஞ்ச ஸ்²ரு’ணு;
30 Que extiendas tu mano á que sanidades, y milagros, y prodigios sean hechos por el nombre de tu santo Hijo Jesús.
ததா² ஸ்வாஸ்த்²யகரணகர்ம்மணா தவ பா³ஹுப³லப்ரகாஸ²பூர்வ்வகம்’ தவ ஸேவகாந் நிர்ப⁴யேந தவ வாக்யம்’ ப்ரசாரயிதும்’ தவ பவித்ரபுத்ரஸ்ய யீஸோ² ர்நாம்நா ஆஸ்²சர்ய்யாண்யஸம்ப⁴வாநி ச கர்ம்மாணி கர்த்துஞ்சாஜ்ஞாபய|
31 Y como hubieron orado, el lugar en que estaban congregados tembló; y todos fueron llenos del Espíritu Santo, y hablaron la palabra de Dios con confianza.
இத்த²ம்’ ப்ரார்த²நயா யத்ர ஸ்தா²நே தே ஸபா⁴யாம் ஆஸந் தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ராகம்பத; தத: ஸர்வ்வே பவித்ரேணாத்மநா பரிபூர்ணா: ஸந்த ஈஸ்²வரஸ்ய கதா²ம் அக்ஷோபே⁴ண ப்ராசாரயந்|
32 Y la multitud de los que habían creído era de un corazón y un alma: y ninguno decía ser suyo algo de lo que poseía; mas todas las cosas les eran comunes.
அபரஞ்ச ப்ரத்யயகாரிலோகஸமூஹா ஏகமநஸ ஏகசித்தீபூ⁴ய ஸ்தி²தா: | தேஷாம்’ கேபி நிஜஸம்பத்திம்’ ஸ்வீயாம்’ நாஜாநந் கிந்து தேஷாம்’ ஸர்வ்வா: ஸம்பத்த்ய: ஸாதா⁴ரண்யேந ஸ்தி²தா: |
33 Y los apóstoles daban testimonio de la resurrección del Señor Jesús con gran esfuerzo; y gran gracia era en todos ellos.
அந்யச்ச ப்ரேரிதா மஹாஸ²க்திப்ரகாஸ²பூர்வ்வகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²ருத்தா²நே ஸாக்ஷ்யம் அத³து³: , தேஷு ஸர்வ்வேஷு மஹாநுக்³ரஹோ(அ)ப⁴வச்ச|
34 Que ningún necesitado había entre ellos: porque todos los que poseían heredades ó casas, vendiéndolas, traían el precio de lo vendido,
தேஷாம்’ மத்⁴யே கஸ்யாபி த்³ரவ்யந்யூநதா நாப⁴வத்³ யதஸ்தேஷாம்’ க்³ரு’ஹபூ⁴ம்யாத்³யா யா: ஸம்பத்தய ஆஸந் தா விக்ரீய
35 Y lo ponían á los pies de los apóstoles; y era repartido á cada uno según que había menester.
தந்மூல்யமாநீய ப்ரேரிதாநாம்’ சரணேஷு தை: ஸ்தா²பிதம்’; தத: ப்ரத்யேகஸ²: ப்ரயோஜநாநுஸாரேண த³த்தமப⁴வத்|
36 Entonces José, que fué llamado de los apóstoles por sobrenombre, Bernabé, (que es interpretado, Hijo de consolación) Levita, natural de Cipro,
விஸே²ஷத: குப்ரோபத்³வீபீயோ யோஸிநாமகோ லேவிவம்’ஸ²ஜாத ஏகோ ஜநோ பூ⁴ம்யதி⁴காரீ, யம்’ ப்ரேரிதா ப³ர்ணப்³பா³ அர்தா²த் ஸாந்த்வநாதா³யக இத்யுக்த்வா ஸமாஹூயந்,
37 Como tuviese una heredad, la vendió, y trajo el precio, y púsolo á los pies de los apóstoles.
ஸ ஜநோ நிஜபூ⁴மிம்’ விக்ரீய தந்மூல்யமாநீய ப்ரேரிதாநாம்’ சரணேஷு ஸ்தா²பிதவாந்|
