Hechos 23

1 ENTONCES Pablo, poniendo los ojos en el concilio, dice: Varones hermanos, yo con toda buena conciencia he conversado delante de Dios hasta el día de hoy.

សភាសទ្លោកាន៑ ប្រតិ បៅលោៜនន្យទ្ឫឞ្ដ្យា បឝ្យន៑ អកថយត៑, ហេ ភ្រាត្ឫគណា អទ្យ យាវត៑ សរលេន សវ៌្វាន្តះករណេនេឝ្វរស្យ សាក្ឞាទ៑ អាចរាមិ។

2 El príncipe de los sacerdotes, Ananías, mandó entonces á los que estaban delante de él, que le hiriesen en la boca.

អនេន ហនានីយនាមា មហាយាជកស្តំ កបោលេ ចបេដេនាហន្តុំ សមីបស្ថលោកាន៑ អាទិឞ្ដវាន៑។

3 Entonces Pablo le dijo: Herirte ha Dios, pared blanqueada: ¿y estás tú sentado para juzgarme conforme á la ley, y contra la ley me mandas herir?

តទា បៅលស្តមវទត៑, ហេ ពហិឞ្បរិឞ្ក្ឫត, ឦឝ្វរស្ត្វាំ ប្រហត៌្តុម៑ ឧទ្យតោស្តិ, យតោ វ្យវស្ថានុសារេណ វិចារយិតុម៑ ឧបវិឝ្យ វ្យវស្ថាំ លង្ឃិត្វា មាំ ប្រហត៌្តុម៑ អាជ្ញាបយសិ។

4 Y los que estaban presentes dijeron: ¿Al sumo sacerdote de Dios maldices?

តតោ និកដស្ថា លោកា អកថយន៑, ត្វំ កិម៑ ឦឝ្វរស្យ មហាយាជកំ និន្ទសិ?

5 Y Pablo dijo: No sabía, hermanos, que era el sumo sacerdote; pues escrito está: Al príncipe de tu pueblo no maldecirás.

តតះ បៅលះ ប្រតិភាឞិតវាន៑ ហេ ភ្រាត្ឫគណ មហាយាជក ឯឞ ឥតិ ន ពុទ្ធំ មយា តទន្យច្ច ស្វលោកានាម៑ អធិបតិំ ប្រតិ ទុវ៌្វាក្យំ មា កថយ, ឯតាទ្ឫឝី លិបិរស្តិ។

6 Entonces Pablo, sabiendo que la una parte era de Saduceos, y la otra de Fariseos, clamó en el concilio: Varones hermanos, yo soy Fariseo, hijo de Fariseo: de la esperanza y de la resurrección de los muertos soy yo juzgado.

អនន្តរំ បៅលស្តេឞាម៑ អទ៌្ធំ សិទូកិលោកា អទ៌្ធំ ផិរូឝិលោកា ឥតិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ប្រោច្ចៃះ សភាស្ថលោកាន៑ អវទត៑ ហេ ភ្រាត្ឫគណ អហំ ផិរូឝិមតាវលម្ពី ផិរូឝិនះ សត្នានឝ្ច, ម្ឫតលោកានាម៑ ឧត្ថានេ ប្រត្យាឝាករណាទ៑ អហមបវាទិតោស្មិ។

7 Y como hubo dicho esto, fué hecha disensión entre los Fariseos y los Saduceos; y la multitud fué dividida.

ឥតិ កថាយាំ កថិតាយាំ ផិរូឝិសិទូកិនោះ បរស្បរំ ភិន្នវាក្យត្វាត៑ សភាយា មធ្យេ ទ្វៅ សំឃៅ ជាតៅ។

8 Porque los Saduceos dicen que no hay resurrección, ni ángel, ni espíritu; mas los Fariseos confiesan ambas cosas.

យតះ សិទូកិលោកា ឧត្ថានំ ស្វគ៌ីយទូតា អាត្មានឝ្ច សវ៌្វេឞាម៑ ឯតេឞាំ កមបិ ន មន្យន្តេ, កិន្តុ ផិរូឝិនះ សវ៌្វម៑ អង្គីកុវ៌្វន្តិ។

9 Y levantóse un gran clamor: y levantándose los escribas de la parte de los Fariseos, contendían diciendo: Ningún mal hallamos en este hombre; que si espíritu le ha hablado, ó ángel, no resistamos á Dios.

តតះ បរស្បរម៑ អតិឝយកោលាហលេ សមុបស្ថិតេ ផិរូឝិនាំ បក្ឞីយាះ សភាស្ថា អធ្យាបកាះ ប្រតិបក្ឞា ឧត្តិឞ្ឋន្តោ ៜកថយន៑, ឯតស្យ មានវស្យ កមបិ ទោឞំ ន បឝ្យាមះ; យទិ កឝ្ចិទ៑ អាត្មា វា កឝ្ចិទ៑ ទូត ឯនំ ប្រត្យាទិឝត៑ តហ៌ិ វយម៑ ឦឝ្វរស្យ ប្រាតិកូល្យេន ន យោត្ស្យាមះ។

10 Y habiendo grande disensión, el tribuno, teniendo temor de que Pablo fuese despedazado de ellos, mandó venir soldados, y arrebatarle de en medio de ellos, y llevarle á la fortaleza.

តស្មាទ៑ អតីវ ភិន្នវាក្យត្វេ សតិ តេ បៅលំ ខណ្ឌំ ខណ្ឌំ ករិឞ្យន្តីត្យាឝង្កយា សហស្រសេនាបតិះ សេនាគណំ តត្ស្ថានំ យាតុំ សភាតោ ពលាត៑ បៅលំ ធ្ឫត្វា ទុគ៌ំ នេតញ្ចាជ្ញាបយត៑។

11 Y la noche siguiente, presentándosele el Señor, le dijo: Confía, Pablo; que como has testificado de mí en Jerusalem, así es menester testifiques también en Roma.

រាត្រោ ប្រភុស្តស្យ សមីបេ តិឞ្ឋន៑ កថិតវាន៑ ហេ បៅល និព៌្ហយោ ភវ យថា យិរូឝាលម្នគរេ មយិ សាក្ឞ្យំ ទត្តវាន៑ តថា រោមានគរេបិ ត្វយា ទាតវ្យម៑។

12 Y venido el día, algunos de los Judíos se juntaron, é hicieron voto bajo de maldición, diciendo que ni comerían ni beberían hasta que hubiesen muerto á Pablo.

ទិនេ សមុបស្ថិតេ សតិ កិយន្តោ យិហូទីយលោកា ឯកមន្ត្រណាះ សន្តះ បៅលំ ន ហត្វា ភោជនបានេ ករិឞ្យាម ឥតិ ឝបថេន ស្វាន៑ អពធ្នន៑។

13 Y eran más de cuarenta los que habían hecho esta conjuración;

ចត្វារិំឝជ្ជនេភ្យោៜធិកា លោកា ឥតិ បណម៑ អកុវ៌្វន៑។

14 Los cuales se fueron á los príncipes de los sacerdotes y á los ancianos, y dijeron: Nosotros hemos hecho voto debajo de maldición, que no hemos de gustar nada hasta que hayamos muerto á Pablo.

តេ មហាយាជកានាំ ប្រាចីនលោកានាញ្ច សមីបំ គត្វា កថយន៑, វយំ បៅលំ ន ហត្វា កិមបិ ន ភោក្ឞ្យាមហេ ទ្ឫឍេនានេន ឝបថេន ពទ្ធ្វា អភវាម។

15 Ahora pues, vosotros, con el concilio, requerid al tribuno que le saque mañana á vosotros como que queréis entender de él alguna cosa más cierta; y nosotros, antes que él llegue, estaremos aparejados para matarle.

អតឯវ សាម្ប្រតំ សភាសទ្លោកៃះ សហ វយំ តស្មិន៑ កញ្ចិទ៑ វិឝេឞវិចារំ ករិឞ្យាមស្តទត៌្ហំ ភវាន៑ ឝ្វោ ៜស្មាកំ សមីបំ តម៑ អានយត្វិតិ សហស្រសេនាបតយេ និវេទនំ កុរុត តេន យុឞ្មាកំ សមីបំ ឧបស្ថិតេះ បូវ៌្វំ វយំ តំ ហន្តុ សជ្ជិឞ្យាម។

16 Entonces un hijo de la hermana de Pablo, oyendo las asechanzas, fué, y entró en la fortaleza, y dió aviso á Pablo.

តទា បៅលស្យ ភាគិនេយស្តេឞាមិតិ មន្ត្រណាំ វិជ្ញាយ ទុគ៌ំ គត្វា តាំ វាត៌្តាំ បៅលម៑ ឧក្តវាន៑។

17 Y Pablo, llamando á uno de los centuriones, dice: Lleva á este mancebo al tribuno, porque tiene cierto aviso que darle.

តស្មាត៑ បៅល ឯកំ ឝតសេនាបតិម៑ អាហូយ វាក្យមិទម៑ ភាឞិតវាន៑ សហស្រសេនាបតេះ សមីបេៜស្យ យុវមនុឞ្យស្យ កិញ្ចិន្និវេទនម៑ អាស្តេ, តស្មាត៑ តត្សវិធម៑ ឯនំ នយ។

18 El entonces tomándole, le llevó al tribuno, y dijo: El preso Pablo, llamándome, me rogó que trajese á ti este mancebo, que tiene algo que hablarte.

តតះ ស តមាទាយ សហស្រសេនាបតេះ សមីបម៑ ឧបស្ថាយ កថិតវាន៑, ភវតះ សមីបេៜស្យ កិមបិ និវេទនមាស្តេ តស្មាត៑ ពន្ទិះ បៅលោ មាមាហូយ ភវតះ សមីបម៑ ឯនម៑ អានេតុំ ប្រាត៌្ហិតវាន៑។

19 Y el tribuno, tomándole de la mano y retirándose aparte, le preguntó: ¿Qué es lo que tienes que decirme?

តទា សហស្រសេនាបតិស្តស្យ ហស្តំ ធ្ឫត្វា និជ៌នស្ថានំ នីត្វា ប្ឫឞ្ឋវាន៑ តវ កិំ និវេទនំ? តត៑ កថយ។

20 Y él dijo: Los Judíos han concertado rogarte que mañana saques á Pablo al concilio, como que han de inquirir de él alguna cosa más cierta.

តតះ សោកថយត៑, យិហូទីយលាកាះ បៅលេ កមបិ វិឝេឞវិចារំ ឆលំ ក្ឫត្វា តំ សភាំ នេតុំ ភវតះ សមីបេ និវេទយិតុំ អមន្ត្រយន៑។

21 Mas tú no los creas; porque más de cuarenta hombres de ellos le acechan, los cuales han hecho voto debajo de maldición, de no comer ni beber hasta que le hayan muerto; y ahora están apercibidos esperando tu promesa.

កិន្តុ មវតា តន្ន ស្វីកត៌្តវ្យំ យតស្តេឞាំ មធ្យេវត៌្តិនឝ្ចត្វារិំឝជ្ជនេភ្យោ ៜធិកលោកា ឯកមន្ត្រណា ភូត្វា បៅលំ ន ហត្វា ភោជនំ បានញ្ច ន ករិឞ្យាម ឥតិ ឝបថេន ពទ្ធាះ សន្តោ ឃាតកា ឥវ សជ្ជិតា ឥទានីំ កេវលំ ភវតោ ៜនុមតិម៑ អបេក្ឞន្តេ។

22 Entonces el tribuno despidió al mancebo, mandándole que á nadie dijese que le había dado aviso de esto.

យាមិមាំ កថាំ ត្វំ និវេទិតវាន៑ តាំ កស្មៃចិទបិ មា កថយេត្យុក្ត្វា សហស្រសេនាបតិស្តំ យុវានំ វិស្ឫឞ្ដវាន៑។

23 Y llamados dos centuriones, mandó que apercibiesen para la hora tercia de la noche doscientos soldados, que fuesen hasta Cesarea, y setenta de á caballo, y doscientos lanceros;

អនន្តរំ សហស្រសេនាបតិ រ្ទ្វៅ ឝតសេនាបតី អាហូយេទម៑ អាទិឝត៑, យុវាំ រាត្រៅ ប្រហរៃកាវឝិឞ្ដាយាំ សត្យាំ កៃសរិយានគរំ យាតុំ បទាតិសៃន្យានាំ ទ្វេ ឝតេ ឃោដការោហិសៃន្យានាំ សប្តតិំ ឝក្តិធារិសៃន្យានាំ ទ្វេ ឝតេ ច ជនាន៑ សជ្ជិតាន៑ កុរុតំ។

24 Y que aparejasen cabalgaduras en que poniendo á Pablo, le llevasen en salvo á Félix el Presidente.

បៅលម៑ អារោហយិតុំ ផីលិក្ឞាធិបតេះ សមីបំ និវ៌្វិឃ្នំ នេតុញ្ច វាហនានិ សមុបស្ថាបយតំ។

25 Y escribió una carta en estos términos:

អបរំ ស បត្រំ លិខិត្វា ទត្តវាន៑ តល្លិខិតមេតត៑,

26 Claudio Lisias al excelentísimo gobernador Félix: Salud.

មហាមហិមឝ្រីយុក្តផីលិក្ឞាធិបតយេ ក្លៅទិយលុឞិយស្យ នមស្ការះ។

27 A este hombre, aprehendido de los Judíos, y que iban ellos á matar, libré yo acudiendo con la tropa, habiendo entendido que era Romano.

យិហូទីយលោកាះ បូវ៌្វម៑ ឯនំ មានវំ ធ្ឫត្វា ស្វហស្តៃ រ្ហន្តុម៑ ឧទ្យតា ឯតស្មិន្នន្តរេ សសៃន្យោហំ តត្រោបស្ថាយ ឯឞ ជនោ រោមីយ ឥតិ វិជ្ញាយ តំ រក្ឞិតវាន៑។

28 Y queriendo saber la causa por qué le acusaban, le llevé al concilio de ellos:

កិន្និមិត្តំ តេ តមបវទន្តេ តជ្ជ្ញាតុំ តេឞា សភាំ តមានាយិតវាន៑។

29 Y hallé que le acusaban de cuestiones de la ley de ellos, y que ningún crimen tenía digno de muerte ó de prisión.

តតស្តេឞាំ វ្យវស្ថាយា វិរុទ្ធយា កយាចន កថយា សោៜបវាទិតោៜភវត៑, កិន្តុ ស ឝ្ឫង្ខលពន្ធនាហ៌ោ វា ប្រាណនាឝាហ៌ោ ភវតីទ្ឫឝះ កោប្យបរាធោ មយាស្យ ន ទ្ឫឞ្ដះ។

30 Mas siéndome dado aviso de asechanzas que le habían aparejado los Judíos, luego al punto le he enviado á ti, intimando también á los acusadores que traten delante de ti lo que [tienen] contra él. Pásalo bien.

តថាបិ មនុឞ្យស្យាស្យ វធាត៌្ហំ យិហូទីយា ឃាតកាឥវ សជ្ជិតា ឯតាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា តត្ក្ឞណាត៑ តវ សមីបមេនំ ប្រេឞិតវាន៑ អស្យាបវាទកាំឝ្ច តវ សមីបំ គត្វាបវទិតុម៑ អាជ្ញាបយម៑។ ភវតះ កុឝលំ ភូយាត៑។

31 Y los soldados, tomando á Pablo como les era mandado, lleváronle de noche á Antipatris.

សៃន្យគណ អាជ្ញានុសារេណ បៅលំ គ្ឫហីត្វា តស្យាំ រជន្យាម៑ អាន្តិបាត្រិនគរម៑ អានយត៑។

32 Y al día siguiente, dejando á los de á caballo que fuesen con él, se volvieron á la fortaleza.

បរេៜហនិ តេន សហ យាតុំ ឃោដការូឍសៃន្យគណំ ស្ថាបយិត្វា បរាវ្ឫត្យ ទុគ៌ំ គតវាន៑។

33 Y como llegaron á Cesarea, y dieron la carta al gobernador, presentaron también á Pablo delante de él.

តតះ បរេ ឃោដការោហិសៃន្យគណះ កៃសរិយានគរម៑ ឧបស្ថាយ តត្បត្រម៑ អធិបតេះ ករេ សមប៌្យ តស្យ សមីបេ បៅលម៑ ឧបស្ថាបិតវាន៑។

34 Y el gobernador, leída la carta, preguntó de qué provincia era; y entendiendo que de Cilicia,

តទាធិបតិស្តត្បត្រំ បឋិត្វា ប្ឫឞ្ឋវាន៑ ឯឞ កិម្ប្រទេឝីយោ ជនះ? ស កិលិកិយាប្រទេឝីយ ឯកោ ជន ឥតិ ជ្ញាត្វា កថិតវាន៑,

35 Te oiré, dijo, cuando vinieren tus acusadores. Y mandó que le guardasen en el pretorio de Herodes.

តវាបវាទកគណ អាគតេ តវ កថាំ ឝ្រោឞ្យាមិ។ ហេរោទ្រាជគ្ឫហេ តំ ស្ថាបយិតុម៑ អាទិឞ្ដវាន៑។