< 1 Samuel 29 >
1 Y LOS Filisteos juntaron todos sus campos en Aphec; é Israel puso su campo junto á la fuente que está en Jezreel.
Muntina Philistine sepaiho Aphek a akikhom khom’un, chule Israel te sepai chu Jezreel twinah phung mun’ah akikhom uve.
2 Y reconociendo los príncipes de los Filisteos sus compañías de á ciento y de á mil hombres, David y los suyos iban en los postreros con Achîs.
Philistine lamkaihon, asepai teho loi jakhat loi, loi sangkhat khat in akhen un alamkaiyun, David chule a sepai teho Achish lengpa kom langa akijot un ahi.
3 Y dijeron los príncipes de los Filisteos: ¿Qué hacen aquí estos Hebreos? Y Achîs respondió á los príncipes de los Filisteos: ¿No es éste David, el siervo de Saúl rey de Israel, que ha estado conmigo algunos días ó algunos años, y no he hallado cosa en él desde el día que se pasó [á mí] hasta hoy?
Ahinlah Philistine gal lamkaihon, “Hebrew mite hohin hiche’a hi ipibolla hiuvem?” atiuve. Chuin Achish in, “Hichepa hi David, Israel mite lengpa Saul sohpa chu ahi. Amahi akum kum’a keitoh umkhom kahi lhonin, ahunglhun nia kipat, tuni chengeiyin athepmona imacha kamupoi,” ati.
4 Entonces los príncipes de los Filisteos se enojaron contra él, y dijéronle: Envía á este hombre, que se vuelva al lugar que le señalaste, y no venga con nosotros á la batalla, no sea que en la batalla se nos vuelva enemigo: porque ¿con qué cosa volvería [mejor] á la gracia de su señor que con las cabezas de estos hombres?
Ahinla Philistine lamkaiho chu alunghang un, “Nakhopi pehna a chun nungsol tan! Ama keihotoh galsat in konkhom thei pouvinte, ama galsatna mun’ah kilehei henlang Philistine mite eihin le sat kit u henlang, eiho luchang hijatpi hi kipoh henlang apupa toh kicham kit taleh, hiche tilouva aman thilpha abolthei ding adang ipi uma nangaitom?” atiuvin ahi.
5 ¿No es este David de quien cantaban en los corros, diciendo: Saúl hirió sus miles, y David sus diez miles?
“Hiche David kitipa hi hilou ham? Mihon la abol uva, ‘Saul in mi asang asang athat in, David in mi sangsom som in athat’e, tia kisei chu?
6 Y Achîs llamó á David, y díjole: Vive Jehová, que tú has sido recto, y que me ha parecido bien tu salida y entrada en el campo conmigo, y que ninguna cosa mala he hallado en ti desde el día que viniste á mí hasta hoy: mas en los ojos de los príncipes no agradas.
Hichun Achish lengpan achaina in akouvin David jah’ah, “Pakai hingjing mina kasei ahi, nangma keidin nakitah lheh jengin ahi. Keima gellin nangtoh galla ikon khom dingham kanati ahin, ajeh chu nahunglhun tilla kipat in tuni chan geijin nasuhkhel na imacha kamupon ahi. Ahivanginla Philistine lamkai len dangho nangma toh gal isat khom diu hi, anom pouvin ahi.
7 Vuélvete pues, y vete en paz; y no hagas lo malo en los ojos de los príncipes de los Filisteos.
Lungset tah in achunguva lungnom mo louvin, lungmong in inlama kile kit tan,” ati.
8 Y David respondió á Achîs: ¿Qué he hecho? ¿qué has hallado en tu siervo desde el día que estoy contigo hasta hoy, para que yo no vaya y pelee contra los enemigos de mi señor el rey?
Hichun David in, “Ipi kanabol khella hitobang thil soh ham? Nasohpa keima chunga hi ipi lung lhai louna namu doh’a ka pakai le ka lengpa toh, galmi ho kasat khom thei lou hitam?” ati.
9 Y Achîs respondió á David, y dijo: Yo sé que tú eres bueno en mis ojos, como un ángel de Dios; mas los príncipes de los Filisteos han dicho: No venga con nosotros á la batalla.
Ahinlah Achish in, “Keima tah mudol in, nangma hi Pakai vantil bangin nadih lheh jenge, ahinlah Philistine gal lamkai hon gal nasat khompi ding akichauvin ahi.
10 Levántate pues de mañana, tú y los siervos de tu señor que han venido contigo; y levantándoos de mañana, luego al amanecer partíos.
Hijeh chun, jingkah matah tengle kithou vinlang namiteho jouse toh neidalha tauvin,” ati.
11 Y levantóse David de mañana, él y los suyos, para irse y volverse á la tierra de los Filisteos; y los Filisteos fueron á Jezreel.
Hiti chun David le aloiteho akigong’un, Philistine gamsung adalha tauvin ahi. Hiche phat chun Philistine sepai hon Jezreel ajon tauvin ahi.