< Romanos 10 >
1 Hermanos, el deseo vehemente de mi corazón, y mi oración a Dios por Israel, es para su salvación.
Ⱪerindaxlar, yürǝk intizarim, xundaⱪla Hudaƣa yelinixim Israillarning ⱪutⱪuzuluxi üqündur.
2 Porque yo les doy testimonio, que a la verdad tienen zelo de Dios, mas no conforme a ciencia.
Qünki xuningƣa guwaⱨliⱪ berimǝnki, ularning Hudaƣa ⱨǝⱪiⱪǝtǝnmu ⱪizƣin intilixi bar, biraⱪ ularning intilixi ⱨǝⱪiⱪiy bilim üstigǝ ⱪurulƣan ǝmǝs.
3 Porque ignorando la justicia de Dios, y procurando de establecer la suya propia, no se han sujetado a la justicia de Dios.
Qünki ular Hudaning ⱨǝⱪⱪaniyliⱪini bilmigǝqkǝ, uning orniƣa ɵzlirining ⱨǝⱪⱪaniyliⱪini tiklǝxkǝ tirixip, Hudaning ⱨǝⱪⱪaniyliⱪiƣa boysunmidi.
4 Porque el fin de la ley es Cristo, para dar justicia a todo aquel que cree.
Qünki Tǝwrat ⱪanunining nixan-mǝⱪsiti Mǝsiⱨning Ɵzidur; xuning bilǝn etiⱪad ⱪilƣuqilarning ⱨǝrbiri üqün ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ bar boldi.
5 Porque Moisés describe así la justicia que es por la ley: Que el hombre que aquellas cosas hiciere, vivirá por ellas.
Qünki Tǝwrat ⱪanuniƣa ǝmǝl ⱪilixtin kǝlgǝn ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ ⱨǝⱪⱪidǝ Musa pǝyƣǝmbǝr mundaⱪ yazƣan; «Ⱪanunning ǝmrlirigǝ ǝmǝl ⱪilƣanlar xu ixliridin ⱨayatliⱪ tapidu».
6 Mas de la justicia que es por la fe, dice así: No digas en tu corazón: ¿Quién subirá al cielo? (esto es, para traer de lo alto a Cristo.)
Lekin etiⱪadtin bolƣan ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ mundaⱪ dǝydu: — «Kɵnglüngdǝ: — «Kim asmanƣa qiⱪar?» (yǝni «Kim Mǝsiⱨni asmandin elip qüxürǝr?»)
7 ¿O, quién descenderá al abismo? (esto es, para volver a traer a Cristo de los muertos.) (Abyssos )
wǝ yaki «Ⱨang tegigǝ kim qüxǝr?» (yǝni «Mǝsiⱨni ɵlümdin kim ⱪayturar?») — demigin». (Abyssos )
8 Mas ¿qué dice? Cercana te está la palabra, es a saber, en tu boca, y en tu corazón. Esta es la palabra de fe la cual predicamos:
Əmdi xu [ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ] nemǝ dǝydu? — «Sɵz-kalam sanga yeⱪindur, tilingda wǝ dilingdidur!» — bu sɵz-kalam dǝl biz jakarlaydiƣan etiⱪadning sɵzidur.
9 Que si confesares con tu boca al Señor Jesús, y creyeres en tu corazón que Dios le levantó de los muertos, serás salvo.
Demǝk, «Əysaning Rǝb ikǝnlikini aƣzing bilǝn etirap ⱪilsang wǝ ⱪǝlbingdǝ Hudaning uni ɵlüklǝr arisidin tirildürgǝnlikigǝ ixǝnsǝng, ⱪutⱪuzulisǝn»!
10 Porque con el corazón se cree para alcanzar justicia; y con la boca se hace confesión para salud.
Qünki insan ⱪǝlbidǝ etiⱪad ⱪilix bilǝn ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinidu, eƣizida etirap ⱪilix bilǝn nijatⱪa erixidu.
11 Porque la Escritura dice: Todo aquel que en él creyere, no será avergonzado.
Muⱪǝddǝs yazmilarda deyilgǝndǝk; «Uningƣa etiⱪad ⱪilƣuqining ⱨǝrbiri ⱨǝrgiz yǝrgǝ ⱪaritilmas».
12 Porque no hay diferencia entre el Judío y el Griego; porque uno mismo es el Señor de todos, rico para con todos los que le invocan.
Qünki bu jǝⱨǝttǝ Yǝⱨudiylar bilǝn Greklarning pǝrⱪi yoⱪ; ⱨǝr ikkisining Rǝbbi ⱨǝmmining Rǝbbidur wǝ Ɵzigǝ nida ⱪilƣanlarning ⱨǝmmisigǝ mol bayliⱪlirini ayimaydu.
13 Porque todo aquel que invocare el nombre del Señor, será salvo.
Qünki: «Kimdikim Rǝbning namini qaⱪirip nida ⱪilsa ⱪutⱪuzulidu».
14 ¿Cómo pues invocarán a aquel en el cual no han creído? ¿Y cómo creerán en aquel de quien no han oído? ¿Y cómo oirán si no hay quien les predique?
Lekin Rǝbgǝ ixǝnmigǝn kixi ⱪandaⱪmu Uningƣa nida ⱪilalisun? U toƣruluⱪ anglimiƣan kixi ⱪandaⱪmu Uningƣa ixǝnsun? Hux hǝwǝr jakarliƣuqi bolmisa, ular uni ⱪandaⱪmu angliyalisun?
15 ¿Y cómo predicarán si no fueren enviados? como está escrito: ¡Cuán hermosos son los pies de los que anuncian el evangelio de la paz, de los que traen la buena nueva de los bienes!
Xu jakarliƣuqilar ǝwǝtilmigǝn bolsa, hux hǝwǝrni ⱪandaⱪmu yǝtküzǝlisun? Muⱪǝddǝs yazmilarda yezilƣinidǝk: «Aman-hatirjǝmlik toƣruluⱪ hux hǝwǝrni, bǝht-saadǝt toƣruluⱪ hux hǝwǝrni yǝtküzgǝnlǝrning ayaƣliri nemidegǝn güzǝl-ⱨǝ!».
16 Mas no todos obedecieron al evangelio; porque Isaías dice: Señor, ¿quién creyó nuestro dicho?
Biraⱪ, huddi Yǝxaya [pǝyƣǝmbǝrning] «I Pǝrwǝrdigar, bizning hǝwirimizgǝ kimmu ixǝndi?» deginidǝk ⱨǝmmǝ adǝm hux hǝwǝrgǝ itaǝt ⱪilƣan ǝmǝs.
17 Luego la fe es por el oír, y el oír por la palabra de Dios.
Xunga etiⱪad hǝwǝrni anglaxtin kelidu wǝ xu hǝwǝr Mǝsiⱨ toƣruluⱪ sɵzdǝ anglitilidu.
18 Mas digo yo: ¿ Qué no han oído? Antes cierto por toda la tierra ha salido el sonido de ellos, y hasta los cabos de la redondez de la tierra las palabras de ellos.
Lekin xuni soraymǝnki, ular xu hǝwǝrni anglimiƣanmidu? Əlwǝttǝ anglidi: — «Ularning sadasi pütkül dunyaƣa, Sɵzliri yǝr yüzining ⱪǝrlirigǝ yǝtti».
19 Mas digo yo: ¿No lo ha conocido Israel? Primeramente Moisés dice: Yo os provocaré a zelos por un pueblo que no es mi pueblo, y con una nación insensata os provocaré a ira.
Yǝnǝ xuni soraymǝnki, Israillar [xu hǝwǝrdin] waⱪip bolmiƣanmidu? Aldi bilǝn, Musa [Israilƣa] mundaⱪ bexarǝt bǝrgǝn: — ««Ⱨeq hǝlⱪ ǝmǝs» bolƣan bir hǝlⱪ arⱪiliⱪ silǝrdǝ ⱨǝsǝt ⱪozƣaymǝn, Nadan bir hǝlⱪ arⱪiliⱪ ƣǝzipinglarni ⱪozƣaymǝn».
20 Mas, Isaías habla claro, y dice: Fui hallado de los que no me buscaban; manifestéme a los que no preguntaban por mí.
Keyin, Yǝxaya pǝyƣǝmbǝr intayin yürǝklik ⱨalda xu bexarǝtni berip: — «Ɵzümgǝ intilmigǝnlǝrgǝ Ɵzümni tapⱪuzdum, Meni sorimiƣanlarƣa Ɵzüm kɵründüm» — dedi.
21 Mas contra Israel dice: Todo el día extendí mis manos a un pueblo rebelde y altercador.
Lekin, U Israillar ⱨǝⱪⱪidǝ: — «Mǝn kün boyi bu itaǝtsiz wǝ tǝrsa hǝlⱪⱪǝ ⱪollirimni uzitip intilip kǝldim!» — dǝydu.