< Apocalipsis 17 >
1 Y vino uno de los siete ángeles que tenían las siete redomas, y habló conmigo, diciéndome: Ven acá, y te mostraré la condenación de la gran ramera, la cual está sentada sobre muchas aguas;
Titia sat-ta sorgodoth khan majote ekjon kun laga hathte sat-ta bati thakise, ahi kene moike kotha korise, aru koise, “Ahibi, Moi tumike dikhai dibo ekjon bebichari ke, jun laga bisar hoise aru jun bisi pani uporte bohi ase.
2 Con la cual han fornicado los reyes de la tierra, y los que moran en la tierra se han embriagado con el vino de su fornicación.
Etu prithibi laga raja khan tai logote biya kaam korise, aru etu prithibi te thaka khan ke tai laga bebichari laga draikha-ros to khabole dise.”
3 Y me llevó en el espíritu al desierto; y ví una mujer sentada sobre una bestia de color de grana, llena de nombres de blasfemia, y que tenía siete cabezas y diez cuernos.
Titia sorgodoth pora moike pobitro Atma te ekta jongol te loi jaise, aru moi dikhise ekjon mahila ke, kun ekta lal rong kutta janwar uporte bohi thakise jun laga uporte Isor ke bodnam kora laga naam khan bhorta thakise. Etu janwar laga sat-ta matha aru dosta seing thakise.
4 Y la mujer estaba vestida de púrpura, y de grana, y dorada con oro, y adornada de piedras preciosas, y de perlas, teniendo un cáliz de oro en su mano lleno de abominaciones, y de la suciedad de su fornicación.
Etu mahila to begoni rong kapra lagai kene thakise aru moti, suna aru daam laga pathor lagai kene sabole sundur dikhi thakise. Tai laga hathte suna laga kup dhuri thakise juntu te tai laga bebichari kaam pora bhorta hoi kene thakise.
5 Y en su frente un nombre escrito: MISTERIO: BABILONIA LA GRANDE, LA MADRE DE LAS FORNICACIONES, Y DE LAS ABOMINACIONES DE LA TIERRA.
Aru tai laga matha age te naam likhi kene thakise, bujhi bole napara ekta: “Mohan Babylon, bebichari khan laga ama aru prithibi ke letera kori diya ekjon.”
6 Y ví la mujer embriagada de la sangre de los santos, y de la sangre de los mártires de Jesús; y cuando la ví, fui maravillado con grande maravilla.
Moi dikhise etu mahila to biswasi, pobitro aru Jisu laga gawah khan laga khun khai thakise. Jitia moi taike dikhise, moi bisi asurit hoise.
7 Y el ángel me dijo: ¿Por qué te maravillas? Yo te diré el misterio de la mujer, y de la bestia que la lleva, la cual tiene siete cabezas y diez cuernos.
Kintu sorgodoth pora moike koise, “Kile tumi asurit lagi ase? Moi etu mahila laga lukai kene thaka khan kobo aru etu sat-ta matha aru dosta seing thaka janwar laga bhi kun taike bukhi ase.
8 La bestia que has visto, fue, y ya no es; y ha de subir del abismo, y ha de ir a perdición; y los moradores de la tierra (cuyos nombres no están escritos en el libro de la vida desde la fundación del mundo, ) se maravillarán cuando vean la bestia la cual era, y ya no es, aun que sin embargo es. (Abyssos )
Etu janwar tumi pora dikha to hoile jinda thakise, tai etiya jinda nai, kintu tai aru bhi khotom nathaka mati niche pora ulaikene ahibole ase. Titia etu pora pura sob bhangai dibo. Kun manu etu prithibi te thaki ase, kun manu laga naam duniya bona homoi pora Jibon laga Kitab te naam likha nai- taikhan etu janwar ke dikhi kene asurit lagibo, kelemane tai poila te thakise, aru etiya nai, hoile bhi tai ahibole ase. (Abyssos )
9 Aquí hay sentido que tiene sabiduría. Las siete cabezas, son siete montes, sobre los cuales se asienta la mujer.
Etu gyaan thaka khan nimite bhabona kori bole laga ase: etu sat-ta matha khan sat-ta pahar ase kun uporte te mahila pora bohi ase. Aru eitu khan sat-ta rajakhan bhi ase:
10 Y son siete reyes: los cinco son caídos, y el uno es, y el otro aun no es venido; y cuando fuere venido, es necesario que dure breve tiempo.
pansta rajakhan giri jaise, ekjon ase aru dusra ekjon aha nai. Kintu jitia tai ahibo, tai olop homoi nimite he thaki bole lagibo.
11 Y la bestia que era, y no es, es también el octavo rey, y es de los siete, y va a perdición.
Etu janwar kun thakise, kintu etiya nai, tai nijor bhi ath ginti laga raja thakise; kintu tai bhi sat-ta raja majote ekjon thakise, aru tai sob khotom kori dibole nimite jai ase.
12 Y los diez cuernos que has visto, son diez reyes, que aun no han recibido reino, empero recibirán potestad como reyes por una hora con la bestia.
Dosta seing thaka to hoile dosta rajakhan ase, kintu taikhan ek ghanta janwar logote raja hobole nimite adhikar pabo.
13 Estos tienen un mismo designio, y darán su poder y autoridad a la bestia.
Eitu khan sob ekta bhabona ase, aru taikhan laga adhikar aru takot sob janwar ke di dibo.
14 Estos batallarán contra el Cordero, y el Cordero los vencerá; porque es el Señor de los señores, y el Rey de los reyes; y los que están con él, son llamados, y elegidos, y fieles.
Taikhan Mer bacha logote lorai koribo. Kintu Mer bacha pora taikhan uporte jiti lobo, tai he Probhu laga Probhu aru Raja laga Raja ase- aru Tai logote thaka khan ke bachi luwa aru biswasi luwa khan mate.”
15 Y él me dice: Las aguas que has visto donde la ramera se sienta, son pueblos, y multitudes, y naciones, y lenguas.
Titia sorgodoth pora moike koise, “Etu pani kuntu tumi dikhise, kun jagate bebichari bohe, eitu khan sob manu laga bhir khan, desh khan aru alag bhasa kowa manu khan ase.
16 Y los diez cuernos que viste sobre la bestia, estos aborrecerán a la ramera, y la harán desolada, y desnuda, y comerán sus carnes, y la quemarán con fuego;
Tumi kuntu dosta seing aru janwar dikhise- taikhan bebichari ke ghin koribo. Taikhan pora tai laga kapra khuli kene sorom khilai dibo, tai laga gaw mangso ke kamuribo, aru jui pora taike pura julai dibo.
17 Porque Dios ha puesto en sus corazones, que hagan lo que a él place, y que hagan una voluntad, y que den su reino a la bestia, hasta que sean cumplidas las palabras de Dios.
Kelemane Isor pora taikhan laga monte eneka kori bole koi dise, aru ekta kaam he kori bole dise, aru taikhan laga rajyo ke janwar ke dibole nimite koi dise, jitia tak Isor laga kotha to pura nohoi jai.
18 Y la mujer que has visto, es la grande ciudad que tiene su reino sobre los reyes de la tierra.
Etiya kun to mahila ke tumi dikhise, tai he utu dangor sheher ase, juntu pora prithibi laga raja khan uporte raj cholai.”