Salmos 90
1 Señor, tú nos has sido refugio en generación y generación.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
2 Antes que naciesen los montes, y formases la tierra y el mundo, y desde el siglo, y hasta el siglo, tú eres Dios.
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
3 Vuelves al hombre hasta ser quebrantado; y dices: Convertíos, hijos del hombre.
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
4 Porque mil años delante de tus ojos, son como el día de ayer, que pasó, y como la vela de la noche.
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
5 Háceslos pasar como avenida de aguas: son como sueño: a la mañana pasará como la yerba;
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
6 Que a la mañana florece, y crece: a la tarde es cortada, y se seca.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
7 Porque con tu furor somos consumidos: y con tu ira somos conturbados.
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
8 Pusiste nuestras maldades delante de ti: nuestros yerros a la lumbre de tu rostro.
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
9 Porque todos nuestros días declinan a causa de tu ira: acabamos nuestros años, como la palabra.
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
10 Los días de nuestra edad son setenta años: y los de los más valientes, ochenta años: y su fortaleza es molestia, y trabajo: porque es cortado presto, y volamos.
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
11 ¿Quién conoce la fortaleza de tu ira? que tu ira es como tu temor.
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
12 Para contar nuestros días ház nos saber así: y traeremos al corazón sabiduría.
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Vuélvete a nosotros o! Jehová: ¿hasta cuándo? y aplácate para con tus siervos.
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
14 Hártanos de mañana de tu misericordia: y cantaremos, y alegrarnos hemos todos nuestros días.
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
15 Alégranos como en los días que nos afligiste: como en los años que vimos mal.
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
16 Parezca en tus siervos tu obra; y tu gloria sobre sus hijos.
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
17 Y sea la hermosura de Jehová nuestro Dios sobre nosotros: y haz permanecer sobre nosotros la obra de nuestras manos: la obra de nuestras manos confirma.
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
