Salmos 90
1 Señor, tú nos has sido refugio en generación y generación.
Preĝo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.
2 Antes que naciesen los montes, y formases la tierra y el mundo, y desde el siglo, y hasta el siglo, tú eres Dios.
Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.
3 Vuelves al hombre hasta ser quebrantado; y dices: Convertíos, hijos del hombre.
Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.
4 Porque mil años delante de tus ojos, son como el día de ayer, que pasó, y como la vela de la noche.
Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.
5 Háceslos pasar como avenida de aguas: son como sueño: a la mañana pasará como la yerba;
Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:
6 Que a la mañana florece, y crece: a la tarde es cortada, y se seca.
Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.
7 Porque con tu furor somos consumidos: y con tu ira somos conturbados.
Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.
8 Pusiste nuestras maldades delante de ti: nuestros yerros a la lumbre de tu rostro.
Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.
9 Porque todos nuestros días declinan a causa de tu ira: acabamos nuestros años, como la palabra.
Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.
10 Los días de nuestra edad son setenta años: y los de los más valientes, ochenta años: y su fortaleza es molestia, y trabajo: porque es cortado presto, y volamos.
La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.
11 ¿Quién conoce la fortaleza de tu ira? que tu ira es como tu temor.
Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?
12 Para contar nuestros días ház nos saber así: y traeremos al corazón sabiduría.
Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.
13 Vuélvete a nosotros o! Jehová: ¿hasta cuándo? y aplácate para con tus siervos.
Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.
14 Hártanos de mañana de tu misericordia: y cantaremos, y alegrarnos hemos todos nuestros días.
Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.
15 Alégranos como en los días que nos afligiste: como en los años que vimos mal.
Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.
16 Parezca en tus siervos tu obra; y tu gloria sobre sus hijos.
Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.
17 Y sea la hermosura de Jehová nuestro Dios sobre nosotros: y haz permanecer sobre nosotros la obra de nuestras manos: la obra de nuestras manos confirma.
Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.
