< Salmos 89 >
1 Las misericordias de Jehová cantaré perpetuamente: en generación y generación haré notoria tu verdad con mi boca.
Milosti æu Gospodnje pjevati uvijek, od koljena na koljeno javljaæu istinu tvoju ustima svojima.
2 Porque dije: Para siempre será edificada misericordia en los cielos: en ellos afirmarás tu verdad.
Jer znam da je zavavijek osnovana milost, i na nebesima da si utvrdio istinu svoju, rekavši:
3 Hice alianza con mi escogido: juré a David mi siervo;
“Uèinih zavjet s izbranim svojim, zakleh se Davidu, sluzi svojemu:
4 Para siempre confirmaré tu simiente: y edificaré de generación en generación tu trono. (Selah)
Dovijeka æu utvrðivati sjeme tvoje i prijesto tvoj ureðivati od koljena do koljena.
5 Y celebrarán los cielos tu maravilla, o! Jehová: tu verdad también en la congregación de los santos.
Nebo kazuje èudesa tvoja, Gospode, i istinu tvoju sabor svetijeh.
6 Porque ¿quién en los cielos se igualará con Jehová? ¿ Quién será semejante a Jehová entre los hijos de los dioses?
Jer ko je nad oblacima ravan Gospodu? ko æe se izjednaèiti s Gospodom meðu sinovima Božijim?
7 Dios terrible en la grande congregación de los santos, y formidable sobre todos sus al rededores.
Bogu se valja klanjati na saboru svetijeh, strašniji je od svijeh koji su oko njega.
8 Jehová Dios de los ejércitos, ¿quién como tú, fuerte - Jehová; y tu verdad al rededor de ti?
Gospode, Bože nad vojskama! ko je silan kao ti, Bože? I istina je tvoja oko tebe.
9 Tú dominas sobre la soberbia de la mar: cuando se levantan sus ondas, tú las haces sosegar.
Ti vladaš nad silom morskom; kad podigne vale svoje, ti ih ukroæavaš.
10 Tú quebrantaste como muerto a Egipto; con el brazo de tu fortaleza esparciste a tus enemigos.
Ti si oborio oholi Misir kao ranjenika, krjepkom mišicom svojom rasijao si neprijatelje svoje.
11 Tuyos los cielos, tuya también la tierra: el mundo y su plenitud tú lo fundaste:
Tvoje je nebo i tvoja je zemlja; ti si sazdao vasiljenu i što je god u njoj.
12 Al aquilón y al austro tú los creaste: Tabor y Hermón en tu nombre cantarán.
Sjever i jug ti si stvorio, Tavor i Ermon o tvom se imenu raduje.
13 Tuyo es el brazo con la valentía: fuerte es tu mano, ensalzada tu diestra.
Tvoja je mišica krjepka, silna je ruka tvoja, i visoka desnica tvoja.
14 Justicia y juicio es la compostura de tu trono: misericordia y verdad van delante de tu rostro.
Blagost je i pravda podnožje prijestolu tvojemu, milost i istina ide pred licem tvojim.
15 Bienaventurado el pueblo que sabe cantarte alegremente: Jehová, a la luz de tu rostro andarán:
Blago narodu koji zna trubnu pokliè! Gospode! u svjetlosti lica tvojega oni hode;
16 En tu nombre se alegrarán todo el día: y en tu justicia se ensalzarán:
Imenom se tvojim raduju vas dan, i pravdom tvojom uzvišuju se.
17 Porque tú eres la gloria de su fortaleza; y por tu buena voluntad ensalzarás nuestro cuerno.
Jer si ti krasota sile njihove, i po milosti tvojoj uzvišuje se rog naš.
18 Porque Jehová es nuestro escudo: y nuestro Rey es el Santo de Israel.
Jer je od Gospoda obrana naša, i od svetoga Izrailjeva car naš.
19 Entonces hablaste en visión a tu misericordioso, y dijiste: Yo he puesto el socorro sobre valiente: ensalcé a un escogido de mi pueblo.
Tada si govorio u utvari vjernima svojim, i rekao: “poslah pomoæ junaku, uzvisih izbranoga svojega iz naroda.
20 Hallé a David mi siervo: ungíle con el aceite de mi santidad:
Naðoh Davida slugu svojega, svetim uljem svojim pomazah ga.
21 Porque mi mano será firme con él; mi brazo también le fortificará:
Ruka æe moja biti jednako s njim, i mišica moja krijepiæe ga.
22 No le atribulará enemigo: ni hijo de iniquidad le quebrantará:
Neæe ga neprijatelj nadvladati, i sin bezakonja neæe mu dosaditi.
23 Mas yo quebrantaré delante de él a sus enemigos: y heriré a sus aborrecedores.
Potræu pred licem njegovijem neprijatelje njegove, i nenavidnike njegove poraziæu.
24 Y mi verdad y mi misericordia serán con él; y en mi nombre será ensalzado su cuerno.
Istina je moja i milost moja s njim; i u moje ime uzvisiæe se rog njegov.
25 Y pondré su mano en la mar, y en los ríos su diestra.
Pružiæu na more ruku njegovu, i na rijeke desnicu njegovu.
26 El me llamará: Mi padre eres tú, mi Dios, la roca de mi salud.
On æe me zvati: ti si otac moj, Bog moj i grad spasenja mojega.
27 Yo también le pondré por primogénito; alto sobre los reyes de la tierra.
I ja æu ga uèiniti prvencem, višim od careva zemaljskih.
28 Para siempre le conservaré mi misericordia; y mi alianza será firme con él.
Dovijeka æu mu hraniti milost svoju, i zavjet je moj s njim vjeran.
29 Y pondré su simiente para siempre; y su trono como los días de los cielos.
Produljiæu sjeme njegovo dovijeka, i prijesto njegov kao dane nebeske.
30 Si dejaren sus hijos mi ley; y no anduvieren en mis juicios:
Ako sinovi njegovi ostave zakon moj, i ne uzidu u zapovijestima mojim;
31 Si profanaren mis estatutos; y no guardaren mis mandamientos:
Ako pogaze uredbe moje, i zapovijesti mojih ne saèuvaju,
32 Entonces visitaré con vara su rebelión, y con azotes sus iniquidades.
Onda æu ih pokarati prutom za nepokornost, i ranama za bezakonje njihovo;
33 Mas mi misericordia no la quitaré de él: ni falsearé mi verdad.
Ali milosti svoje neæu uzeti od njega, niti æu prevrnuti istinom svojom;
34 No profanaré mi concierto, ni mudaré lo que ha salido de mis labios.
Neæu pogaziti zavjeta svojega, i što je izašlo iz usta mojih neæu poreæi.
35 Una vez juré por mi santuario: No mentiré a David.
Jednom se zakleh svetošæu svojom; zar da slažem Davidu?
36 Su simiente será para siempre, y su trono como el sol delante de mí.
Sjeme æe njegovo trajati dovijeka, i prijesto njegov kao sunce preda mnom;
37 Como la luna será firme para siempre, la cual será testigo fiel en el cielo. (Selah)
On æe stajati uvijek kao mjesec i vjerni svjedok u oblacima.”
38 Y tú desechaste, y menospreciaste a tu ungido, y airástete con él.
A sad si odbacio i zanemario, razgnjevio si se na pomazanika svojega;
39 Rompiste el concierto de tu siervo; profanaste a tierra su corona.
Zanemario si zavjet sa slugom svojim, bacio si na zemlju vijenac njegov.
40 Aportillaste todos sus vallados; has quebrantado sus fortalezas.
Razvalio si sve ograde njegove, gradove njegove obratio si u zidine.
41 Robáronle todos los que pasaron por el camino: es oprobio a sus vecinos.
Plijene ga svi koji prolaze onuda, posta potsmijeh u susjeda svojijeh.
42 Ensalzaste la diestra de sus enemigos; alegraste a todos sus adversarios.
Uzvisio si desnicu neprijatelja njegovijeh, obradovao si sve protivnike njegove.
43 Embotaste asimismo el filo de su espada; y no le levantaste en la batalla.
Zavratio si ostrice maèa njegova, i nijesi ga ukrijepio u boju;
44 Hiciste cesar su claridad, y echaste por tierra su trono.
Uzeo si mu svjetlost, i prijesto njegov oborio si na zemlju;
45 Acortaste los días de su juventud; cubrístele de vergüenza. (Selah)
Skratio si dane mladosti njegove i obukao ga u sramotu.
46 ¿Hasta cuándo, o! Jehová? ¿Esconderte has para siempre? ¿Arderá para siempre tu ira como el fuego?
Dokle æeš se, Gospode, jednako odvraæati, dokle æe kao oganj plamtjeti gnjev tvoj?
47 Acuérdate cuanto sea mi tiempo: ¿por qué criaste sujetos a vanidad a todos los hijos del hombre?
Opomeni se kakav je vijek moj, kako si ni na što stvorio sve sinove Adamove?
48 ¿Qué hombre vivirá, y no verá muerte? ¿escapará su alma del poder del sepulcro? (Selah) (Sheol )
Koji je èovjek živio i nije smrti vidio, i izbavio dušu svoju iz ruku paklenijeh? (Sheol )
49 Señor, ¿dónde están tus antiguas misericordias? Jurado has a David por tu verdad.
Gdje su preðašnje milosti tvoje, Gospode? Kleo si se Davidu istinom svojom.
50 Señor, acuérdate del oprobio de tus siervos, que yo llevo de muchos pueblos en mi seno:
Opomeni se, Gospode, prijekora sluga svojih, koji nosim u njedrima svojim od svijeh silnijeh naroda,
51 Porque tus enemigos, o! Jehová, han deshonrado, porque tus enemigos han deshonrado las pisadas de tu ungido.
Kojim kore neprijatelji tvoji, Gospode, kojim kore trag pomazanika tvojega.
52 Bendito Jehová para siempre. Amén y Amén.
Blagosloven Gospod uvijek! Amin, amin.