Salmos 81

1 Cantád a Dios nuestra fortaleza: cantád con júbilo al Dios de Jacob.

Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

2 Tomád la canción, y dad al adufe: a la arpa de alegría, con el salterio.

Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

3 Tocád la trompeta en la nueva luna, en el día señalado: en el día de nuestra solemnidad.

Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

4 Porque estatuto es de Israel: juicio del Dios de Jacob.

Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

5 Por testimonio en José le ha constituido, cuando salió sobre la tierra de Egipto: donde oí lenguaje que no entendía.

Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

6 Quité entonces su hombro de debajo de la carga: sus manos se quitaron de las ollas.

Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

7 En la angustia llamaste, y yo te libré; te respondí en el secreto del trueno; te probé sobre las aguas de Meriba. (Selah)

Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)

8 Oye, pueblo mío, y protestarte he: Israel, si me oyeres;

Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

9 No habrá en ti dios ajeno: ni te encorvarás a dios extraño.

I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

10 Yo soy Jehová tu Dios, que te hice subir de la tierra de Egipto: ensancha tu boca, y henchirla he.

(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

11 Mas mi pueblo no oyó mi voz: e Israel no me quiso a mí.

Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

12 Y dejélos a la dureza de su corazón; caminaron en sus consejos.

Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

13 ¡O si mi pueblo me oyera, si Israel anduviera en mis caminos!

Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

14 En nada derribara yo a sus enemigos: y volviera mi mano sobre sus adversarios.

W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

15 Los aborrecedores de Jehová le hubieran mentido: y el tiempo de ellos fuera para siempre.

Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.

16 Y Dios le hubiera mantenido de grosura de trigo: y de miel de la piedra te hubiera hartado.

I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.