< Salmos 78 >
1 Escucha, pueblo mío, mi ley: inclinád vuestro oído a las palabras de mi boca.
Pesem ukovita Asafova. Poslušaj, ljudstvo moje, nauk moj; nagnite uho svoje govoru mojih ust.
2 Abriré en parábola mi boca: hablaré enigmas del tiempo antiguo:
V priliki odprem usta svoja; od sebe dam skrivnosti časov nekdanjih,
3 Los cuales hemos oído y entendido: que nuestros padres nos los contaron.
Kar smo slišali in znali, ko so nam pravili pradedje naši.
4 No los encubriremos a sus hijos, contando a la generación postrera las alabanzas de Jehová: y su fortaleza, y sus maravillas, que hizo.
Prikrivali ne bodemo njih otrokom, naslednjemu rodu, da oznanjajo hvalo Gospodovo in moč njegovo, in čudovita dela njegova, katera je storil.
5 Que levantó testimonio en Jacob, y puso ley en Israel: la cual mandó a nuestros padres, que la notificasen a sus hijos:
Ker ustanovil je pričanje v Jakobu in postavil zakon v Izraelu, ko je zapovedal pradedom našim, oznanjati svojim otrokom.
6 Para que sepa la generación postrera: y los hijos que nacerán, que se levantarán, cuenten a sus hijos:
Da vedó, naslednji rod, otroci prihodnji, in vstanejo ter oznanjajo otrokom svojim.
7 Y pondrán en Dios su confianza, y no se olvidarán de las obras de Dios: y guardarán sus mandamientos.
Upanje svoje naj stavijo v Boga, in ne pozabijo naj dejanj Boga mogočnega, temuč hranijo naj zapovedi njegove.
8 Y no serán como sus padres, generación contumaz, y rebelde: generación que no compuso su corazón, ni su espíritu fue fiel con Dios.
In ne bodejo naj kakor njih pradedje, rod trdovraten in uporen; rod, kateri ni popravil srca svojega, in katerega duh ni bil stanoviten proti Bogu mogočnemu,
9 Los hijos de Efraím armados, flecheros, volvieron las espaldas el día de la batalla.
Kakor nasledniki Efrajmovi, kateri oboroženi streljajo z lokom in hrbte obračajo ob času bitve.
10 No guardaron el concierto de Dios: ni quisieron andar en su ley,
Ohranili niso zaveze Božje, in branili so se hoditi po zakonu njegovem,
11 Antes se olvidaron de sus obras, y de sus maravillas que les había mostrado.
Pozabivši dejanj njegovih, in čudovitih del njegovih, katera jim je bil pokazal.
12 Delante de sus padres hizo maravillas en la tierra de Egipto, en el campo de Soan.
Pred pradedi njihovimi je delal čuda, v deželi Egiptovski, na polji Taniškem.
13 Rompió la mar, e hízolos pasar: e hizo estar las aguas como en un montón.
Razklal je bil morje, da jih je prepeljal čez, in postavil je vode, kakor kùp.
14 Y llevólos con nube de día, y toda la noche con lumbre de fuego.
In spremljal jih je z oblakom podnevi, in vso noč sè svetlim ognjem.
15 Hendió las peñas en el desierto: y dióles a beber de abismos grandes.
Razklal je bil skale v puščavi, da bi pijačo pripravil v valovih preobilo.
16 Y sacó de la peña corrientes, e hizo descender aguas, como ríos.
Valove je izpeljal iz skale, in vode dol spuščal kakor reke.
17 Y tornaron aun a pecar contra él, enojando al Altísimo en la soledad.
Vendar so dalje grešili še zoper njega, in dražili Najvišjega v sami suhi deželi.
18 Y tentaron a Dios en su corazón, pidiendo comida para su alma.
In izkušajoč Boga mogočnega v srci svojem, térjali so jedi po svojega srca želji.
19 Y hablaron contra Dios, diciendo: ¿Podrá Dios poner nos mesa en el desierto?
In grdo govoreč zoper Boga, rekli so: "Ali bi mogel Bog mogočni napraviti mizo v tej puščavi?
20 He aquí, ha herido la peña, y corrieron aguas, y arroyos salieron ondeando: ¿podrá también dar pan? ¿aparejará carne a su pueblo?
Glej, tako je udaril skalo, da so tekle vode, in potoki so se udrli, ali bi mogel dati tudi živeža? ali bi pripravil mesa svojemu ljudstvu?"
21 Por tanto oyó Jehová, y enojóse: y encendióse el fuego en Jacob, y el furor subió también en Israel.
Zato je Gospod slišal in se razjaril; in ogenj se je bil vnel zoper Jakoba, in jeza je tudi gorela zoper Izraela.
22 Porque no habían creído a Dios, ni habían confiado de su salud.
Ker niso verovali v Boga, in niso zaupali v blaginjo njegovo.
23 Y mandó a las nubes de arriba: y abrió las puertas de los cielos.
Dasi je bil zapovedal gornjim oblakom zgoraj in odprl vrata nebeška,
24 E hizo llover sobre ellos maná para comer, y dióles trigo de los cielos.
In dežil nad nje máno za jed in dajal žito nebeško;
25 Pan de nobles comió el hombre: envióles comida a hartura.
Kruh najmočnejših je jedel vsak; popotnico jim je pošiljal do sitega.
26 Movió al solano en el cielo; y trajo con su fortaleza al austro,
Zagnal je sever na nebesih, in z močjo svojo pripeljal jug.
27 E hizo llover sobre ellos carne, como polvo: y aves de alas como arena de la mar.
Ko je dežil nad nje meso kakor prah, in kakor morski pések tiče krilate;
28 E hízo las caer en medio de su campo, al rededor de sus tiendas.
Metal jih je med šatore, okolo prebivališč svojih.
29 Y comieron, y hartáronse mucho: y cumplióles su deseo.
In jedli so in bili so nasiteni močno, in česar so poželeli, prinesel jim je.
30 No habían aun quitado de sí su deseo, aun su vianda estaba en su boca,
Še niso bili iznebili se poželenja svojega, še je bila jed njih v njihovih ustih;
31 Cuando vino sobre ellos el furor de Dios, y mató en los gruesos de ellos, y derribó los escogidos de Israel.
Ko je jeza Božja goreča proti njim morila med najmočnejimi iz med njih in pokončavala mladeniče Izraelske.
32 Con todo esto pecaron aun; y no dieron crédito a sus maravillas.
Po vsem tem so še grešili in niso verovali zavoljo čudovitih dél njegovih.
33 Y consumió en muy poco sus días, y sus años apresuradamente.
Zatorej je pogubljal v ničemurnosti njih dní, in njih leta v strahu.
34 Si los mataba, entonces le buscaban; y convertíanse, y buscaban a Dios de mañana.
Ko jih je pobijal, ako so popraševali po njem in izpreobrnivši se zjutraj iskali Boga mogočnega,
35 Y acordábanse que Dios era su refugio: y el Dios Alto su redentor.
Spomnivši se, da je bil Bog njih skala in Bog mogočni najvišji njih rešnik;
36 Y lisonjeábanle con su boca; y con su lengua le mentían:
Če tudi so ga hoteli varati z usti svojimi, in so z jezikom svojim lagali se njemu,
37 Mas sus corazones no eran rectos con él: ni estuvieron firmes en su concierto.
In srce njihovo ni bilo obrneno proti njemu, in niso bili stanovitni v zavezi njegovi:
38 Mas él, misericordioso perdonaba la maldad, y no los destruyó: y abundó su misericordia para apartar su ira, y no despertó toda su ira.
Vendar je on usmiljen opíral krivico, tako da jih ni pogubil; in odvračal je svoj srd obilo, in ní vnemal vse jeze svoje,
39 Y acordóse que eran carne: espíritu que va y no vuelve.
Spomnivši se, da so meso, veter, ki gre in se ne vrne.
40 ¡Cuántas veces le ensañaron en el desierto, le enojaron en la soledad!
Kolikokrat so ga razdražili v puščavi; žalili so ga v samoti!
41 Y volvieron, y tentaron a Dios: y limitaron al Santo de Israel.
Ki so hitro izkušali Boga mogočnega, in žalili Svetega Izraelovega.
42 No se acordaron de su mano: del día que les redimió de angustia;
Ne spomnivši se roke njegove, dné, ko jih je bil otél sovražnika.
43 Que había puesto en Egipto sus señales: y sus maravillas en el campo de Soan:
Ko je v Egiptu delal znamenja svoja, in čuda svoja na polji Taniškem.
44 Y había vuelto sus ríos en sangre: y sus corrientes porque no bebiesen:
Ko je v kri izpremenil njih potoke, in reke njih, da bi ne mogli piti.
45 Había enviado en ellos una mezcla de moscas que los había comido: asimismo ranas que los destruyeron.
Izpustil je nad njé živali krdelo, da bi jih pokončalo, in žabe, da jih uničijo.
46 Y había dado al pulgón sus frutos: y sus trabajos a la langosta.
In dal je njih sad murnu in kobilici njih delo.
47 Había destruido sus viñas con granizo, y sus higuerales con piedra.
Pobil je s točo njih trte in smokve njih z ognjem, ki je pokončal vse, kamor je prišel.
48 Y entregó al pedrisco sus bestias, y sus ganados al fuego.
Dal je tudi isti toči njih živali, in njih čede žarjavici ognjeni.
49 Había enviado en ellos el furor de su saña: ira y enojo, y angustia, y ángeles malos.
Izpustil je nad nje jeze svoje žar, srd in nevoljo in stisko, pošiljajoč oznanovalce nesreče.
50 Enderezó el camino a su furor: no detuvo la vida de ellos de la muerte, antes entregó su vida a la mortandad:
Pretehtal je k jezi svoji pot, smrti ni ubranil njih življenja; in živali njih izročil je kugi.
51 E hirió a todo primogénito en Egipto; las primicias de las fuerzas en las tiendas de Cam.
In udaril je vse prvorojeno v Egiptu; prvino moči v šatorih Kamovih.
52 E hizo partir, como hato de ovejas, su pueblo; y llevólos, como a un rebaño, por el desierto.
In prepeljal je kakor ovce ljudstvo svoje, in vodil jih je kakor čede po puščavi.
53 Y guiólos con seguridad, que no tuvieron miedo; y a sus enemigos cubrió la mar.
In peljal jih je varno tako, da se niso bali, potem ko je bilo morje pokrilo njih sovražnike.
54 Metiólos en los términos de su tierra santa; en este monte, que ganó su mano derecha.
Pripeljal jih je do meje svetosti svoje, gore té, katero je pridobila desnica njegova.
55 Y echó las naciones de delante de ellos, e hízolas caer en cordel de heredad: e hizo habitar en sus moradas a las tribus de Israel.
Izgnal je izpred njih obličja narode in storil, da so pripali vrvi posesti in prebivali so v njih šatorih Izraelovi rodovi.
56 Y tentaron, y enojaron al Dios Altísimo; y no guardaron sus testimonios.
Vendar so izkušali in razdražili Boga najvišjega, in pričanj njegovih niso se držali.
57 Y volviéronse, y rebeláronse como sus padres; volviéronse como arco engañoso.
Temuč obrnili so se ter ravnali izdajalsko, kakor njih pradedje; obrnili so se kakor lok goljufen,
58 Y enojáronle con sus altos; y provocáronle a zelo con sus esculturas.
Ker dražili so ga z višinami svojimi in svojimi maliki, do ljubosumnosti so ga razvneli.
59 Oyó Dios, y enojóse; y aborreció en grande manera a Israel.
Slišal je Bog in se razsrdil, in zavrgel je silno Izraela.
60 Por esta causa dejó el tabernáculo de Silo, la tienda en que habitó entre los hombres.
Tako, da je zapustivši prebivališče v Silu, šator, katerega je bil postavil med ljudmi,
61 Y dio en cautividad su fortaleza; y su gloria en mano del enemigo.
Dal v sužnjost svojo moč, in slavo svojo sovražniku v pest.
62 Y entregó a su pueblo a la espada; y airóse contra su heredad.
In izročil je meču ljudstvo svoje, ker se je bil razsrdil zoper posestvo svoje.
63 A sus mancebos tragó el fuego; y sus vírgenes no fueron loadas.
Ogenj je pokončal mladeniče njegove, in device njegove niso se hvalile.
64 Sus sacerdotes cayeron a espada: y sus viudas no lamentaron.
Duhovniki njegovi padli so pod mečem, in vdove njegove niso jokale.
65 Y despertóse el Señor, como un dormido: como un valiente, que da voces a causa del vino:
Potem se je zbudil Gospod, kakor da bi bil spal, kakor korenjak, pojoč po vinu.
66 E hirió a sus enemigos detrás: dióles vergüenza perpetua.
In udaril je sovražnike svoje nazaj; sramoto večno jim je naložil.
67 Y aborreció la tienda de José; y no escogió a la tribu de Efraím:
Slednjič je zavrgel šator Jožefov in rodú Efrajmovega ni izvolil.
68 Mas escogió a la tribu de Judá: al monte de Sión, al cual amó.
Izvolil pa je rod Judov, goro Sijonsko, da bi jo ljubil.
69 Y edificó, como alturas, su santuario: como la tierra, lo acimentó para siempre.
Zidal je enako najvišjim gradovom svetišče svoje, namreč v deželi, katero je utrdil.
70 Y eligió a David su siervo: y tomóle de las majadas de las ovejas.
In izvolil je Davida hlapca svojega, in vzel ga iz ograje čede,
71 Detrás de las paridas le trajo: para que apacentase a Jacob su pueblo, y a Israel su heredad.
Peljal ga je od doječih, da bi pasel Jakoba, ljudstvo svoje in Izraela, posestvo svoje,
72 Y apacentólos con enterez de su corazón: y con las industrias de sus manos los pastoreó.
Kateri jih je pasel po poštenosti srca svojega, in vodil jih je z najvišjo razumnostjo svojih rok.