Salmos 77

1 Mi voz a Dios, y clamé: mi voz a Dios, y él me escuchará.

۱ برای سالار مغنیان بر یدوتون. مزمور آساف آواز من بسوی خداست و فریادمی کنم. آواز من بسوی خداست گوش خود را به من فرا خواهد گرفت.

2 En el día de mi angustia al Señor busqué: mi llaga se desangraba de noche, sin estancarse: mi alma no quería consuelo.

۲ در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.

3 Acordábame de Dios, y me sobresaltaba: quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah)

۳ خدا را یاد می‌کنم و پریشان می‌شوم. تفکر می‌نمایم و روح من متحیر می‌گردد، سلاه.

4 Tenías los párpados de mis ojos: estaba quebrantado, y no hablaba.

۴ چشمانم را بیدار می‌داشتی. بی‌تاب می‌شدم وسخن نمی توانستم گفت.

5 Contaba los días desde el principio: los años de los siglos.

۵ درباره ایام قدیم تفکرکرده‌ام. درباره سالهای زمانهای سلف.

6 Acordábame de mis canciones de noche: meditaba con mi corazón, y mi espíritu escudriñaba.

۶ سرودشبانه خود را بخاطر می‌آورم و در دل خود تفکرمی کنم و روح من تفتیش نموده است.

7 ¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más a amar?

۷ مگر خداتا به ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد.

8 ¿Háse acabado para siempre su misericordia? ¿Háse acabado la palabra para generación y generación?

۸ آیا رحمت او تا به ابد زایل شده است؟ و قول او باطل گردیده تا ابدالاباد؟

9 ¿Ha olvidado Dios el haber misericordia? ¿Ha encerrado con la ira sus misericordias? (Selah)

۹ آیاخدا رافت را فراموش کرده؟ و رحمت های خودرا در غضب مسدود ساخته است؟ سلاه.

10 Y dije: Enfermedad mía es. En los años de la diestra del Altísimo.

۱۰ پس گفتم این ضعف من است. زهی سالهای دست راست حضرت اعلی!

11 Acordábame de las obras de Jehová: por tanto me acordé de tus maravillas antiguas.

۱۱ کارهای خداوند را ذکرخواهم نمود زیرا کار عجیب تو را که از قدیم است به یاد خواهم آورد.

12 Y meditaba en todas tus obras, y hablaba de tus hechos.

۱۲ و در جمیع کارهای تو تامل خواهم کرد و در صنعتهای تو تفکرخواهم نمود.

13 O! Dios, en santidad es tu camino, ¿Quién es Dios grande, como el Dios nuestro?

۱۳ ‌ای خدا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ مثل خدا؟

14 Tú eres el Dios que hace maravillas, haciendo notoria en los pueblos tu fortaleza.

۱۴ تو خدایی هستی که کارهای عجیب می‌کنی و قوت خویش را بر قوم‌ها معروف گردانیده‌ای.

15 Redímiste con brazo tu pueblo, los hijos de Jacob y de José. (Selah)

۱۵ قوم خود را به بازوی خویش رهانیده‌ای یعنی بنی یعقوب وبنی یوسف را. سلاه.

16 Viéronte las aguas, o! Dios, las aguas te vieron, temieron, también temblaron los abismos.

۱۶ آبها تو را دید، ای خداآبها تو را دیده، متزلزل شد. لجه‌ها نیز سخت مضطرب گردید.

17 Las nubes echaron inundaciones de aguas: los cielos dieron voz; asimismo discurrieron tus rayos.

۱۷ ابرها آب بریخت و افلاک رعد بداد. تیرهای تو نیز به هر طرف روان گردید.

18 El sonido de tus truenos anduvo en cerco: los relámpagos alumbraron al mundo: la tierra se estremeció, y tembló.

۱۸ صدای رعد تو در گردباد بود و برقها ربع مسکون را روشن کرد. پس زمین مرتعش و متزلزل گردید.

19 En la mar estuvo tu camino: y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.

۱۹ طریق تو در دریاست و راههای تو درآبهای فراوان و آثار تو را نتوان دانست.

20 Llevaste, como ovejas, tu pueblo, por mano de Moisés, y de Aarón.

۲۰ قوم خود را مثل گوسفندان راهنمایی نمودی، به‌دست موسی و هارون.