Salmos 74

1 ¿Por qué o! Dios, nos has desechado para siempre? ¿ por qué ha humeado tu furor contra las ovejas de tu dehesa?

۱ قصیده آساف چرا‌ای خدا ما را ترک کرده‌ای تا به ابدو خشم تو بر گوسفندان مرتع خودافروخته شده است؟

2 Acuérdate de tu congregación, que adquiriste de tiempo antiguo: cuando redimiste la vara de tu heredad, este monte de Sión, donde has habitado.

۲ جماعت خود را که ازقدیم خریده‌ای، بیاد آور و آن را که فدیه داده‌ای تا سبط میراث تو شود و این کوه صهیون را که درآن ساکن بوده‌ای.

3 Levanta tus pies a los asolamientos eternos: a todo enemigo que ha hecho mal en el santuario.

۳ قدمهای خود را بسوی خرابه های ابدی بردار زیرا دشمن هرچه را که درقدس تو بود خراب کرده است.

4 Tus enemigos han bramado en medio de tus sinagogas: han puesto en ellas sus señas, señas.

۴ دشمنانت درمیان جماعت تو غرش می‌کنند و علمهای خودرا برای علامات برپا می‌نمایند.

5 Nombrado era, como si lo llevara al cielo, el que metía las hachas en el monte de la madera para el edificio del santuario.

۵ و ظاهرمی شوند چون کسانی که تبرها را بر درختان جنگل بلند می‌کنند.

6 Y ahora con hachas y martillos han quebrado todas sus entalladuras.

۶ و الان همه نقشهای تراشیده آن را به تبرها و چکشها خرد می‌شکنند.

7 Han puesto a fuego tus santuarios, el tabernáculo de tu nombre han ensuciado en tierra.

۷ قدس های تو را آتش زده‌اند و مسکن نام تو را تابه زمین بی‌حرمت کرده‌اند.

8 Dijeron en su corazón: Destruyámoslos de una vez: quemaron todas las sinagogas de Dios en la tierra.

۸ و در دل خودمی گویند آنها را تمام خراب می‌کنیم. پس جمیع کنیسه های خدا را در زمین سوزانیده‌اند.

9 No vemos ya nuestras señales: no hay más profeta, ni hay con nosotros quien sepa: ¿hasta cuándo?

۹ آیات خود را نمی بینیم و دیگر هیچ نبی نیست. و درمیان ما کسی نیست که بداند تا به کی خواهد بود.

10 ¿Hasta cuándo, o! Dios, nos afrentará el angustiador? ¿blasfemará el enemigo perpetuamente tu nombre?

۱۰ ‌ای خدا، دشمن تا به کی ملامت خواهد کرد؟ وآیا خصم، تا به ابد نام تو را اهانت خواهد نمود؟

11 ¿Por qué retráes tu mano, y tu diestra la escondes dentro de tu seno?

۱۱ چرا دست خود یعنی دست راست خویش رابرگردانیده‌ای؟ آن را از گریبان خود بیرون کشیده، ایشان را فانی کن.

12 Y Dios ha sido mi rey de tiempo antiguo: el que obraba saludes en medio de la tierra.

۱۲ و خدا از قدیم پادشاه من است. او در میان زمین نجات‌ها پدید می‌آورد.

13 Tú hendiste la mar con tu fortaleza: quebrantaste cabezas de ballenas en las aguas.

۱۳ تو به قوت خوددریا را منشق ساختی و سرهای نهنگان را در آبهاشکستی.

14 Tú magullaste las cabezas del leviatán: le diste por comida al pueblo de los desiertos.

۱۴ سرهای لویاتان را کوفته، و او را خوراک صحرانشینان گردانیده‌ای.

15 Tú abriste fuente y río: tú secaste ríos impetuosos.

۱۵ توچشمه‌ها و سیلها را شکافتی و نهرهای دائمی راخشک گردانیدی.

16 Tuyo es el día, tuya también es la noche: tú aparejaste la lumbre y el sol.

۱۶ روز از آن توست و شب نیزاز آن تو. نور و آفتاب را تو برقرار نموده‌ای.

17 Tú estableciste todos los términos de la tierra: el verano y el invierno tú los formaste.

۱۷ تمامی حدود جهان را تو پایدار ساخته‌ای. تابستان و زمستان را تو ایجاد کرده‌ای.

18 Acuérdate de esto, que el enemigo ha dicho afrentas a Jehová: y que el pueblo insensato ha blasfemado tu nombre.

۱۸ ‌ای خداوند این را بیادآور که دشمن ملامت می‌کند و مردم جاهل نام تو را اهانت می‌نمایند.

19 No entregues a las bestias el alma de tu tórtola: y no olvides para siempre la compañía de tus afligidos.

۱۹ جان فاخته خود را به‌جانور وحشی مسپار. جماعت مسکینان خود را تا به ابد فراموش مکن.

20 Mira al concierto: porque las oscuridades de la tierra se han henchido de habitaciones de violencia.

۲۰ عهد خود را ملاحظه فرما زیرا که ظلمات جهان از مسکن های ظلم پراست.

21 No vuelva avergonzado el abatido: el afligido y el menesteroso alabarán tu nombre.

۲۱ مظلومان به رسوایی برنگردند. مساکین و فقیران نام تو را حمدگویند.

22 Levántate, o! Dios, pleitea tu pleito: acuérdate de tu injuria con que el insensato te injuria cada día.

۲۲ ‌ای خدا برخیز و دعوای خود را برپادار؛ و بیادآور که احمق تمامی روز تو را ملامت می‌کند.

23 No olvides las voces de tus enemigos: el tropel de los que se levantan contra ti sube continuamente.

۲۳ آواز دشمنان خود را فراموش مکن وغوغای مخالفان خود را که پیوسته بلند می‌شود.