< Salmos 74 >

1 ¿Por qué o! Dios, nos has desechado para siempre? ¿ por qué ha humeado tu furor contra las ovejas de tu dehesa?
Se yon chante Asaf. Bondye, poukisa ou lage nou nèt konsa? Poukisa ou an kolè konsa sou moun pa ou yo, sou mouton ki nan savann ou yo?
2 Acuérdate de tu congregación, que adquiriste de tiempo antiguo: cuando redimiste la vara de tu heredad, este monte de Sión, donde has habitado.
Pa bliye pèp ou te chwazi depi nan tan lontan an, pèp ou te achte pou ou te fè yo tounen moun pa ou! Pa bliye mòn Siyon kote ou te chwazi pou rete a!
3 Levanta tus pies a los asolamientos eternos: a todo enemigo que ha hecho mal en el santuario.
vin wè sa ki rete apre ravaj la! Lènmi nou yo fin kraze dènye bagay nan kay ki apa pou ou a.
4 Tus enemigos han bramado en medio de tus sinagogas: han puesto en ellas sus señas, señas.
Moun ki pa vle wè ou yo, yo kanpe nan mitan kote pèp ou konn reyini an, y'ap rele byen fò. Yo wete tou sa ki nan tanp lan, yo mete drapo pa yo.
5 Nombrado era, como si lo llevara al cielo, el que metía las hachas en el monte de la madera para el edificio del santuario.
Yo tankou moun k'ap voye kout rach pou koupe pyebwa nan yon gwo rak.
6 Y ahora con hachas y martillos han quebrado todas sus entalladuras.
Yo kraze bout bèl panno bwa byen travay ki te nan tanp lan, anba kout rach ak kout mato.
7 Han puesto a fuego tus santuarios, el tabernáculo de tu nombre han ensuciado en tierra.
Yo mete dife nan kay ki apa pou ou a, yo derespekte kote yo fè sèvis pou ou a, yo kraze l' vide atè.
8 Dijeron en su corazón: Destruyámoslos de una vez: quemaron todas las sinagogas de Dios en la tierra.
Nan kè yo yo te di: Ann kraze yo tout yon sèl kou! Yo boule tout kote ki te apa pou Bondye nan peyi a!
9 No vemos ya nuestras señales: no hay más profeta, ni hay con nosotros quien sepa: ¿hasta cuándo?
Tout bèl bagay ki te nan tanp lan disparèt. Pa gen pwofèt ankò. Pesonn pa konnen kilè sa va chanje.
10 ¿Hasta cuándo, o! Dios, nos afrentará el angustiador? ¿blasfemará el enemigo perpetuamente tu nombre?
Bondye, kilè moun k'ap pile nou anba pye yo va sispann joure? Gen lè lènmi yo p'ap janm gen respè pou non ou?
11 ¿Por qué retráes tu mano, y tu diestra la escondes dentro de tu seno?
Poukisa ou derefize ede nou? Poukisa ou rete kanpe ap gade, de bra ou kwaze?
12 Y Dios ha sido mi rey de tiempo antiguo: el que obraba saludes en medio de la tierra.
Men, Bondye, se ou ki wa nou depi nan tan lontan. Ou fè nou genyen anpil batay sou latè.
13 Tú hendiste la mar con tu fortaleza: quebrantaste cabezas de ballenas en las aguas.
Se avèk pouvwa ou ou te fann lanmè a. Se avè l' ou te kraze tèt gwo bèt lanmè yo.
14 Tú magullaste las cabezas del leviatán: le diste por comida al pueblo de los desiertos.
Se ou ki kraze tèt levyatan an, lèfini, ou fè bèt k'ap viv nan dezè a manje l'.
15 Tú abriste fuente y río: tú secaste ríos impetuosos.
Ou te fè sous dlo pete, ou fè larivyè koule. Ou fe gwo larivyè rete konsa yo chèch.
16 Tuyo es el día, tuya también es la noche: tú aparejaste la lumbre y el sol.
Ou fè lajounen, ou fè lannwit. Se ou ki mete lalin lan ak solèy la nan plas yo.
17 Tú estableciste todos los términos de la tierra: el verano y el invierno tú los formaste.
Se ou ki fikse limit tè a. Se ou ki fè sezon chalè ak sezon fredi.
18 Acuérdate de esto, que el enemigo ha dicho afrentas a Jehová: y que el pueblo insensato ha blasfemado tu nombre.
Seyè, pa bliye jan lènmi ou yo ap pase ou nan rizib. Se yon bann moun san konprann ki pa gen respè pou non ou!
19 No entregues a las bestias el alma de tu tórtola: y no olvides para siempre la compañía de tus afligidos.
Pa lage pèp ou nan men lènmi l' yo tankou toutrèl devan malfini. Pa bliye moun pa ou yo ki nan mizè nèt.
20 Mira al concierto: porque las oscuridades de la tierra se han henchido de habitaciones de violencia.
Chonje kontra ou te siyen avèk yo a! Paske, nan tout ti kwen peyi a, nan tout mòn yo se ansasen.
21 No vuelva avergonzado el abatido: el afligido y el menesteroso alabarán tu nombre.
Pa kite moun y'ap peze yo wont! Fè pou pòv malere yo ka fè lwanj ou.
22 Levántate, o! Dios, pleitea tu pleito: acuérdate de tu injuria con que el insensato te injuria cada día.
Leve non, Bondye! Defann kòz ou! Pa bliye jan moun fou sa yo ap joure ou tout lajounen!
23 No olvides las voces de tus enemigos: el tropel de los que se levantan contra ti sube continuamente.
Pa bliye jan lènmi ou yo ap rele byen fò! Pa bliye jan moun ki pa vle wè ou yo ap fè eskandal san rete.

< Salmos 74 >