Salmos 51

1 Ten misericordia de mí, o! Dios, conforme a tu misericordia; conforme a la multitud de tus miseraciones rae mis rebeliones.

Þennan sálm orti Davíð eftir að Natan spámaður hafði birt honum dóm Guðs vegna hórdóms hans með Batsebu og morðsins á Úría eiginmanni hennar. Þú góði og miskunnsami Guð, ó, fyrirgefðu mér! Vertu mér náðugur! Taktu burt synd mína og skömm!

2 Aumenta el lavarme de mi maldad; y límpiame de mi pecado.

Þvoðu mig hreinan af syndasekt minni. Hreinsaðu hjarta mitt

3 Porque yo conozco mis rebeliones: y mi pecado está siempre delante de mí.

því að ég játa synd mína – daga og nætur minnir hún á sig!

4 A ti, a ti solo he pecado, y he hecho lo malo delante de tus ojos: porque te justifiques en tu palabra, y te purifiques en tu juicio.

Gegn þér, já þér einum, hef ég brotið. Drýgt hræðilega synd. Þú varst vitni að öllu þessu og dómur þinn er réttlátur.

5 He aquí, en maldad he sido formado: y en pecado me calentó mi madre.

Syndugur var ég þegar móðir mín fæddi mig, sekur þegar ég varð til.

6 He aquí, la verdad has amado en lo íntimo: y en lo secreto me hiciste saber sabiduría.

Þú vilt að menn séu hreinskilnir við sjálfa sig, einlægir og segi satt. Gefðu mér náð til að gera það!

7 Purifícame con hisopo, y seré limpio: lávame, y seré emblanquecido más que la nieve.

Þvoðu mig að ég verði hreinn, hreinsaðu mig svo ég verði hvítari en snjór.

8 Házme oír gozo y alegría: y harán alegrías los huesos que moliste.

Og þegar þú hefur refsað mér, þá gefðu mér gleði mína á ný.

9 Esconde tu rostro de mis pecados: y rae todas mis maldades.

Einblíndu ekki á syndir mínar, heldur afmáðu þær allar.

10 Críame, o! Dios, un corazón limpio: y renueva un espíritu recto en medio de mí.

Skapaðu í mér nýtt og hreint hjarta, ó Guð! Gefðu mér þinn heilaga anda svo að ég hugsi rétt og þrái það sem gott er.

11 No me eches de delante de ti: y no quites de mí tu Santo Espíritu.

Varpaðu mér ekki burt frá þér og taktu ekki þinn heilaga anda frá mér.

12 Vuélveme el gozo de tu salud: y el Espíritu voluntario me sustentará.

Fylltu mig aftur gleði þíns hjálpræðis og löngun til að hlýða þér!

13 Enseñaré a los prevaricadores tus caminos: y los pecadores se convertirán a ti.

Þá get ég leitt aðra syndara inn á veg þinn svo að þeir – sekir eins og ég – játi syndir sínar og snúi sér til þín.

14 Escápame de homicidios, o! Dios, Dios de mi salud: cante mi lengua tu justicia.

Frelsaðu mig frá dauðans háska, ó Guð minn. Þú einn getur frelsað mig!

15 Señor, abre mis labios, y denuncie mi boca tu alabanza.

Leyf mér að syngja um miskunn þína, Drottinn. Opnaðu varir mínar svo að ég megi vegsama þig!

16 Porque no quieres sacrificio, que, si no, yo lo daría: holocausto no quieres.

Þú hefur ekki þóknun á dýrafórnum, annars myndi ég láta þær í té. Og brennifórnir eru ekki í uppáhaldi hjá þér.

17 Los sacrificios de Dios es el espíritu quebrantado: el corazón contrito y molido, o! Dios, no menospreciarás.

Þetta vilt þú: Auðmjúkan anda og iðrandi samvisku. Þann sem iðrast af öllu hjarta, munt þú ó Guð, ekki fyrirlíta.

18 Haz bien con tu buena voluntad a Sión: edifica los muros de Jerusalem.

Drottinn, lát Ísrael ekki gjalda syndar minnar. Hjálpaðu þjóð þinni og vernda Jerúsalem.

19 Entonces te agradarán los sacrificios de justicia, el holocausto, y el quemado: entonces ofrecerán sobre tu altar becerros.

Þegar hjarta mitt er rétt gagnvart þér, þá gleðst þú yfir verkum mínum og því sem ég fórna á altari þínu.