Salmos 49
1 Oíd esto todos los pueblos: escuchád todos los habitadores del mundo:
Hlustið nú háir og lágir, ríkir og fátækir.
2 Así los hijos de los hombres como los hijos de los varones: juntamente el rico y el pobre.
Allir heimsbúar hlýðið á.
3 Mi boca hablará sabidurías: y el pensamiento de mi corazón inteligencias.
Ég tala til ykkar vísdómsorð.
4 Acomodaré a ejemplos mi oído: declararé con la arpa mi enigma.
Með undirleik hörpu kveð ég um hyggindi, veiti svör við spurningum lífsins:
5 ¿Por qué temeré en los días de adversidad, cuando la iniquidad de mis calcañares me cercará?
Láttu ekki ógæfuna hræða þig, né óvini sem umkringja þig með illsku!
6 Los que confían en sus haciendas, y en la multitud de sus riquezas se jactan;
Auðæfum sínum treysta þeir og stæra sig af miklu ríkidæmi
7 Ninguno redimiendo redimirá al hermano: ni dará a Dios su rescate.
en þó gæti enginn þeirra greitt Guði lausnargjald fyrir bróður sinn, keypt hann lausan.
8 Porque la redención de su alma es de gran precio: y no se hará jamás,
Sál mannsins er dýrmætari en svo að hún verði keypt fyrir fé.
9 Que viva adelante para siempre: y nunca vea la sepultura.
Auður alls heimsins hrekkur ekki til að kaupa einum manni líf og forða honum frá gröfinni.
10 Porque se ve que los sabios mueren juntamente: el insensato y el ignorante perecen, y dejan a otros sus riquezas.
Þið auðmenn og vitringar og aðrir sem hreykið ykkur hátt, þið munuð farast eins og aðrir menn. Þið hafið enga kröfu til lífsins fremur en fífl og fáráðlingar. Þið verðið að eftirláta öðrum auð ykkar.
11 En su íntimo piensan que sus casas son eternas: sus habitaciones para generación y generación: llamaron sus tierras de sus nombres.
Hús og eignir bera nöfn ykkar rétt eins og þið ætlið að búa þar að eilífu!
12 Mas el hombre no permanecerá en honra: es semejante a las bestias que mueren.
Nei, maðurinn verður að deyja. Hann er eins og skepnurnar, þrátt fyrir frægð sína og frama.
13 Este es su camino, su locura: y sus descendientes corren por el dicho de ellos. (Selah)
Slík verða afdrif hinna hrokafullu en samt mun þeirra getið með virðingu þegar þeir eru dauðir.
14 Como ovejas son puestos en la sepultura, la muerte los pastorea; y los rectos se enseñorearon de ellos por la mañana: y su apariencia se envejece en la sepultura de su morada. (Sheol h7585)
En þeir fá ekki umflúið dauðann. Þegar upp er staðið verða hinir vondu að þjóna hinum góðu. Vald auðsins er þeim gagnslaust í dauðanum og ekki taka þeir auðæfi sín með sér. (Sheol h7585)
15 Ciertamente Dios redimirá mi vida del poder de la sepultura, cuando me tomará. (Selah) (Sheol h7585)
En hvað um mig? Guð mun leysa sál mína frá dauða og frelsa mig úr helju. (Sheol h7585)
16 No temas cuando se enriquece alguno: cuando aumenta la gloria de su casa.
Vertu ekki gramur þótt einhver verði ríkur og reisi sér glæsihöll.
17 Porque en su muerte no tomará nada: ni su gloria descenderá en pos de él.
Ekkert af því mun hann taka með sér í gröfina, ekki einu sinni frægð sína!
18 Porque mientras viviere, será su vida bendita: y tú serás loado cuando fueres bueno.
Í lifanda lífi telur hann sig heppinn og heimurinn klappar honum lof í lófa,
19 El entrará a la generación de sus padres: para siempre no verán luz.
en þó deyr hann eins og aðrir og hverfur inn í myrkrið.
20 El hombre en honra que no entiende, semejante es a las bestias que mueren.
Sá sem elskar eigin lofstír deyr eins og skepnan, þrátt fyrir frægð sína og frama.
