< Salmos 31 >

1 En ti, Jehová, he esperado; no sea yo avergonzado para siempre: líbrame en tu justicia.
In finem. Psalmus David, pro extasi. In te, Domine, speravi; non confundar in æternum: in justitia tua libera me.
2 Inclina a mí tu oído, escápame presto, séme por roca de fortaleza: por casa fuerte para salvarme.
Inclina ad me aurem tuam; accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, ut salvum me facias:
3 Porque tú eres mi roca, y mi castillo: y por tu nombre me guiarás, y me encaminarás.
quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu; et propter nomen tuum deduces me et enutries me.
4 Sacarme has de la red, que han escondido para mí; porque tú eres mi fortaleza.
Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus.
5 En tu mano encomendaré mi espíritu: redimísteme o! Jehová Dios de verdad.
In manus tuas commendo spiritum meum; redemisti me, Domine Deus veritatis.
6 Aborrecí los que esperan en las vanidades de vanidad: y yo en Jehová he esperado.
Odisti observantes vanitates supervacue; ego autem in Domino speravi.
7 Gozarme he, y alegrarme he en tu misericordia; porque has visto mi aflicción: has conocido mi alma en las angustias.
Exsultabo, et lætabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam; salvasti de necessitatibus animam meam.
8 Y no me encerraste en la mano del enemigo: antes hiciste estar mis pies en anchura.
Nec conclusisti me in manibus inimici: statuisti in loco spatioso pedes meos.
9 Ten misericordia de mí, o! Jehová, que estoy en angustia: hánse carcomido con enojo mis ojos, mi alma, y mi vientre.
Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus.
10 Porque se ha acabado con dolor mi vida, y mis años con suspiro; háse enflaquecido mi fuerza a causa de mi iniquidad; y mis huesos se han podrido.
Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea conturbata sunt.
11 De todos mis enemigos he sido oprobio, y de mis vecinos en gran manera, y horror a mis conocidos: los que me veían fuera, huían de mí.
Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis; qui videbant me foras fugerunt a me.
12 He sido olvidado de corazón como muerto: he sido como un vaso perdido.
Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde; factus sum tamquam vas perditum:
13 Porque he oído afrenta de muchos: miedo en derredor, cuando consultaban juntos contra mí, para prender mi alma pensaban.
quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt.
14 Mas yo sobre ti confié, o! Jehová; dije: Mi Dios eres tú.
Ego autem in te speravi, Domine; dixi: Deus meus es tu;
15 En tu mano están mis tiempos: líbrame de la mano de mis enemigos, y de mis perseguidores.
in manibus tuis sortes meæ: eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.
16 Haz resplandecer tu rostro sobre tu siervo: sálvame por tu misericordia.
Illustra faciem tuam super servum tuum; salvum me fac in misericordia tua.
17 Jehová, no sea yo confuso, porque te he invocado: sean confusos los impíos, sean cortados para el infierno. (Sheol h7585)
Domine, non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum; (Sheol h7585)
18 Enmudezcan los labios mentirosos, que hablan contra el justo cosas duras con soberbia y menosprecio.
muta fiant labia dolosa, quæ loquuntur adversus justum iniquitatem, in superbia, et in abusione.
19 ¡Cuán grande es tu bien, que has guardado para los que te temen: que has obrado, para los que esperan en ti delante de los hijos de los hombres!
Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine, quam abscondisti timentibus te; perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum!
20 Esconderlos has en el escondedero de tu rostro de las arrogancias de cada cual: esconderlos has en el tabernáculo de cuestión de lenguas.
Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum; proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum.
21 Bendito Jehová; porque ha hecho maravillosa su misericordia para conmigo en ciudad fuerte.
Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
22 Y yo decía en mi priesa: Cortado soy de delante de tus ojos: mas ciertamente tú oías la voz de mis ruegos, cuando clamaba a ti.
Ego autem dixi in excessu mentis meæ: Projectus sum a facie oculorum tuorum: ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te.
23 Amád a Jehová todos sus misericordiosos: a los fieles guarda Jehová, y paga abundantemente al que hace con soberbia.
Diligite Dominum, omnes sancti ejus, quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam.
24 Esforzáos, y esfuércese vuestro corazón, todos los que esperáis en Jehová.
Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino.

< Salmos 31 >