< Salmos 22 >

1 ¡Dios mío, Dios mío! ¿por qué me has dejado? ¿estás lejos de mi salud, de las palabras de mi gemido?
A I Kot, ai Kot da me komui likidmalie kin ia la? I likelikwir, a jauaj pa i me doo.
2 Dios mío, clamo de día, y no oyes; y de noche, y no hay para mí silencio.
Ai Kot, nin ran i kin likwir, a kom jota kin japen, o ni pon I pil jota kin nenenla.
3 Y tú, santo, habitante, alabanzas de Israel.
Ari jo, komui ta me jaraui, komui me kotikot pan kaul en kapin en Ijrael.
4 En ti esperaron nuestros padres: esperaron, y los salvaste.
Jam at akan liki komui, o ni ar liki, kom kotin jauaja irail er.
5 Clamaron a ti, y fueron librados: esperaron en ti, y no se avergonzaron.
Irail likwir on komui, rap dorelar, re liki komui, rap jota namenokala.
6 Y yo, gusano, y no varón: vergüenza de hombres y desecho del pueblo.
A nai dueta kamatol amen, a kaidin ol amen, me aramaj akan kin lalaue o mamaleki.
7 Todos los que me ven, escarnecen de mí: echan de los labios, menean la cabeza.
Karoj me kilan ia, kin lalaue, ia, jara pajan au arail o tuetual mon arail:
8 Remíte se a Jehová, líbrele, que le quiere bien.
A kin liki Ieowa, i en dorela i, o kamaioda i, pwe a kin kupura i.
9 Empero tú eres el que me sacó del vientre: el que me haces esperar desde los pechos de mi madre.
Pwe komui kotin kaipwi ia jan nan kaped en in ai; komui ta, me i liki jan ni anjaun ai mi ni maramaran in ai.
10 Sobre ti estoy echado desde la matriz: desde el vientre de mi madre tú eres mi Dios.
Jan nan’ kaped en in ai i lokidokilan komui; komui ta ai Kot jan ni anjaun ai mi pon kopan in ai.
11 No te alejes de mí, porque la angustia está cerca: porque no hay quien ayude.
Kom der kotin doo jan ia, pwe anjaun kalokolok korendor, ap jolar jauaj pa i.
12 Rodeáronme muchos toros: fuertes toros de Basán me cercaron.
Kau ol kalaimun kan kapil ia penaer, o kau ol en Pajan kele ia pena.
13 Abrieron sobre mí su boca, como león que hace presa y que brama.
Irail jara don ia dueta laien weriwer o laualo amen.
14 Como aguas me escurrí, y descoyuntáronse todos mis huesos: mi corazón fue como cera desliéndose en medio de mis entrañas.
Nai wudokilar dueta pil, ai kokon akan karoj muei pajaner, o monion i pei pajaner nan kaped i dueta wi.
15 Secóse como un tiesto mi vigor, y mi lengua se pegó a mis paladares: y en el polvo de la muerte me has puesto.
Ai kelail nalanal lar dueta diper en dal eu, o lo i pajadan pan natanat ai, o komui kin wia kin ia me melar amen.
16 Porque me rodearon perros: cercáronme cuadrilla de malignos: horadaron mis manos y mis pies.
Pwe kidi kan kapil ia pena, o pwin aramaj jued eu kele ia pena, irail kapore pajan pa i o na i kat.
17 Contaría todos mis huesos: ellos miran, me consideran:
I kak wadok kokon ai kan karoj; a irail kin kilekilan ap peren kida.
18 Partieron entre sí mis vestidos: y sobre mi ropa echaron suertes.
Re kin nek pajan ai likau kan nan pun arail, o re doropweki ai likau pup.
19 Mas tú, Jehová, no te alejes: fortaleza mía, apresúrate para mi socorro.
A komui Main ender doo jan ia! Ai kel madando o jauaja ia!
20 Escapa de la espada mi alma; de poder del perro mi única.
Dorela maur i jan kodlaj, pwe me ta ieu, o jan nan kel en kidi!
21 Sálvame de la boca del león: y de los cuernos de los unicornios óyeme.
Jauaja ia jan nan au en laien, o dore ia la jan oje en man laualo!
22 Contaré tu nombre a mis hermanos: en medio de la congregación te alabaré.
I pan padaki on ri ai kan duen mar omui, o i pan kapina komui nan momodijou.
23 Los que teméis a Jehová, alabádle; toda la simiente de Jacob, glorificádle; y teméd de él toda la simiente de Israel.
Kapina leowa komail me majak i, o kadaudok en Iakop en kalinanada i, o wan Ijrael karoj majak i.
24 Porque no menospreció, ni abominó, la aflicción del pobre, ni escondió su rostro de él: y cuando clamó a él, le oyó.
Pwe a jota kotin mamaleki de juedeki me luet akan; o a jota kotin karirila jilan i jan irail; o ni a likwir on i, a kotin erekier.
25 De ti será mi alabanza en la grande congregación: mis votos pagaré delante de los que le temen.
I pan kapina komui nan momodijou kalaimun; i pan kapwaiada ai inau mon ir me lan i.
26 Comerán los pobres, y hartarse han: alabarán a Jehová los que le buscan: vivirá vuestro corazón para siempre.
Me luet akan en mana o medila, o me idok leowa, pan kapina i; nen omail pan me maureta kokolata.
27 Acordarse han, y volverse han a Jehová todos los términos de la tierra; y humillarse han delante de ti todas las familias de las gentes.
Ni imwin jap karoj re pan tamanda leowa, ap wuki on i, o di en men liki karoj pan kaudoki on i.
28 Porque de Jehová es el reino: y él se enseñoreará de las naciones.
Pwe wein leowa, o a kotin kaunda men liki kan.
29 Comieron, y adoraron todos los gruesos de la tierra: delante de él se arrodillaron todos los que descienden al polvo: y sus almas no vivificaron.
Me wi kan karoj nin jappa pan manamana o kelepuki; karoj, me pan wiala pwel o jota kak kolekol maur ar, pan poni i.
30 La simiente le servirá: será contada a Jehová perpetuamente.
Kadaudok eu mia, me pan papa i, re pan padaki on jeri o jeri en jeri kan duen leowa.
31 Vendrán, y anunciarán al pueblo que naciere, su justicia que él hizo.
Re pan pwarado o padaki on aramaj akan, me pan ipwidi mur duen a pun, o duen me a kotin wiadar.

< Salmos 22 >