Salmos 22

1 ¡Dios mío, Dios mío! ¿por qué me has dejado? ¿estás lejos de mi salud, de las palabras de mi gemido?

Al la ĥorestro. Por ario: Matenkrepuska Cervino. Psalmo de David. Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

2 Dios mío, clamo de día, y no oyes; y de noche, y no hay para mí silencio.

Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

3 Y tú, santo, habitante, alabanzas de Israel.

Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

4 En ti esperaron nuestros padres: esperaron, y los salvaste.

Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

5 Clamaron a ti, y fueron librados: esperaron en ti, y no se avergonzaron.

Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

6 Y yo, gusano, y no varón: vergüenza de hombres y desecho del pueblo.

Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

7 Todos los que me ven, escarnecen de mí: echan de los labios, menean la cabeza.

Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

8 Remíte se a Jehová, líbrele, que le quiere bien.

Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

9 Empero tú eres el que me sacó del vientre: el que me haces esperar desde los pechos de mi madre.

Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

10 Sobre ti estoy echado desde la matriz: desde el vientre de mi madre tú eres mi Dios.

Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

11 No te alejes de mí, porque la angustia está cerca: porque no hay quien ayude.

Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

12 Rodeáronme muchos toros: fuertes toros de Basán me cercaron.

Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

13 Abrieron sobre mí su boca, como león que hace presa y que brama.

Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

14 Como aguas me escurrí, y descoyuntáronse todos mis huesos: mi corazón fue como cera desliéndose en medio de mis entrañas.

Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

15 Secóse como un tiesto mi vigor, y mi lengua se pegó a mis paladares: y en el polvo de la muerte me has puesto.

Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

16 Porque me rodearon perros: cercáronme cuadrilla de malignos: horadaron mis manos y mis pies.

Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

17 Contaría todos mis huesos: ellos miran, me consideran:

Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

18 Partieron entre sí mis vestidos: y sobre mi ropa echaron suertes.

Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

19 Mas tú, Jehová, no te alejes: fortaleza mía, apresúrate para mi socorro.

Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

20 Escapa de la espada mi alma; de poder del perro mi única.

Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

21 Sálvame de la boca del león: y de los cuernos de los unicornios óyeme.

Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

22 Contaré tu nombre a mis hermanos: en medio de la congregación te alabaré.

Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

23 Los que teméis a Jehová, alabádle; toda la simiente de Jacob, glorificádle; y teméd de él toda la simiente de Israel.

Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

24 Porque no menospreció, ni abominó, la aflicción del pobre, ni escondió su rostro de él: y cuando clamó a él, le oyó.

Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

25 De ti será mi alabanza en la grande congregación: mis votos pagaré delante de los que le temen.

Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

26 Comerán los pobres, y hartarse han: alabarán a Jehová los que le buscan: vivirá vuestro corazón para siempre.

La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

27 Acordarse han, y volverse han a Jehová todos los términos de la tierra; y humillarse han delante de ti todas las familias de las gentes.

Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

28 Porque de Jehová es el reino: y él se enseñoreará de las naciones.

Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

29 Comieron, y adoraron todos los gruesos de la tierra: delante de él se arrodillaron todos los que descienden al polvo: y sus almas no vivificaron.

Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

30 La simiente le servirá: será contada a Jehová perpetuamente.

Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

31 Vendrán, y anunciarán al pueblo que naciere, su justicia que él hizo.

Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.