Salmos 147
1 Alabád a Jehová; porque es bueno cantar salmos a nuestro Dios; porque suave y hermosa es la alabanza.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 El que edifica a Jerusalem, Jehová: los echados de Israel recogerá.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 El que sana a los quebrantados de corazón; y el que liga sus dolores.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 El que cuenta el número de las estrellas, y a todas ellas llama por sus nombres.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Grande es el Señor nuestro, y de mucho poder; y de su entendimiento no hay número.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 El que ensalza a los humildes, Jehová: el que humilla a los impíos hasta la tierra.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Cantád a Jehová con alabanza: cantád a nuestro Dios con arpa.
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 El que cubre los cielos de nubes; el que apareja la lluvia para la tierra: el que hace a los montes producir yerba.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 El que da a la bestia su mantenimiento: a los hijos de los cuervos que claman a él.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 No toma contentamiento en la fortaleza del caballo: ni se deleita con las piernas del varón.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 Ama Jehová a los que le temen: a los que esperan en su misericordia.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Alaba, Jerusalem, a Jehová: alaba, Sión, a tu Dios.
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 Porque fortificó los cerrojos de tus puertas: bendijo a tus hijos dentro de ti.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 El que pone por tu término la paz; y de grosura de trigo te hará hartar.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 El que envía su palabra a la tierra; y muy presto corre su palabra.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 El que da la nieve como lana: derrama la helada como ceniza.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 El que echa su hielo como en pedazos; ¿delante de su frío quién estará?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Enviará su palabra, y desleirlos ha: soplará su viento, gotearán las aguas.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 El que denuncia sus palabras a Jacob, sus estatutos y sus juicios a Israel.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 No ha hecho esto con toda nación; y sus juicios no los conocieron. Alelu- Jah.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
