Salmos 141

1 Jehová, a ti he llamado, apresúrate a mí: escucha mi voz, cuando te llamare.

Gospode, vièem k tebi, pohiti k meni, èuj glas moljenja mojega, kad vièem k tebi.

2 Sea enderezada mi oración delante de ti como un perfume: el don de mis manos como un presente de la tarde.

Nek izaðe molitva moja kao kad pred lice tvoje, dizanje ruku mojih kao prinos veèernji.

3 Pon, o! Jehová, guarda a mi boca: guarda la puerta de mis labios.

Postavi, Gospode, stražu kod jezika mojega, èuvaj vrata usta mojih.

4 No inclines mi corazón a cosa mala: a hacer obras con impiedad con los varones que obran iniquidad; y no coma yo de sus delicias.

Ne daj srcu mojemu da zastrani na zle pomisli, da èini djela bezbožna s ljudima koji postupaju nepravedno; i da ne okusim sladosti njihovijeh.

5 Hiérame el justo con misericordia, y repréndame; y aceite de cabeza no unte mi cabeza: porque aun también mi oración será contra sus males.

Neka me bije pravednik, to je milost; neka me kara, to je ulje za glavu moju; glava moja neæe odbaciti, ako æe i više; nego je molitva moja protiv zloæe njihove.

6 Sean derribados en lugares peñascosos sus jueces; y oigan mis palabras que son suaves.

Rasuše se po kamenijem vrletima sudije njihove, i èuše rijeèi moje kako su blage.

7 Como quien parte e hiende leños en tierra, son esparcidos nuestros huesos a la boca de la sepultura: (Sheol h7585)

Kao kad ko sijeèe i teše, tako se razletješe kosti naše do èeljusti paklenijeh. (Sheol h7585)

8 Por tanto a ti, o! Jehová, Señor, miran mis ojos, en ti he confiado: no tengas en poco a mi alma.

Ali su k tebi, Gospode, Gospode, upravljene oèi moje, u tebe se uzdam, nemoj odbaciti duše moje.

9 Guárdame de las manos del lazo que me han tendido; y de los lazos de los que obran iniquidad.

Saèuvaj me od zamke, koju mi metnuše, od lukavstva onijeh, koji èine bezakonje.

10 Caigan los impíos a una en sus redes, mientras yo pasaré para siempre.

Pašæe u mreže svoje bezbožnici, a ja æu jedan proæi.