< Salmos 139 >
1 Jehová, tú me has examinado, y conocido.
in finem David psalmus
2 Tú has conocido mi sentarme y mi levantarme, has entendido desde lejos mis pensamientos.
Domine probasti me et cognovisti me tu cognovisti sessionem meam et surrectionem meam
3 Mi senda, y mi acostarme has rodeado; y todos mis caminos has conocido.
intellexisti cogitationes meas de longe semitam meam et funiculum meum investigasti
4 Porque aun no está la palabra en mi lengua, y, he aquí, Jehová, tú la supiste toda.
et omnes vias meas praevidisti quia non est sermo in lingua mea
5 Detrás y delante tú me formaste; y pusiste sobre mí tu mano.
ecce Domine tu cognovisti omnia novissima et antiqua tu formasti me et posuisti super me manum tuam
6 Más maravillosa es la ciencia que mi capacidad: alta es, no puedo comprenderla.
mirabilis facta est scientia tua ex me confortata est non potero ad eam
7 ¿A dónde me iré de tu Espíritu? ¿y a dónde huiré de delante de ti?
quo ibo ab spiritu tuo et quo a facie tua fugiam
8 Si subiere a los cielos, allí estás tú; y si hiciere mi estrado en el infierno, héte allí. (Sheol )
si ascendero in caelum tu illic es si descendero ad infernum ades (Sheol )
9 Si tomare las alas del alba, y habitare en el cabo de la mar,
si sumpsero pinnas meas diluculo et habitavero in extremis maris
10 Aun allí me guiará tu mano; y me trabará tu diestra.
etenim illuc manus tua deducet me et tenebit me dextera tua
11 Si dijere: Ciertamente las tinieblas me encubrirán: aun la noche resplandecerá por causa de mí.
et dixi forsitan tenebrae conculcabunt me et nox inluminatio in deliciis meis
12 Aun las tinieblas no encubren nada de ti; y la noche resplandece como el día: las tinieblas son como la luz.
quia tenebrae non obscurabuntur a te et nox sicut dies inluminabitur sicut tenebrae eius ita et lumen eius
13 Porque tú poseiste mis riñones; cubrísteme en el vientre de mi madre.
quia tu possedisti renes meos suscepisti me de utero matris meae
14 Confesarte he, porque terribles y maravillosas son tus obras: estoy maravillado, y mi alma lo conoce en gran manera.
confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es mirabilia opera tua et anima mea cognoscit nimis
15 No fue encubierto mi cuerpo de ti, aunque yo fui hecho en secreto: fue entretejido en los profundos de la tierra.
non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto et substantia mea in inferioribus terrae
16 Mi imperfección vieron tus ojos; y en tu libro estaban todas aquellas cosas escritas, que fueron entonces formadas, sin faltar una de ellas.
inperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnes scribentur die formabuntur et nemo in eis
17 Así que ¡cuán preciosos me son tus pensamientos, o! Dios! ¡Cuán multiplicadas son sus cuentas!
mihi autem nimis honorificati sunt amici tui Deus nimis confirmati sunt principatus eorum
18 Si las cuento, multiplícanse más que la arena: despierto, y aun estoy contigo.
dinumerabo eos et super harenam multiplicabuntur exsurrexi et adhuc sum tecum
19 Si matases, o! Dios, al impío; y los varones de sangres se quitasen de mí;
si occideris Deus peccatores et viri sanguinum declinate a me
20 Que te dicen blasfemias: ensoberbécense en vano tus enemigos.
quia dices in cogitatione accipient in vanitate civitates tuas
21 ¿No tuve en odio, o! Jehová, a los que te aborrecieron? ¿y peleo contra tus enemigos?
nonne qui oderunt te Domine oderam et super inimicos tuos tabescebam
22 De entero odio los aborrecí: túvelos por enemigos.
perfecto odio oderam illos inimici facti sunt mihi
23 Examíname, o! Dios, y conoce mi corazón: pruébame, y conoce mis pensamientos.
proba me Deus et scito cor meum interroga me et cognosce semitas meas
24 Y ve si hay en mí camino de perversidad; y guíame en el camino del mundo.
et vide si via iniquitatis in me est et deduc me in via aeterna