Salmos 132
1 Acuérdate, o! Jehová, de David, de toda su aflicción:
Hodočasnička pjesma.
2 Que juró a Jehová, prometió al fuerte de Jacob:
Spomeni se, o Jahve, Davida i sve revnosti njegove: kako se Jahvi zakleo, zavjetovao Snazi Jakovljevoj:
3 No entraré en la morada de mi casa: no subiré sobre el lecho de mi estrado:
“Neću ući u šator doma svog nit' uzaći na ležaj svoje postelje,
4 No daré sueño a mis ojos, ni a mis párpados adormecimiento,
neću pustit' snu na oči nit' počinka dati vjeđama,
5 Hasta que halle lugar para Jehová, moradas para el fuerte de Jacob.
dok Jahvi mjesto ne nađem, boravište Snazi Jakovljevoj.”
6 He aquí, en Efrata oímos de ella: hallámosla en los campos del bosque.
Eto, čusmo za nj u Efrati, nađosmo ga u Poljima jaarskim.
7 Entraremos en sus tiendas: encorvarnos hemos al estrado de sus pies.
Uđimo u stan njegov, pred noge mu padnimo!
8 Levántate, o! Jehová, a tu reposo, tú, y el arca de tu fortaleza.
“Ustani, o Jahve, pođi k svom počivalištu, ti i Kovčeg sile tvoje!
9 Tus sacerdotes vistan justicia; y tus piadosos se regocijen.
Svećenici tvoji nek' se obuku u pravednost, pobožnici tvoji nek' radosno kliču!
10 Por amor de David tu siervo no vuelvas de tu ungido el rostro.
Poradi Davida, sluge svojega, ne odvrati lica od svog pomazanika!”
11 Juró Jehová verdad a David, no se apartará de ella: de fruto de tu vientre pondré sobre tu trono.
Jahve se zakle Davidu zakletvom tvrdom od koje neće odustati: “Potomka tvoje utrobe posadit ću na prijestolje tvoje.
12 Si tus hijos guardaren mi alianza, y mi testimonio que yo les enseñaré: sus hijos también se asentarán sobre tu trono para siempre.
Budu li ti sinovi Savez moj čuvali i naredbe kojima ih učim, i sinovi će njini dovijeka sjedit' na tvom prijestolju.”
13 Porque Jehová ha elegido a Sión: la codició por habitación para sí.
Jer Jahve odabra Sion, njega zaželje sebi za sjedište.
14 Este será mi reposo para siempre: aquí habitaré, porque la he codiciado.
“Ovo mi je počivalište vječno, boravit ću ovdje jer tako poželjeh.
15 A su mantenimiento daré bendición: sus pobres hartaré de pan.
Žitak ću njegov blagosloviti, siromahe nahraniti kruhom.
16 Y a sus sacerdotes vestiré de salud; y sus piadosos exultarán de gozo.
Svećenike njegove u spas ću odjenuti, sveti će njegovi kliktati radosno.
17 Allí haré reverdecer el cuerno de David: yo he aparejado lámpara a mi ungido.
Učinit ću da ondje za Davida rog izraste, pripravit ću svjetiljku za svog pomazanika.
18 A sus enemigos vestiré de confusión; y sobre él florecerá su corona.
U sram ću mu obući dušmane, a na njemu će blistat' vijenac moj.”
