< Salmos 102 >

1 Jehová, oye mi oración, y venga mi clamor a ti.
Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. [Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
2 No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia inclina a mí tu oreja; el día que te invocare, apresúrate a responderme.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Porque mis días se han consumido como humo; y mis huesos son quemados como en hogar.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Mi corazón fue herido, y se secó como la yerba; por lo cual me olvidé de comer mi pan.
Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Por la voz de mi gemido mis huesos se han pegado a mi carne.
A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
6 Soy semejante al pelícano del desierto: soy como el búho de las soledades.
Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Velo, y soy como el pájaro solitario sobre el tejado.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Cada día me afrentan mis enemigos; los que se enfurecen contra mí, conspiran contra mí.
Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
9 Por lo cual yo como la ceniza a manera de pan; y mi bebida mezclo con lloro,
quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
10 A causa de tu enojo y de tu ira: porque me alzaste, y me arrojaste.
a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
11 Mis días son como la sombra que se va: y yo como la yerba me he secado.
Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
12 Mas tú, Jehová, para siempre permanecerás; y tu memoria para generación y generación.
Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Tú levantándote habrás misericordia de Sión, porque es tiempo de tener misericordia de ella: porque el plazo es llegado.
Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
14 Porque tus siervos amaron sus piedras: y del polvo de ella tuvieron compasión.
quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
15 Y temerán las naciones el nombre de Jehová: y todos los reyes de la tierra tu gloria.
Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
16 Por cuanto Jehová habrá edificado a Sión; y será visto en su gloria.
quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
17 Habrá mirado a la oración de los solitarios: y no habrá desechado el ruego de ellos.
Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
18 Escribirse ha esto para la generación postrera: y el pueblo que se criará, alabará a Jehová.
Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
19 Porque miró de lo alto de su santuario: Jehová miró desde los cielos a la tierra,
Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
20 Para oír el gemido de los presos: para soltar a los sentenciados a muerte:
ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
21 Porque publiquen en Sión el nombre de Jehová: y su alabanza en Jerusalem,
ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
22 Cuando los pueblos se congregaren en uno, y los reinos para servir a Jehová.
in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
23 El afligió mi fuerza en el camino, acortó mis días.
Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
24 Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días; por generación de generaciones son tus años.
ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
25 Tú fundaste la tierra antiguamente, y los cielos son obra de tus manos.
Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 Ellos perecerán, y tú permanecerás; y todos ellos como un vestido se envejecerán, como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:
Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
27 Mas tú, el mismo, y tus años no se acabarán.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Los hijos de tus siervos habitarán, y su simiente será afirmada delante de ti.
Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.]

< Salmos 102 >